Ο Αργύρης Πανταζάρας είναι αναμφίβολα ένας από τους πιο σημαντικούς ηθοποιούς της γενιάς του. Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου, και βραβευμένος με το σταυρό του Δημήτρη Χορν (2016), ο Αργύρης στα 31 του χρόνια έχει καταφέρει πολλά. Έχει σκηνοθετήσει, έχει δημιουργήσει τη δική του ομάδα με όνομα “Momentum”, και φυσικά έχει αναμετρηθεί με σπουδαίους ρόλους. Οι ερμηνείες του ξεχωρίζουν πάντα. Ο τρόπος που προσεγγίζει τους ρόλους του, και βουτά βαθιά μέσα στην ψυχοσύνθεσή τους τον καθιστούν ένα νεαρό μεν, εξαιρετικά ενδιαφέρον δε, ηθοποιό. Ποιες είναι οι κορυφαίες ερμηνείες του Αργύρη Πανταζάρα, λοιπόν;
Σλάντεκ (2014)
Το Σλάντεκ ανέβηκε το 2014 στο Θέατρο Πόρτα σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καραντζά. Ο Αργύρης Πανταζάρας υποδήθηκε το ρόλο του δημοσιογράφου Φρανς. Ενός ανθρώπους που πρεσβεύει την ειρήνη, σε μία πολύ δύσκολη, για όλο τον κόσμο, περίοδο, εκείνη του μεσοπολέμου. Ο Φρανς στέκεται απέναντι από το Σλάντεκ, και προσπαθεί να τον καταλαβεί. Πρόκειται για ένα ρόλο διπλά δύσκολο, αφού φέρει εκτός από το προσωπικό του φορτίο, και το φορτίο όλων των υπόλοιπων. Ο τρόπος προσέγγισης του Αργύρη Πανταζάρα, η ανάγκη του να κατανοήσει σε βάθος όλα τα κομμάτια του ρόλου του, γίνεται ξανά η αφορμή να μας χαρίσει μία υπέροχη ερμηνεία.
ΑΩ (2014)
Βασισμένο στον ακατανόμαστο του Μπέκετ, ο Αργύρης Πανταζάρας, κέρδισε το στοίχημα τόσο της σκηνοθεσίας, όσο και της ερμηνείας με το έργο ΑΩ. Παρουσιάστηκε το 2014 στο Θέατρο Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής. Βιώνοντας όλη την ένταση που απαιτούσε το κείμενο, χωρίς ποτέ να ξεφεύγει των ορίων, ο Αργύρης για ακόμη μία φορά μας εξέπληξε ευχάριστα.
Βασιλιάς Ληρ (2015)
Ο Ρόλος του Αργύρη Πανταζάρα στο βασιλιά Ληρ ήταν ένας εκ των τριών ρόλων που του χάρισαν το σταυρό του Δημήτρη Χορν. Σε σκηνοθεσία του Tomaž Pandur, ο Αργύρης κατάφερε για ακόμα μία φορά να φέρει εις πέρας έναν αρκετά δύσκολο ρόλο, σε ένα σαιξπηρικό κλασικό κείμενο.
Ρήσος (2015)
Σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου, για ακόμα μία φορά ο Αργύρης Πανταζάρας κατάφερε να χαρίσει μία ξεχωριστή ερμηνεία. Βουτηγμένη στην αθωότητα, αλλά και στη μόνιμη αίσθηση του αγωνίας, που διαπερνά όλο το κείμενο.
Φάουστ (2016)
Σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου, ο Φάουστ, παρουσιάστηκε το 2016 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραία. Με συμπρωταγωνιστή το Νίκο Κουρή, ο Αργύρης υποδύθηκε το ρόλο του Μεφιστοφελή. Ένας ρόλος γεμάτος ένταση, γεμάτος πάθος και ορμή, το alter ego του Γκαίτε, βαθιά απαιτητικός. Όμως ο Αργύρης Πανταζάρας κατάφερε να τον ενσαρκώσει με μεγάλη επιτυχία.
1984 (2016)
Το 1984 είχε καταφέρει να γίνει talk of the town. Ήταν μία must-see παράσταση όταν πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου. Η μοντέρνα σκηνοθετική προσέγγιση της Κατερίνας Ευαγγελάτου, το εξαιρετικό cast των ηθοποιών, η παρουσία του Νίκου Κουρή πλάι στον Αργύρη Πανταζάρα για δεύτερη φορά, ήταν μία συνταγή που δεν γινόταν να αποτύχει. Σε αυτή τη δουλειά ο Αργύρης απέδειξε, όχι μόνο πόσο καλός είναι σε αυτό που κάνει – αυτό άλλωστε είχε ήδη διαπιστωθεί – αλλά πόσο πείσμα έχει. Και πόση ανάγκη να εκφραστεί μέσω της τέχνης του θεάτρου.
AmorS (2017)
Μαζί με τη Στεφανία Γουλιώτη και τους Rootless Root, το 2017, ο Αργύρης Πανταζάρας κάνοντας μία συρραφή διάφορων σονέτων και κειμένων του Σαίξπηρ, δημιούργησαν ένα δικό τους έργο. Η ενέργεια που δημιουργούνταν επί σκηνής, ο τρόπος με τον οποίο οι λέξεις ξεγλιστρούσαν από τη σκηνή για να συναντήσουν το κοινό, η κινησιολογία. Αυτά ήταν λίγα από τα χαρακτηριστικά που ξεχωρίσαμε τότε, και αδυνατούμε να ξεχάσουμε μέχρι σήμερα.
