Είχα την ευκαιρία να απολαύσω μια συναρπαστική ιστορία που ξετυλίχθηκε μέσα στα χέρια μου σελίδα τη σελίδα. Ρούφηξα στην κυριολεξία κάθε λέξη και εικόνα του βιβλίου “Το φως ανάμεσα στους ωκεανούς” της αυστραλέζας Μ.Λ Στέντμαν από τις εκδόσεις Πατάκη που με κέρδισε με την πρώτη ματιά …από το εξώφυλλο. Ένας φάρος επιβλητικός, που στέκεται ακλόνητος στα ταραγμένα νερά της θάλασσας ακριβώς όπως και οι ήρωες του βιβλίου.

Είναι μια ιστορία που καθηλώνει τον αναγνώστη με τις πολλαπλές και αναπάντεχες εναλλαγές της. Ένα πραγματικά συγκινητικό μέχρι το τέλος μυθιστόρημα για ανθρώπους με καλές προθέσεις που οδηγούνται σε τραγικές αποφάσεις. Μια ιστορία στην οποία αποθεώνεται η σαρωτική δύναμη της αγάπης, θίγονται θέματα γύρω από την μητρότητα, την πίστη και τη συγχώρεση. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτό είναι το παρθενικό μυθιστόρημα της Στέντμαν. Το αφηγηματικό της ταλέντο είναι εξαιρετικά ελκυστικό αφού καταφέρνει να παρασύρει τον αναγνώστη σε ένα απομακρυσμένο νησάκι όπου δύο απλοί άνθρωποι, ο φαροφύλακας με τη νεαρή γυναίκα του κατάφεραν με μία μόνο απόφασή τους να αλλάξουν την ρότα όχι μόνο της δικής τους ζωής αλλά και πολλών άλλων ανθρώπων.

Ένοιωσα να εθίζομαι με την ανάγνωση αυτής της όμορφης και τόσο ιδιαίτερης ιστορίας, είχα όλα τα συμπτώματα ενός εξαρτημένου βιβλιοφάγου: νευρικότητα όταν δεν με άφηναν να διαβάσω λίγες ακόμα σελίδες με την ησυχία μου, στερητικό σύνδρομο όταν καθυστερούσα να επιστρέψω στην συνέχιση της ανάγνωσης … Όταν τέλειωσα το διάβασμα και της τελευταίας λέξης αυτού του υπέροχου βιβλίου, ένοιωσα μια ελαφριά θλίψη γιατί πραγματικά δέθηκα με τους κεντρικούς ήρωες της ιστορίας. Ήμουν και εγώ εκεί με κάποιο μαγικό τρόπο. Βίωσα τα διλήμματα, τους φόβους, τις ανασφάλειες των ηρώων του. Μοιράστηκα τις χαρές και δάκρυσα με τον πόνο των πρωταγωνιστών του. Κατανόησα σε κάποιο βαθμό πολλές από τις αποφάσεις τους, διχάστηκα και η ίδια σε μια προσπάθεια να μπω στην θέση τους. Έφτασα στα όρια της λογικής και τα ξεπέρασα μαζί τους. Είδα μπροστά μου τις αλλαγές των εποχών, την φουρτουνιασμένη θάλασσα και τον γαλάζιο ουρανό. Μύρισα το χώμα πάνω στο μικροσκοπικό νησί με την απέραντη θέα και τον επιβλητικό φάρο. Πόνεσα με τις απώλειες των τραγικών προσώπων.

Είναι μετά βεβαιότητας ένα βιβλίο που πολύ δύσκολα κάποιος θα μπορέσει να του αντισταθεί όταν ξεκινήσει να το διαβάζει και που σίγουρα δεν θα καταφέρει να αφήσει πίσω του για πολύ καιρό μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης του. Δεν είναι σίγουρα τυχαίο το ότι έχει μεταφραστεί σε 35 γλώσσες και αναμένω με καρτερικότητα την ταινία που πρόκειται να γυριστεί από τον Derek Cianfrance και την DreamWorks.

Desmar