Αυτό το κείμενο είναι για όλα τα πιτσιρίκια της γενιάς του αδερφού μου, τα λίγο μικρότερα και τα λίγο μεγαλύτερα, εκεί στα 20 με 24 που είσαι ακόμα σε φάση ανακάλυψης τόσο του εαυτού σου όσο και του κόσμου γύρω σου.

Εσύ λοιπόν που είσαι 20 και κάτι, ήρθε η ώρα να μάθεις πως πρέπει να φύγεις από την Ελλάδα. Ναι, βλέπω ήδη τη μητέρα μου και τις μητέρες πολλών άλλων πιτσιρικάδων, που αυτή τη στιγμή διαβάζουν αυτό το κείμενο, να λένε: “αυτή είναι τρελή, μην την ακούς, πρέπει να μείνεις εδώ για να είσαι κοντά μου (πόσο εγωιστική φράση) ή για να αλλάξεις την πατρίδα (πόσο αφελής φράση).

Και όμως. Ήρθε η ώρα να φύγεις! Τώρα που είναι ακόμα νωρίς, που δεν έχεις υποχρεώσεις, που δεν έχεις σταθερή δουλειά ούτε γυναίκα και παιδιά για να φροντίσεις. Tώρα που δεν έχεις ακόμα κουραστεί να προσπαθείς, που το σώμα σου το επιτρέπει και ακόμα περισσότερο η ψυχή σου!

Φύγε γιατί αν έζησες τα πρώτα 20 χρόνια της ζωής σου σε αυτή τη χώρα σίγουρα δεν έχεις δει καμιά από τις μεγάλες αλλαγές που συνέβησαν στον κόσμο. Φύγε γιατί 20 χρόνια τώρα οι πολιτικοί είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι, λένε κάθε φορά πως τα πράγματα θα αλλάξουν και οι πολίτες ξεχνάνε πως αυτοί οι ίδιοι πολιτικοί που τώρα τάζουν αλλαγή είναι εκείνοι που πριν τα σκάτωσαν. Aυτοί που χρέωσαν τη γενιά σου και τις επόμενες στερώντας σου πράγματα που σε άλλες χώρες είναι αυτονόητα.

Φύγε γιατί η τηλεόραση έχει γεμίσει από γέρους αναλυτές που τσακώνονται στα παράθυρα των τηλεοπτικών καναλιών λέγοντας τα ίδια που έλεγαν 40 χρόνια πριν και τα “πρωινά” έχουν γεμίσει χαζές ξανθές που τραγουδάνε και χορεύουν για να σε κάνουν να ξεχάσεις. Φύγε γιατί ο Παντελίδης δε θα δώσει ποτέ λύση στα προβλήματά σου ούτε θα σε κάνει να δεις τα πράγματα με τρόπους που αυτή τη στιγμή δε μπορείς ούτε να φανταστείς.

Φύγε γιατί πρέπει να δεις τις αλλαγές στον κόσμο. Να δεις πόσο άλλαξε με τα χρόνια το Παρίσι, η Νέα Υόρκη. Πώς μια χώρα φτωχή όπως η Νότια Αφρική μέσα στη φτώχεια της κατάφερε να φιλοξενήσει το Mundial. Φύγε για να μάθεις πως εδώ και 5 χρόνια υπάρχει ένα τρένο που πάει με 90 km/h χωρίς οδηγό. Φύγε για να επισκεφτείς τη μεγαλύτερη βιβλιοθήκη του κόσμου.

Μην ακούς αυτούς που λένε πως όποιος μένει στην πατρίδα είναι αυτός που την αγαπά πραγματικά. Φύγε για να δεις ποιος πραγματικά είσαι και ποιος θες να γίνεις. Φύγε γιατί πρέπει να γνωρίσεις νέα πρόσωπα, νέα σώματα, νέες κουλτούρες. Νέες γεύσεις. Άσε το Ρόκκο να τραγουδάει “Και έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα”. Αυτό το τραγούδι είναι πλέον προϊστορικό. Φύγε για να μάθεις πως κανένα πτυχίο δε θα σου δώσει ποτέ τόση γνώση όση σου δίνει ένα ταξίδι. Κανένα πτυχίο, δε θα σου μάθει τις πραγματικές αλλαγές που συμβαίνουν καθημερινά στον κόσμο, ούτε θα σε φέρει σε επαφή με τους κατοίκους μιας άλλης χώρας. Και κακά τα ψέματα. Πες μου τι αλλαγές είδες τα τελευταία 20 χρόνια στην Ελλάδα;

Φύγε γιατί αν μείνεις εδώ θα σε πείσουν πως στα 40 σου είσαι ακόμα νέος και έχεις όλο τη ζωή μπροστά σου. Φύγε από το σπίτι των γονιών σου. Φύγε γιατί δεν πρέπει να διαβάζεις τις εφημερίδες που έχουν πρωτοσέλιδο τη βία στα γήπεδα. Δεν είναι σωστό. Το ποδόσφαιρο είναι απλά ένα άθλημα. Πήγαινε να περπατήσεις στις φαβέλες της Βραζιλίας για να καταλάβεις τι θα πει βία. Το να μην έχουν νερό στην Αφρική, αυτό είναι βία!

Φύγε και γύρισε πίσω μόνο όταν νιώσεις πως είσαι πραγματικά γεμάτος. Γεμάτος από εικόνες, εμπειρίες, νέες ιδέες. Γιατί πώς περιμένουμε από μια νεολαία που δεν έχει βγει ποτέ λίγο πιο έξω από την Ελλάδα, να φέρει νέες ιδέες και καινούριες αξίες στη χώρα μας ώστε να την κάνει καλύτερη;

Γύρισε μόνο αν νιώσεις πως έχεις δει την αλλαγή γύρω σου και μέσα σου και είσαι πλέον έτοιμος να τη φέρεις σπίτι σου. Γύρνα με τα όνειρα ενός 20χρονου στις πλάτες ενός 40άρη!

Αν είσαι 20 χρονών. Φύγε.