Ζητήσαμε από 4 γυναίκες να μας μιλήσουν για το βιβλίο που διάβασαν το 2016 και ήταν καθοριστικό για τον τρόπο που συνεχίζουν να βλέπουν τα πράγματα.

Χαριτωμένη Βόντα – Δημοσιογράφος, Story Teller, Blogger

Το Εγώ Είναι Ο Εχθρός, Ryan Holiday

Διαβάζω φανατικά -θα μπορούσε κανείς να πει πως είμαι “επαγγελματίας” αναγνώστης. Ωστόσο, το βιβλίο που με επηρέασε όσο κανένα άλλο το 2016 δεν είναι ένα βιβλίο που διάβασα, αλλά ένα βιβλίο που μετέφρασα: είναι το Ego Is The Enemy του Αμερικανού ερευνητή και συγγραφέα Ryan Holiday (υπό έκδοση, εκδόσεις Πεδίο, με ελληνικό τίτλο “Το Εγώ Είναι Ο Εχθρός”).

Τι να πρωτοπώ για αυτό το βιβλίο… Ας ξεκινήσω λέγοντας πως δεν είναι ένα βιβλίο αυτοβοήθειας. Όχι πως δεν βοηθάει. Αν το θελήσεις, μπορεί να σε βοηθήσει όπως πολλά βιβλία αυτοβοήθειας ούτε στο όνειρό τους δεν το κάνουν, μέσα από τα παραδείγματα που δίνει και τις ιστορίες ανθρώπων που παρουσιάζει.

Το βιβλίο είναι μάλλον δοκιμιακού ύφους (αν και πολύ ζωντανό στον τρόπο γραφής), και παρουσιάζει τις ιστορίες σημαντικών προσωπικοτήτων από το χώρο της ιστορίας, του αθλητισμού, της πολιτικής και των επιχειρήσεων. Από τον Σενέκα ως τον στρατηγό Marshall και από τον Dov Charney (ιδρυτή της American Apparel) ως την Μέρκελ, είναι πολλοί οι αληθινοί “ήρωες” που ο Holiday στριμώχνει σε αυτό το βιβλίο. Κοινό τους χαρακτηριστικό, η διαχείριση του Εγώ. Κάποιοι κατάφεραν να το χαλιναγωγήσουν σε δύσκολες συνθήκες. Και δικαιώθηκαν. Κάποιοι άλλοι το άφησαν να καλπάζει ανεξέλεγκτο. Και καταστράφηκαν, παρασέρνοντας ανθρώπους, εταιρίες, ακόμα και χώρες.

Θα μου πεις, κι εμένα τι με ενδιαφέρει, αγάπη μου, αν ο Charney κατάφερε να τσακίσει την ίδια την εταιρεία που έχτισε και να καταστραφεί και ο ίδιος οικονομικά; Υπάρχει περίπτωση ποτέ εγώ να γίνω Charney; Θα σου απαντήσω: δεν το ξέρεις τι μπορείς να γίνεις. Αυτό που κατάλαβα από το βιβλίο είναι πως συχνά, για να γίνει ο καθένας ένας μικρός Charney στη δική του ζωή, το Εγώ κάνει την τεράστια διαφορά.

Το Εγώ είναι αυτό που στέκεται ανάμεσα σε εμάς και όλα αυτά που θα μπορούσαμε να επιτύχουμε χωρίς την ύπαρξή του. 

Ένα άλλο πράγμα που κατάλαβα από το βιβλίο, είναι πως πολλά πράγματα που δεν τα αξιολογούμε ως “αρνητικά”, ή που έχουμε μάθει να τα αποδεχόμαστε, είναι Εγώ στην χειρότερη μορφή του.

Διαβάστε το. Και μετά θα συμφωνήσετε με το # που έβαζα συχνά στο προσωπικό μου προφίλ στο facebook, μαζί με διάφορες φράσεις από το βιβλίο, τις οποίες αναρτούσα καθώς το μετέφραζα: #θατοκάνωδώροσεπολύκόσμο.

Δέσποινα Σαχίνη – PR & Media Relations Officer 

Η κατάσκοπος, Paulo Coelho

Για έναν περίεργο λόγο, μη με ρωτήσετε ποιον, δεν τον ξέρω, όταν ήμουν μικρή έλεγα ότι  έπαιζα κάνοντας 2 ρόλους,  την Αλίκη και τη Μάτα Χάρι (μπορεί και να μην έχω σταματήσει ακόμα να το κάνω…). Μπροστά στον καθρέπτη, μπορούσα σε λίγα λεπτά από γατούλα και πονηρή να γίνω η γυναίκα της μυστικής υπηρεσίας που μόνο τα στρατηγικά μου πλάνα να είχαν επιτυχία. Δημιουργούσα σενάρια με πολύ ίντριγκα. Και αυτό το έκανα, όπως μου λέει η οικογένειά μου και στη ζωή μου. Έβαζα ένα στόχο και με όλα τα δικά μου όπλα – ζουζουνιές, αγκαλιές, χορευτικά, πειθαρχία, θάρρος, τα δικά μου επιχειρήματα και λόγια πάντα τον πετύχαινα.

Αυτός ίσως ήταν και ο λόγος που η αδελφή μου όλο το καλοκαίρι προσπαθούσε να με πείσει ότι πρέπει να διαβάσω αυτό το βιβλίο. Τελικά, τέλος Σεπτεμβρίου ξεκίνησα τις βραδινές ώρες, εκεί που έχει τελειώσει ο ρόλος μου ως επαγγελματία, μαμά, νοικοκυρά και συζύγου, να αφιέρωνα σε εμένα λίγα λεπτά – περίπου μισή ώρα έδινα στον εαυτό μου για να χαλαρώσω και να ξεκουραστώ. Ξεκίνησα κάπως έτσι να το διαβάζω και αυτό που σκέφτομαι τώρα είναι ότι κάθε βράδυ ταξίδευα σε άλλα εποχή – το μυαλό μου μέσα έστηνε την πιο ακριβή κινηματογραφική παραγωγή. Δεν μου πήρε πολύ καιρό να το τελειώσω γιατί δεν είχα την υπομονή! Ολοκληρώνοντας συνειδητοποίησα ότι η γυναίκα είναι ένα θαυμάσιο πλάσμα που μπορεί – γιατί αυτό το χάρισμα το έχει – να τα καταφέρνει παντού! Τελικά η γυναίκα μέσα στις δεκαετίες και τα χρόνια δεν έχει αλλάξει αλλά εκσυγχρονίζεται! Η ζωή, μας ανήκει και εμείς την οδηγούμε όπου θέλουμε! Αν θέλουμε να πληγωθούμε είναι γιατί εκείνη τη στιγμή έχουμε αυτό ανάγκη να νιώσουμε. Αν θέλουμε να θυσιαστούμε για κάτι είναι γιατί αυτό θεωρούμε σωστό! Η ζωή μας είναι οι επιλογές μας. Αυτό προσπαθώ να μάθω και να περάσω στην κόρη μου (ελεύθερη και ανεξάρτητη) που μου δείχνει ότι ακολουθεί σωστά τα χνάρια μου… Το βιβλίο αυτό είναι ευχάριστο, σε ταξιδεύει σε άλλη εποχή αλλά σου περνάει σύγχρονα μηνύματα για τη ζωή του σήμερα!

Μαρία Φραντζεσκάκη – Make Up Artist

Το βιβλίο μιλάει για τις μικρές χαρές της ζωής. «Το αλάτι της ζωής» είναι ένα μικρό βιβλίο-ύμνος στην ομορφιά της καθημερινότητας μας. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια εκτενή λίστα μικρών στιγμών που λάμπουν μέσα στη ζωή της συγγραφέως, αλλά και στη ζωή του καθενός μας. Ουσιαστικά μας εμπνέει να απολαμβάνουμε το καθετί στη ζωή μας: τους ήχους, τις μυρωδιές, τους ανθρώπους, τις εικόνες, τις σκέψεις, τα πάντα. Να ζούμε και να απολαμβάνουμε το καθετί στη ζωή.. την ομορφιά της.

Βιβή Μπασινά – Blogger 4moms.gr

Το 2016 θα έλεγα ότι ήταν η χρονιά που επικράτησε το μυστήριο. Πολλές οι εκπληκτικές ιστορίες που διάβασα αλλά εκείνο το βιβλίο που βρέθηκε ξαφνικά και αναπάντεχα στην κορυφή της λίστας μου δεν έχει καμία σχέση με μυστήριο. Ο Πόλεμος της Τέχνης, το βιβλίο του Στίβεν Πρέσσφιλντ, αναλύει την ψυχολογία της δημιουργικότητας και ο συγγραφέας γράφοντας για την δική του ιστορία με χιούμορ και συναίσθημα, μας τοποθετεί ακριβώς στο ίδιο σημείο που έχει βρεθεί και εκείνος. Η Αντίσταση όπως την ονομάζει εκείνος, η αναβλητικότητα όπως θα την έλεγα εγώ μας κρατάει μακρυά απο το να πραγματοποιήσουμε τις επιθυμίες και τα όνειρα μας. “Και τα όνειρα μια ημέρα θα πάρουν εκδίκηση” έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης,  και μάλλον δεν είχε άδικο. Ο φόβος της αποτυχίας δεν πρέπει να μας κρατάει μακρυά απο τα θέλω μας, ας αντλήσουμε δύναμη απο παντού και ας βγούμε να “πολεμήσουμε”!