Η Εμμανουέλα Ιωακειμίδου, εκτός από επιτυχημένη πρωταθλήτρια στο έπταθλο, είναι και μια γυναίκα που δεν αφήνει τον χρόνο να περνάει ανεκμετάλλευτος. Κάπου ανάμεσα στο φορτωμένο πρόγραμμά της ανάμεσα σε προπονήσεις, δουλειά, ταξίδια και αγώνες, βρήκε τον χρόνο να μιλήσει μαζί μας… για τα πάντα. Από το γούρι της πριν κάθε αγώνα μέχρι και τους στόχους που θέλει να εκπληρώσει το 2018, με τη στήριξη της Pizza Bite.

Από ποια ηλικία ασχολείσαι με τον στίβο; Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένα κορίτσι που θέλει καταπιαστεί με αυτό το αγώνισμα και να φτάσει και στον πρωταθλητισμό;

Ασχολούμαι με το στίβο από τα δέκα μου χρόνια. Βέβαια, στην αρχή δεν έκανα έπταθλο, ξεκίνησα με αγωνίσματα ημιαντοχής. Όταν πήγαινα στην προπόνηση, η μόνη μου σκέψη ήταν ότι ο στίβος είναι διασκέδαση και παιχνίδι. Ακόμη και σήμερα, τα κύρια κίνητρα είναι για εμένα εσωτερικά. Μου ταίριαξε πολύ το έπταθλο, γιατί μου αρέσει να καταπιάνομαι με πολλά και να πετυχαίνω. Ταίριαξε στην ψυχολογία μου κατά κάποιο τρόπο, αλλά και στις κλίσεις μου γιατί ακόμη κι όταν ήμουν σε μικρή ηλικία ήμουν πάντα καλή σε αρκετά αγωνίσματα.

Για να ξεκινήσει κανείς χρειάζεται απλά όρεξη και πάθος, όμως, υπάρχουν αρκετές δυσκολίες για να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι στο στίβο. Μαζί με την αθλητική πρέπει να εξελιχθείς και στην υπόλοιπη ζωή σου και να βρες τις ισορροπίες ανάμεσα σε όλα αυτά. Η δυσκολία του επτάθλου πιστεύω ότι είναι οι πολλές τεχνικές και η συγκέντρωση που πρέπει να έχει μια αθλήτρια την ώρα του αγώνα έτσι ώστε να μην την συνεπαίρνει μια επιτυχία και να μην την καταβάλλει μια αποτυχία σε κάποιο από τα επτά αγωνίσματα. Πρέπει, συνεχώς, να ωθεί τον εαυτό της στην κατάκτηση κάποιου νέου ρεκόρ.

Νιώθεις ότι έχεις στερηθεί πράγματα για να φτάσεις στην εκπλήρωση των στόχων σου; Υπήρξαν στιγμές που σκέφτηκες να εγκαταλείψεις;

Δεν ένιωσα ποτέ ιδιαίτερη πίεση για κάποια πράγματα που, ναι, χάνονται από τη ζωή ενός πρωταθλητή. Πιστεύω ότι συνεχίζουν αυτό τοn δρόμο μόνο όσοι το θέλουν πραγματικά και πολύ, και για να το θέλεις πολύ, συνεπάγεται ότι σου αρέσει και η διαδικασία για να το πετύχεις. Υπήρχαν δυο φορές τα τελευταία πέντε χρόνια που σκέφτηκα να εγκαταλείψω γενικά τον στίβο, η μια μάλιστα πέρυσι, λόγω της συσσωρευμένης κούρασης από δουλειά και προπόνηση θα έλεγα, και η άλλη παλαιότερα λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού.

Τελικά ο πρωταθλητισμός συνεπάγεται διατροφικές «στερήσεις»; Υπάρχει κάποιο τρόφιμο που πραγματικά έχεις νιώσει να σου λείπει όσο κάνεις μια αναδρομή στο διατροφικό ημερολόγιο της ζωής σου;

Η αλήθεια είναι πως ακολουθούμε συγκεκριμένη διατροφή όλοι όσοι κάνουμε πρωταθλητισμό, η οποία είναι αυστηρά καθορισμένη και ποιοτικά και ποσοτικά. Για εμένα το δύσκολο δεν είναι τόσο το μενού της διατροφής, γιατί έχω μάθει να τρώω υγιεινά και αυτές οι τροφές πραγματικά μου αρέσουν, όσο το ότι τα γεύματα πρέπει να καταναλώνονται σε συγκεκριμένες ώρες. Με το πρόγραμμα που έχω στη ζωή μου, το ότι πρέπει να τρώω ανά δύο ή τρεις ώρες πάντα με δυσκόλευε. Τώρα, με τη στήριξη της Pizza Bite νιώθω πολύ καλύτερα με το διατροφικό μου πρόγραμμα, καθώς, μου προσφέρει ο,τι χρειάζομαι, την ώρα που το χρειάζομαι και στην καλύτερη ποιότητα.

Υπάρχει κάποιο ritual που ακολουθείς πριν από έναν αγώνα ή κάποιο «γούρι» που έχεις μαζί σου; Κάτι που πιστεύεις ότι σου δίνει τύχη ή δύναμη;

Αυτό που μου αρέσει να κάνω είναι την προηγούμενη μέρα των αγώνων να πηγαίνω στο στάδιο, κι ενώ συνήθως πάμε και κάνουμε μια προπόνηση ζέσταμα, εγώ κάθομαι για λίγο και οραματίζομαι πώς θα εξελιχθεί για εμένα το έπταθλο τις επόμενες δυο μέρες. Συνήθως όταν νιώθω όμορφα εκείνη την ημέρα, ο αγώνας μου πάει καλά. Έχω κι ένα γούρι, ένα μικρό, τυχερό βραχιολάκι.

Ποιος είναι ο τρόπος σου να προετοιμάζεσαι για την ένταση ενός αγώνα;

Σκέφτομαι πάντα να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό για να ξεπεράσω τα δικά μου όρια, σκέφτομαι σαν να συναγωνίζομαι τον καλύτερο εαυτό μου και δεν κοιτάζω τις άλλες αθλήτριες. Αυτό βοηθάει αρκετά πιστεύω στο έπταθλο, γιατί το επίπεδο των αθλητριών μπορεί να διαφέρει αρκετά σε κάθε ένα από τα επτά αγωνίσματα. Έτσι δε με αγχώνει κάποια επίδοση για τη θέση, γιατί αν κάνω ο,τι καλύτερο μπορώ για εμένα, έτσι θα πάρω και την καλύτερη δυνατή θέση. Κάτι άλλο που κάνω είναι να σκέφτομαι ένα τεχνικό στοιχείο του αγωνίσματος με ηρεμία.

Με τι άλλο καταπιάνεσαι όταν είσαι εκτός στίβου και προπονήσεων; Ποιες είναι οι αγαπημένες ασχολίες σου;

Χα! Ωραία ερώτηση, έχω πολλά να γράψω… Αρχικά, δουλεύω όπως προείπα. Είμαι γυμνάστρια σε ιδιωτικό σχολείο. Κάνω το μεταπτυχιακό μου στην Ιατρική Σχολή. Μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια, όσο προλαβαίνω να πηγαίνω βέβαια, κυρίως τα καλοκαίρια. Παιχνίδια, επιτραπέζια, τραγούδι, χορός…

Πώς ήταν το 2018 για εσένα μέχρι τώρα; Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;

Η αγωνιστική χρονιά ξεκίνησε καλά με μια δεύτερη θέση στον κλειστό στίβο στο πένταθλο και συνεχίστηκε αρκετά καλά με ένα ατομικό ρεκόρ στο διασυλλογικό πρωτάθλημα που έγινε στον Άγιο Κοσμά. Φέτος για πρώτη φορά διοργανώθηκε στην Ελλάδα και μάλιστα στη Νάξο, ένα διεθνές μίτινγκ συνθέτων με συμμετοχή και ξένων αθλητριών όπου συμμετείχα και βγήκα 5η. Πραγματικά πρέπει να ευχαριστήσω για αυτή τη συμμετοχή το σύλλογό μου, τον Α. Ο. Μυκόνου, ο οποίος βρίσκεται στο πλάι μου καθ’ όλη τη διάρκεια της αγωνιστικής μου πορείας. Δυστυχώς, εδώ και δύο μήνες με ταλαιπωρεί ένας τραυματισμός και προσπαθώ να βγαίνουν οι προπονήσεις όσο γίνεται ανώδυνα. Πλέον είμαστε στην τελική ευθεία για το πανελλήνιο πρωτάθλημα και νιώθω έτοιμη να κυνηγήσω ένα καλύτερο ατομικό ρεκόρ.