“It’s not Netflix, it’s HBO”, θα μπορούσε να είναι η φράση που θα διαφήμιζε το «The Night Of» σε παραλλαγή του σλόγκαν “It’s not porn, it’s HBO”. Κάθε καλοκαίρι το Netflix με σταθερή παρουσία μας προσφέρει μια αξιόλογη σειρά ώστε να έχουμε να συζητάμε να μη βαριόμαστε, είτε αυτή λέγεται «Orange is the new black» δημιουργώντας πορτοκαλί παροξυσμό πίσω στο 2013, είτε πρόκειται για το «Narcos» με τα κολομβιανά καρτέλ που μας διδάσκει και μας συμπυκνώνει τους νόμους των ναρκωτικών για τον Pablo Escobar στη φράση “plata o plomo”. Φέτος μας έδωσε το «Stranger Things». Φέτος όμως και η HBO μας έδωσε το «The Night Of».

Ο Πακιστανικής καταγωγής Αμερικάνος φοιτητής Nasir παίρνει κρυφά το συνεταιρικό ταξί του πατέρα του για να πάει σε ένα πάρτυ στο  Μανχάταν. Περαστικοί όμως τον θεωρούν ως κανονικό ταξιτζή, ομοίως και η Andrea που μπαίνει στο όχημα του. Στη πορεία οι δυο τους οδηγούνται σπίτι της, όπου μετά από χρήση ναρκωτικών και περίεργα παιχνίδια καταλήγουν να κάνουν σεξ. Ο Nasir συνέρχεται μετά από ώρες, χωρίς να θυμάται τίποτα και βρίσκει την Andrea άγρια δολοφονημένη στο κρεβάτι της και τον ίδιο μπλεγμένο στο φόνο της. Είναι μια μίνι σειρά 8 επεισοδίων βασισμένη στην αγγλική σειρά «Criminal Justice», υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του James Marsh (όσκαρ για το «The Theory of Everything») και του βραβευμένου με όσκαρ σεναρίου για τo «Schindler’s List» Steven Zaillian. Ο Zaillian («Gangs of NY», «The Girl with the Dragon Tattoo», «American Gangster» και άλλα) συνυπογράφει το σενάριο με τον Richard Price («The Wire»).

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε την αποκάλυψη, τον νεαρό Riz Ahmed να υποδύεται τον Nasir, τον Ιρανό Peyman Moaadi απ’το οσκαρικό (και αυτό!) «A Separation» στο ρόλο του πατέρα του Nasir, τον ντετέκτιβ Bill Camp («Midnight Special»), τον κατάδικο Michael Kenneth Williams («The Wire») και τον John Turturro ως το δικηγόρο υπεράσπισης του Nasir. Τον ρόλο του Turturro θα έπαιζε αρχικά ο James Gandolfini («The Sopranos») αλλά δεν πρόλαβε εξαιτίας του θανάτου του το 2013. Έπειτα δόθηκε στον Robert De Niro ο οποίος όμως απομακρύνθηκε από το cast, για να καταλήξει στον Turturro. Είναι ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος του Turturro στα 60 του χρόνια, -έχει αποσπάσει πολύ θετικές κριτικές- ενώ αν θελήσει να δει κανείς τη σύνδεση του ρόλου με τον ίδιο το ηθοποιό, παρατηρείται πως και ο ρόλος Jack Stone θεωρείται ένα αποτυχημένος ή καλύτερα υποτιμημένος δικηγόρος, ολίγον περίγελος(cult) στο κύκλο του, που όμως αναλαμβάνει μια δύσκολη και πολύκροτη υπόθεση προκειμένου να αποδείξει την αξία του. Ομοίως και ο Turturro ένας ταλαντούχος αλλά όχι προωθημένος ηθοποιός σε μια ευκαιρία καριέρας.

Μέσα λοιπόν από τις δυνατές ερμηνείες, θα φέρεις τον εαυτό σου στη θέση των ηρώων, θα νιώσεις με το τέλος της σειράς λες και τους γνώριζες mια ζωή και όχι μόνο 8 επεισόδια. Με ντελικάτο τρόπο δίχως να σου πετάει τα μηνύματα στη μούρη, σου δίνει τροφή για σκέψη. Η ξενοφοβία στην Αμερική μετά την 11/9, ο ρατσισμός προς τις μουσουλμανικές ομάδες, ο ρατσισμός εν γένει, η προδοσία στις δύσκολες στιγμές, η αμφιβολία ακόμα και στα μάτια των δικών σου ανθρώπων. Η σειρά λειτουργεί ερμηνευτικά με τα μάτια. Ο Riz Ahmed (Nasir), με το καθαρό του βλέμμα σε πείθει για την αθωότητα του και σε παρασέρνει στο δράμα του. Παρατηρούμε την αλλαγή του για να επιβιώσει στην φυλακή, από ένα συντηρητικό νεαρό μουσουλμάνο σε ένα κατάδικο πριν καν δικαστεί. Τη διαφθορά και την ιεραρχία πίσω από τα κάγκελα της φυλακής με τον Michael Kenneth Williams ως Freddy να δίνει ρεσιτάλ σαν το «κεφάλι» της φυλακής. Πίσω από το μυστήριο κρύβονται καλοδουλεμένες ατάκες για τη ζωή, κοινωνικές παρατηρήσεις που όμως δεν εμφανίζονται σαν ξεκάρφωτα αποφθέγματα αλλά σαν λεκτικό συμπέρασμα όσων βιώνει ο εκάστοτε χαρακτήρας.

Τι κάνει όμως το «The Night Of» ξεχωριστό; Τι το κάνει για μένα όχι την καλύτερα σειρά του καλοκαιριού αλλά του 2016; Το ότι μπορείς να ταυτιστείς με τους ήρωες, να εντοπίσεις κομμάτια του εαυτού σου και των σκέψεων σου μέσα τους. Το «Stranger Things», ναι είναι μια πολύ καλή σειρά, με ατμοσφαιρική σκηνοθεσία, παιδάκια-πρωταγωνιστές που ερμηνεύουν καλύτερα από τους μεγάλους αλλά στο τέλος της ημέρας είναι μια σειρά επιστημονικής φαντασίας. Θα σου δώσει μια γλυκιά ιστορία περί φιλίας μέσα από το φάσμα των δώδεκα χρόνων, 80’s αναφορές –που όλοι αγαπάμε- και cute βιντεάκια απ’τα παιδιά στον Jimmy Fallon; Άλλα μέχρι εκεί. Και πριν λιθοβολιθώ να προσθέσω το “είπε η Κατερίνα, που βαριέται ότι είναι πέρα του λογικού στα έργα γιατί δεν βρίσκει νόημα”.

Στο «The Night Of» οι νέοι θα δουν τον εαυτό τους στον Nasir. Μπορεί να είχαν θέματα στο σχολείο ή να πήραν μια λάθος απόφαση που να τους ακολουθεί σε όλη τους τη ζωή, ή κάτι που να μην μπορούν να ξεφύγουν αθόρυβα  απ’αυτό. Να έχουν υπάρξει θύματα φυλετικών ή εμφανισιακών προκαταλήψεων. Μπορεί να έχουν κατηγορηθεί άδικα για κάτι, ή να μην έχει συμβεί τίποτα απ’όλα αυτά αλλά να φοβούνται ότι μπορεί να γίνουν. Απ’την άλλη οι γονείς του Nasir, οι σκληρά εργαζόμενοι γονείς που προσπαθούν να χτίσουν ένα μέλλον και όπως οι περισσότεροι γονείς φοβούνται μη το παιδί τους βρεθεί στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή. Με τον δικηγόρο Jack Stone, με την εισαγγελέα Helen Weiss, με τον Det. Lucas, άνθρωποι που από δύσκολα πόστα παλεύουν να φέρουν την ισορροπία στη δικαιοσύνη και στις ζωές τους.

Προς το τέλος η συνάντηση του Turturro με τον Ahmed δίνει τη λύση στα εμπόδια που συναντάς, όποια μορφή και αν έχουν αυτά για σένα, “fuck them all, live your life”. Το «The Night Of» δεν είναι απλά μια αστυνομική ή δικαστική σειρά μυστηρίου, είναι μια βαθιά κοινωνική παρατήρηση που αξίζει να τη δεις.