Ευγενικός, απλός, προσιτός, με το χαμόγελο να φτάνει με την ενέργεια των λέξεων στην Αθήνα από το Λος Αντζελες, ο Steve Zissis ανταποκρίθηκε άμεσα στο μήνυμά μου και ας είναι οι μέρες που κάνει πρεμιέρα η σειρά “Togetherness” στην οποία όχι μόνο είναι συν-δημιουργός αλλά παράλληλα πρωταγωνιστεί.
Του παίρνουν συνέντευξη τα μεγαλύτερα πρακτορεία, οι πιο καταξιωμένοι δημοσιογράφοι της τηλεόρασης και μόλις ακούει ότι βρισκόμαστε στην Ελλάδα αρχίζει να μου μιλάει για την επαφή του με τις ρίζες του χωρίς να χρειαστεί να τον ρωτήσω.
«Οι γονείς μου είναι από τα Ιωάννινα, την Αθήνα και τoν Κάλαμο όπου έχω ακόμα συγγενείς. Η Ελληνοαμερικανική Κοινότητα και η Ελληνορθόδοξη Εκκλήσια στη Νέα Ορλεάνη έχουν ιστορική σημασία γιατί ήταν η πρώτη που δημιουργήθηκε στην Αμερική. Πρόσφατα γιορτάσαμε τα 150 χρόνια της.» Και οι δύο του γονείς ήταν ενεργά μέλη των κοινοτήτων αυτών, κάτι που τον οδήγησε να κρατά στενή επαφή με όλες τις γνωστές, ειδικά για τους Έλληνες του εξωτερικού, παραδόσεις και δραστηριότητες: Εκκλησία, Ελληνικό Σχολείο, χοροί, ελληνικά φεστιβάλ.
«Το πιο σημαντικό που έμαθα και ενστερνίστηκα στην κοινότητα που μεγάλωσα ήταν οι χριστιανικές αξίες αλλά και το Ελληνικό Φιλότιμο, ένας σημαντικός τρόπος να μένουμε συνδεδεμένοι με τις ρίζες μας.»
Διαβάζοντας για εκείνον στο διαδίκτυο πέφτω συχνά πάνω σε ιστορίες αυτοσχέδιων σειρών στον κήπο των σπιτιών φίλων, ξεκαρδιστικά βίντεο που περιελάμβαναν από χορό μέχρι τραγούδια των 80΄s αλλά και πάνω στην –συνηθισμένη ιστορία για τους ηθοποιούς- «σερβιτόρος, ηθοποιός, δημιουργός ονειρεύεται.»
Ποιόν ορισμό δίνετε στο «αμερικανικό όνειρο»; Υπάρχει ακόμα;
Για μένα, το «Αμερικανικό Όνειρο» είναι απλό: Πίστη στον Εαυτό σου + Σκληρή Δουλειά + Αφοσίωση = Επιτυχία.
Ναι, ακόμα υπάρχει.
Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να λέμε πως στον χώρο του θεάματος «οι παρέες δουλεύουν καλύτερα». Είναι μια τέτοια περίπτωση το “Togetherness”;
Ναι. Στο “Togetherness” βρίσκω την ιδανική συνθήκη εργασίας γιατί δημιουργώ τέχνη με φίλους μου. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο. (Την σειρά δημιουργεί με τους επίσης βραβευμένους φίλους του Mark και Jay Duplass με τους οποίους έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με επιτυχία («The Intervention», «Baghead» και άλλα) . Γνωρίστηκαν πολλά χρόνια πριν στο Λύκειο αλλά ξεκίνησαν να συνεργάζονται μετά το κολέγιο)
Δεν μπορώ να μην σας ρωτήσω: πώς είναι να δουλεύεις με το HBO; Δώστε μας μια ιδέα- ξέρετε ,ζούμε σε μια μικροσκοπική χώρα με πολύ λίγες καλές τηλεοπτικές σειρές. Το να δουλεύεις με το HBO είναι φανταστικό. Όταν πιστεύουν σε εσένα σαν καλλιτέχνη, σε υποστηρίζουν 100 τοις εκατό και δεν παρεμβαίνουν στην διαδικασία. Έχω ακούσει ότι δεν είναι έτσι σε άλλα δίκτυα.
Τι ονειρευόσασταν ή ευχόσασταν στα 20 σας; Τι κάνατε για αυτό;
Στην δεκαετία των 20 ήμουν μια αστείρευτη, άγρια πηγή δημιουργικής ενέργειας. Εξασκούσα την υποκριτική πολύ αλλά δεν είχα ένα «πλάνο» per se. Ήθελα μόνο να εκφράζομαι μέσα από το παίξιμό μου και να κάνω καλή δουλειά. Αποσκοπούσα στο καλύτερο.
Υπόθεση: Πρέπει να μιλήσετε για το “Togetherness” σε ένα κομμωτήριο, γεμάτο με 30 και κάτι κυρίες. Και πρέπει να χρησιμοπιήσετε μόνο τρεις προτάσεις.
(γελάει) «Κυρίες μου, αν δείτε την σειρά “Togetherness” στο HBO θα γελάσετε, θα κλάψετε και θα έχετε μια εμπειρία από την αρχαία ελληνική «κάθαρση». Επίσης μπορεί να γίνετε καλύτερες αδελφές, συζύγοι και μητέρες!
Διανύουμε τον μήνα αφιερωμένο στην «ευτυχία» στο savoirville. Έχετε καταλήξει στον ορισμό της, έχετε ένα μότο για αυτήν; Είστε κοντά στην επίτευξή της;
Νομίζω για να είμαστε ευτυχείς στη ζωή πρέπει να αναγνωρίσουμε την κλίση μας, να την αναπτύξουμε και να την κυνηγήσουμε. Πρέπει να μένουμε σε επαφή με τους φίλους και την οικογένειά μας. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε είμαι ευτυχισμένος αλλά ξέρω πως ο πόνος και το να υποφέρεις είναι μέρος της ζωής και,χωρίς αυτά, δεν θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε ή να εκτιμήσουμε την ευτυχία.
Νομίζω τα λόγια του Steve Zissis είναι σοφά. Είναι αρχή της χρονιάς και όλοι ευχόμαστε την ευτυχία. Όλοι την κυνηγάμε στο βαθμό που μπορούμε. Και είναι απίστευτο πώς ένας άνθρωπος, χιλιόμετρα μακριά, μπορεί να σου στείλει ένα τόσο ξεκάθαρο και απλό μήνυμα που θα σε εμπνεύσει.
Καθόλου τυχαία η αναφορά μας στο αμερικανικό όνειρο. Η σειρά πραγματεύεται την ιστορία τεσσάρων ενηλίκων που αναρωτιούνται τι είναι η ευτυχία, πώ επιτυγχάνεται έπειτα από χρόνια ο επιτυχημένος γάμος, τι κάνεις όταν «πιάνεις πάτο». Ιστορίες της ζωής μας δηλαδή με χαμόγελο, δάκρυ, αγωνία και γκάφες.