Το σημαντικότερο πράγμα στην τέχνη είναι ίσως, οι συναντήσεις. Συναντήσεις ανθρώπων, διαθέσεων, μορφών τέχνης. Ευτυχείς συγκυρίες που οδηγούν στην έκφραση, στο μοίρασμα, στην ανακούφιση. Μια τέτοια συγκυρία αποτελεί και η συνάντηση της χορογράφου Εύης Σούλη και του μουσικού Παύλου Παυλίδη για την παράσταση Beyond Collapse που παρουσιάζεται 25, 16 & 27/4 στο Σύγχρονο Θέατρο.
Μια παράσταση “που μιλά για τις προσωπικές και κοινωνικές καταρρεύσεις με μια διάθεση να ξεφύγει πέρα από αυτές και να αναζητήσει νέους ουτοπικούς κόσμους”, όπως συνοψίζει η χορογράφος που χρησιμοποιεί το σώμα ως μέσο έκφρασης σκέψεων, φόβων, ελπίδων, ως μέσο αναζήτησης ερωτημάτων και απαντήσεων, ως μέσο διερεύνησης των ανθρώπινων δυνατοτήτων, αλλά και ως άμεσο δέκτη εξωτερικών ερεθισμάτων. “Το σώμα είναι το σπίτι μας, ένας ναός που εκεί γράφονται όλα. Μπορεί να εκφράσει όσα ο λόγος δεν μπορεί να πει. Η κίνηση έχει μια σύνδεση με το υποσυνείδητο και με αρχέγονα ένστικτα”, μας λέει η ίδια.
Στην παράσταση Beyond Collapse, την κίνηση και την έκφραση του σώματος συνοδεύει, ενθαρρύνει και ενδυναμώνει η μουσική του Παύλου Παυλίδη που συνθέτει πρώτη φορά για χορό και θέατρο. “Σε αυτή τη δουλειά δεν πήγαμε να χορογραφήσουμε τη μουσική. Η πρόθεση μας ήταν να φτιάξουμε ένα κόσμο όπου κίνηση και μουσική συμπληρώνονται για να μας δώσουν αυτό το αποτέλεσμα”, σημειώνει η Εύη Σούλη. Ένα σκηνικό αποτέλεσμα όπου κίνηση και μουσική προκαλούν το ένα το άλλο, συνομιλούν και συνδέονται για να μας πλησιάσουν με αμεσότητα. Για να επικοινωνήσουμε, για να ανακαλύψουμε όλοι μαζί αν μία κατάρρευση μπορεί να σηματοδοτεί και την γέννηση μιας όμορφης ζωής. Μιας ζωής που κάθε άνθρωπος μπορεί “να προσπαθεί να κερδίσει ένα χώρο στο όνειρο, να μην εφησυχάζεται, να ερωτεύεται, να αποτυγχάνει και να προσπαθεί ξανά”. Να προσπαθεί ξανά, αναζητώντας το υψηλό και το ωραίο, έτσι όπως γίνεται όταν κανείς χορεύει, γιατί -όπως χαρακτηριστικά λέει η Εύη Σούλη-: “Το βασικό πράγμα που μαθαίνεις στο χορό είναι η διαχείριση του σωματικού βάρους. Αυτό λοιπόν, είναι μια μεγάλη σπουδή και για τη ζωή. Πρέπει να σηκωθείς το πρωί από το κρεβάτι να πάρεις το βάρος σου, να πας αντίθετα στη βαρύτητα και να προσπαθείς για το υψηλό. Το χρωστάω στο Χορό αυτό, τη λαχτάρα για το υψηλό και το ωραίο”.
