Η Συμβουλευτική Ψυχολόγος – Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεύτρια, Φρόσω Φωτεινάκη, στο βιβλίο Να σε κάνω μια αγκαλιά; που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα μιλά στα παιδιά με τρυφερότητα και ενσυναίσθηση για τη σημασία των ορίων.

Το βιβλίο αυτό, με όχημα την αγκαλιά, μας ταξιδεύει σε διαφορετικές σκηνές της καθημερινότητας ενός παιδιού, βάζοντάς μας μέσα στην πιο ζεστή αγκαλιά, αλλά και σε εκείνη που μας πιέζει, γνωρίζοντάς μας τον φίλο που σέβεται τα όρια του σώματός μας, αλλά και εκείνους που παίρνουν ένα αυτονόητο δικαίωμα επαφής μαζί μας, φωτίζοντας τον τρόπο με τον οποίο μια αγκαλιά φέρνει ζεστασιά στην ψυχή και στο σώμα, ή ένταση, δυσφορία, ενόχληση. 

Ποιες ήταν οι σκέψεις σου όταν γεννήθηκε η ιδέα του βιβλίου στο μυαλό σου; Και ποια τα συναισθήματα όταν ξεκίνησες να το γράφεις;

Οι ιδέες για τις ιστορίες που δημιουργώ, καλλιεργούνται μέσα από όσα καθημερινά ακούω στο γραφείο, ιστορίες ενηλίκων, που κάποτε υπήρξαν παιδιά, και θεραπεύουν τραύματα και πληγές της παιδικής ηλικίας. Φυσικά μια σταθερή έμπνευση είναι και η εμπειρία της μητρότητας. Συνηθίζω να λέω πως μεγαλώνω και ωριμάζω δίπλα στα παιδιά μου, έχοντας μια πολύτιμη δεύτερη ευκαιρία στο να συναντάω το δικό μου εσωτερικό παιδί αλλά και εκείνα στο δικό τους πολύτιμο «τώρα».

Όταν, μέσα από αυτές τις καθημερινές εμπνεύσεις, δημιουργήθηκε η ιδέα της Αγκαλιάς, σκέφτηκα πως είναι η ευκαιρία να προσφέρω στα παιδιά του σήμερα αυτό που ως παιδί δεν είχα. Ένα βιβλίο που θα μιλάει για το δικαίωμα κάθε παιδιού να επιλέγει τις αγκαλιές του. Οι άνθρωποι της δικής μου γενιάς, πιεστήκαμε να αγκαλιάσουμε, να φιληθούμε με συγγενείς, να δεχθούμε αγγίγματα που ίσως δε θέλαμε, δεν επιθυμούσαμε.

Όχι πάντα γιατί είχαν κακή προαίρεση, αλλά γιατί δεν τα ήθελε το σώμα μας εκείνη τη στιγμή.  Τώρα λοιπόν, σκέφτηκα, θα μιλήσω στα παιδιά για το αναφαίρετο δικαίωμα τους στο «όχι». «Όχι» σε κάθε τι που το σώμα και ψυχή δεν επιθυμεί!

Γράφοντας αυτή την ιστορία ένιωσα συγκίνηση, αισιοδοξία και εμπιστοσύνη στους σημερινούς γονείς, εκπαιδευτικούς και φροντιστές πως θα διαδώσουν το σπουδαίο μήνυμα της συναίνεσης.

Στο βιβλίο σου θα πάρει μία απάντηση ένας γονιός που αναρωτιέται αν μπορούμε να μάθουμε τα παιδιά να λένε «όχι» όταν αισθάνονται άβολα;

Φυσικά! Στο βιβλίο μου ο γονιός θα βρει τον τρόπο να μιλήσει στα παιδιά για την συναίνεση, θα βρει τα εργαλεία διάκρισης του ασφαλούς αγγίγματος αλλά και τις λέξεις- φράσεις που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να οριοθετήσουμε. Είναι εκπληκτικό το πώς οι ίδιοι οι ενήλικες νιώθουμε άβολα και δυσκολευόμαστε εξαιρετικά στο να πούμε τα δικά μας “όχι”, αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως αυτό το βιβλίο έρχεται να στηρίξει γονείς και παιδιά στο σπουδαίο αυτό δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, στο βήμα του αυτοσεβασμού και της αυτοαγάπης.

Αν μπορούσε να συνοψίσεις σε μία πρόταση-συμβουλή για το πώς μπορούμε να μιλήσουμε στα παιδιά για τη συναίνεση, ποια θα ήταν αυτή;

Η συναίνεση μαθαίνεται μέσα στο σπίτι, στην φωλιά μας, μέσα από τον σεβασμό που οι γονείς δείχνουμε στα “όχι” των παιδιών μας, μέσα από την σημασία και τον σεβασμό που δίνουμε σε αυτό που το σώμα τους λέει, στο “όχι” που λένε στο επιπλέον φαγητό ή σε μια ακόμη στρώση ρούχων, στα απλά και καθημερινά! Γιατί το “όχι” που μπορούν να πουν σε εμάς, θα γίνει το ¨όχι” που μπορούν να πουν στους άλλους.

Μίλησέ μας για τη σημασία της αγκαλιάς

Η συναινετική αγκαλιά, αυτή που επιλέγουμε, είναι η ασφάλειά μας, το καταφύγιο και η φωλιά μας, είναι ο χώρος που ηρεμούμε παρηγορούμαστε και νιώθουμε σημαντικοί. Σε μια αγκαλιά ερχόμαστε στον κόσμο, στην αγκαλιά του γιατρού και μετά της μητέρας και μέσα από αυτό το βιβλίο προσπαθώ να φροντίσω να μάθουμε να ταξιδεύουμε σε ασφαλείς αγκαλιές, αλλά και να γινόμαστε εμείς μια ασφαλής αγκαλιά για τον εαυτό μας, γιατί τότε γινόμαστε ο γιατρός μας, όπως υπέροχα γράφει στον πρόλογο του βιβλίου ο αγαπημένος μου Μάριος Μάζαρης.

Μίλησε μας για τη σημασία των ορίων

Τα όρια μας είναι η ταυτότητά μας, η “χειραψία” μας με τους άλλους ανθρώπους, τα “θέλω” και τα “δεν θέλω” μας, τα “ναι” και τα “όχι” μας, η αυτοφροντίδα μας. Μεγαλώσανε γενιές παραβιασμένων ανθρώπων που φοβόντουσαν ή ντρεπόντουσαν να πουν “όχι” και έμαθαν να προδίδουν τον εαυτό για να ευχαριστούν του άλλους. Η κουλτούρα της συναίνεσης έρχεται να φωτίσει την αυτοεκτίμηση, τον σεβασμό στο σώμα και στην ψυχή, την σημασία των ορίων για να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό και τους άλλους με σεβασμό και συμπόνια.

Ποιο είναι το μήνυμα που ήθελες να φτάσει σε εμάς;

Αυτό που θα ήθελα να έχουν κλείσει μέσα τους οι αναγνώστες της Αγκαλιάς κλείνοντας το βιβλίο, είναι το πόσο αξίζει μια αγκαλιά στον πολύτιμο εαυτό και πόσο σπουδαίο είναι να σεβόμαστε το σώμα μας και το σώμα του άλλου, την ψυχή μας και την ψυχή του άλλου, πόσο σπουδαίο είναι το “όχι” μου και το “όχι” σου και πόσο σοφές είναι οι σχέσεις που σχηματίζονται μέσα σε αυτά τα υγιή όρια.