Στις coming-of-age ταινίες συνήθως η ζωή μοιάζει περισσότερο τέλεια απ’όσο μπορούμε να αντέξουμε. Τα κορίτσια έχουν το πιο ωραίο αγόρι στο σχολείο -ή έστω το κερδίζουν μέχρι το τέλος της ταινίας-, ντουλάπες γεμάτες με ρούχα και αξεσουάρ, ανήκουν σε μεγάλες παρέες, ενώ αν ανήκουν στις λεγόμενες losers, συχνά καταφέρνουν να βγουν από αυτή την κατηγορία. Γι’αυτό και το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Mei Makino πάει κόντρα σε όλα αυτά τα στερεότυπα που βλέπουμε εδώ και δεκαετίες για να πει μία διαφορετική ιστορία.
Το Inbetween Girl εξερευνά της γκρίζες περιοχές της πορείας προς την ενηλικίωση
Πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η Angie, μία 16χρονη από το Τέξας, η οποία ζει την εφηβεία της σε μία πιο ρεαλιστική μορφή απ’ό,τι έχουμε συνηθίσει. Την απασχολεί η εμφάνιση της, έχει μόνο μία φίλη σε ολόκληρο το σχολείο, οι γονείς της παίρνουν διαζύγιο και ο πατέρας βρίσκει αμέσως την επόμενη σύντροφό του. Μέσα σε όλα αυτά, η Angie ξεκινά ένα φλερτ με το πιο δημοφιλές αγόρι στο σχολείο θέλοντας να ανακαλύψει τη σεξουαλικότητά της, εκείνος όμως έχει σχέση με το επίσης δημοφιλές κορίτσι του σχολείου.
Όλα αυτά τα μαθαίνουμε για την Angie μέσα από την αφήγηση της ίδιας. Μάλιστα, έχουμε πρόσβαση και στις πιο προσωπικές σκέψεις της, καθώς εκείνη μιλά στον μελλοντικό της εαυτό σε μορφή vlog. Προσπαθεί να κρατήσει κάτι σαν ημερολόγιο το οποίο θα έχει την ευκαιρία να το διαβάσει μετά από χρόνια και να δει σε τι κατάσταση βρισκόταν στην εφηβεία της.
Μέσα από τις αφηγήσεις της Angie καταλαβαίνουμε ότι την απασχολεί κάτι βαθύτερο
Ναι, προφανώς η Angie μιλά σχετικά με τις ανασφάλειες της για τα αγόρια ή τις παρέες στο σχολείο. Ωστόσο, όπως κάθε άλλη έφηβη, την απασχολεί κάτι βαθύτερο από αυτό. Στην πραγματικότητα, θέλει να ανακαλύψει τον εαυτό της, προτού προλάβουν οι άλλοι και της προσάψουν μία αυθαίρετη ταμπέλα που δεν την χαρακτηρίζει. Θέλει να ανακαλύψει τα ταλέντα της, να δοκιμάσει νέα πράγματα, αλλά κυρίως να είναι ο εαυτός της και να μην αφήσει κανέναν να επέμβει σε αυτό. Η δημιουργικότητά της παραμένει το καταφύγιο της μέχρι το τέλος της ταινίας κι έτσι εμείς παρακολουθούμε μία πορεία προς την ενηλικίωση διαφορετική, αλλά κυρίως ρεαλιστική.
