Η νούμερο ένα συμβουλή καταπολέμησης του άγχους είναι η αναπνοή. Πάρε ανάσες σου λέει, μέτρα τις κιόλας, επανάλαβε και συνέχισε όσο χρειαστεί. Πόσο δηλαδή βρε άνθρωπε; Ανασαίνω κι ανασαίνω και προκοπή δε βλέπω. Μη σου πω αγχώθηκα κι άλλο τώρα, που βλέπω την ώρα να περνάει και δουλίτσα να μη γίνεται.

Α οκ, ξέχασα. Για να λειτουργήσει λέει όλο αυτό δε θέλει βιασύνη. Θέλει βαθιές, αργές, σταθερές αναπνοές, με το μυαλό συγκεντρωμένο στους πνεύμονες. Σε αντίθεση με τη ρηχή, γρήγορη αναπνοή που πράγματι καλά το κατάλαβα νωρίτερα, προσθέτει επιπλέον άγχος.

Προσπάθεια το κόκκινο να γίνει μπλε

Μόνο που την ώρα που είσαι μες στην τσίτα, αν κάποιος σου πει να ηρεμήσεις, το πιο πιθανό είναι η φάση να χτυπήσει κόκκινο, αν ήταν κάπου στο πορτοκαλί. Κι αν ήταν ήδη κόκκινο, ανάβουν τώρα και λαμπάκια, σαν άλλο ασθενοφόρο. Τι ωραίο, σκέφτεσαι, το μπλε το ήρεμο το πράο. Μα και πόσο μακριά από σένα μοιάζει, σχεδόν δε φαίνεται.

Έτσι, φεύγεις από το νούμερο ένα και πας και πιο κάτω, στις λοιπές προτεινόμενες λύσεις. Άσκηση, να βελτιωθεί η κυκλοφορία του αίματος και να πέσουν στην πορεία οι παλμοί. Σωστή διατροφή, γιατί φρούτα, λαχανικά και ωμέγα-3 λιπαρά μειώνουν το στρες. Ύπνος ποιοτικός, για αναδόμηση και αποτοξίνωση. Χαλαρωτικά ροφήματα και μουσική, για λόγους ευνόητους. Επικοινωνία με φίλους, για boost ενδορφινών που θα ρίξουν κορτιζόλη και αδρεναλίνη. Και προσπάθεια να μείνεις στη φωτεινή πλευρά της ζωής, με το βλέμμα στραμμένο στον ήλιο και την καρδιά στην ευγνωμοσύνη.

Οκ. Αλήθεια είναι, όλα αυτά μπορούν να αποδειχθούν βοηθητικά. Μεμονωμένα, δοκιμάζοντας όποιο ή όποια από αυτά σου ταιριάζουν. Ή και σε συνδυασμό, να περιλαμβάνει τα πάντα όλα, αν τα ένα-δυο δε βοήθησαν και θέλουν κι άλλα παρέα. Κι ένα βήμα πιο πέρα, αν και πάλι μηδέν στο πηλίκο. Εδώ τώρα, αφήνεις τι έχει ο καθένας να σε συμβουλέψει και ψάχνεσαι μόνος. Εσύ να βρεις τι είναι εκείνο που μπορεί να σε βοηθήσει.

Ίσως η ζεστασιά του ήλιου στο δέρμα, σε μια παραλία καλοκαιρινή ή σε ένα χειμωνιάτικο παγκάκι. Ίσως το οξυγόνο που σου προσφέρει μια βόλτα στη φύση. Ίσως η οκυτοκίνη μιας αγκαλιάς. Ίσως ο διαλογισμός. Αν όχι να λύσει ό,τι σε αγχώνει, τουλάχιστον να το φέρει στην επιφάνεια να μπορέσεις να το κοιτάξεις στα νοητά του μάτια. Ίσως βέβαια και τα διάφορα γιατροσόφια, ίσως η βαλεριάνα. Δεν είναι δα πως δεν την ακούς και παντού τριγύρω. Μάλιστα, όλο και περισσότερο.

Βαλεριάνα, αγάπη μου

Η βαλεριάνα είναι αυτοφυής, με προτίμηση στα υγρά, γόνιμα και ηλιόλουστα εδάφη. Η γεύση της είναι έντονη, ξηρή και λιγάκι πικρή. Τα άνθη της είναι μικρά ροζ, μοβ και λευκά, ανάλογα το είδος της. Και εμφανίζονται σε σχήμα ομπρέλας, στην κορυφή του φυτού.

Και μιας που φτάσαμε στις ομπρέλες, ναι. Μπορεί η βαλεριάνα να λειτουργήσει σαν ομπρέλα στο άγχος σου. Και μιλάμε για τη ρίζα της τώρα. Τις κατευναστικές, υπνωτικές και αγχολυτικές της ιδιότητες οφείλει στην αύξηση που προκαλεί η κατανάλωσή της σε ένα νευροδιαβιβαστή του εγκεφάλου μας, το Γ-αμινοβουτυρικό οξύ. Το οξύ αυτό αυξανόμενο, επιδρά καταπραϋντικά σε ολόκληρο το κεντρικό νευρικό σου σύστημα.

Κάπως έτσι εξηγείται η ικανότητά της να ηρεμήσει πόνους της έμμηνου ρύσης, κράμπες, πυρετό, κολίτιδα, πονοκεφάλους, υπέρταση, ρευματισμούς, πονόδοντους, αλλά και στομαχόπονους. Μπορεί να λειτουργήσει βοηθητικά στην αντιμετώπιση της γρίπης, σίγουρα στα συμπτώματά της. Μπορεί να γίνει και ο αρχιστράτηγός σου στον αγώνα κατά της αϋπνίας και να σου χαλαρώσει και του μυς.

Μπορείς να βρεις τη ρίζα σε κάψουλες ή και σε σκόνη. Όπου πρόκειται για την ίδια τη ρίζα, είναι αυτούσια κατεψυγμένη και αλεσμένη. Έτσι, αυτή είναι και η πιο καλά διατηρημένη της μορφή. 300 με 600 mg ρίζας βαλεριάνας, 30 λεπτά έως 2 ώρες πριν αποσυρθείς στα ενδότερα του σπιτιού, μοιάζουν να είναι καλά για να πέσεις για ύπνο. Για να πέσουν οι τόνοι, προτείνονται 120 με 200 mg τρεις φορές τη μέρα. Η τελευταία φορά, ας είναι πριν τον ύπνο. Κατά τα άλλα, 2 με 3 γραμμάρια αποξηραμένης ρίζας μουλιασμένα σε μία κούπα με ζεστό νερό για 10 με 15 λεπτά, σου προσφέρουν το ιδανικό αφέψημα βαλεριάνας.

Παρόλα αυτά

Σε κάθε περίπτωση, επειδή μιλάμε για φυτικές λύσεις, τα αποτελέσματα δείχνουν πιο καθαρά μετά από 2 με 3 εβδομάδες συνεπούς κατανάλωσης. Αν και θα πρέπει λοιπόν να περιμένεις ως τότε, έχε κατά νου πως δεν θα πρέπει να καταναλώνεις βαλεριάνα για χρονικό διάστημα περισσότερο του ενός μήνα, εάν πρώτα δεν έχεις μιλήσει με το γιατρό σου.

Γενικώς η χρήση της θεωρείται ασφαλής και δείχνει να μην προκαλεί εθισμό. Παρόλα αυτά, συνδυαζόμενη με άλλα σκευάσματα, μπορεί να έχει διαφορετικές επιδράσεις στον οργανισμό. Προσοχή θα χρειαστεί εάν χρησιμοποιείς ταυτόχρονα οποιοδήποτε φάρμακο επιδρά στο κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως τα αντικαταθλιπτικά, τα αντιεπιληπτικά και τα αντιισταμινικά. Επίσης, δεν κάνει καλή παρέα με αντιμυκητιασικά και φάρμακα κατά της χοληστερόλης.

Και βέβαια, αφού κανείς μας δεν είναι ίδιος, δεν αποκλείονται και οι παράπλευρες απώλειες. Όπως το τυχόν αίσθημα αυξημένων παλμών, ο πονοκέφαλος και οι στομαχικές διαταραχές. Έγκυες και θηλάζουσες οπωσδήποτε τα συζητάνε με το γυναικολόγο τους. Για τα κατοικίδιά σου, τα συζητάς εσύ με τον κτηνίατρό τους. Τα παιδιά κάτω των τριών δεν το συζητάνε καν με κανέναν, ρητά και απόλυτα δεν την καταναλώνουν.

Και όπως με όλα, έτσι κι εδώ. Μην το παρακάνεις. Η παρατεταμένη της χρήση μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα για την εξαφάνιση των οποίων αρχικά την προτίμησες. Κανόνισε από εκεί που μετρούσες προβατάκια, να μετράς κόκκους σκόνης βαλεριάνας. Τα πρόβατα φαίνονται, οι κόκκοι έχουν αυξημένο δείκτη δυσκολίας. Δε φτάνει που δεν κοιμόσουν, θα χαλάσεις και τα μάτια σου τώρα.