Μια μόνο φορά έκανα διακοπές μόνη μου και αυτό για 4 μέρες στην Αίγινα.Έχω ταξιδέψει με την αδερφή μου, με συναδέρφους για δουλειά, στα Κύθηρα, την Κύθνο και την Αμοργό με πολλές φίλες μαζί, έχω κάνει road-trip με φίλη και μερικά ρομαντικά ταξίδια με εκείνον.
Κάθε ένα έχει και κάτι διαφορετικό, μα πάντα το ταξίδι με κορίτσια πάντα κέρδιζε σε γέλια και σε απίστευτες κωμικοτραγικές καταστάσεις που θα θυμόμαστε όταν θα έχουμε μόνο ένα δόντι.
1. Είναι πιο φτηνό
3. Λίγο λιγότερη ανησυχία για την ασφάλειά σας
Πάντα για την ασφάλεια είναι καλύτερα δύο παρά ένας.
4. Είναι πιο εύκολο να γνωρίζετε κόσμο
5. Έχεις κάποιον να σε βοηθήσει στα δύσκολα
Είναι ιδανικό να είσαι με παρέα την κολλητή σου για τις στιγμές που δεν θες να μιλήσεις με κόσμο ή δεν έχεις διάθεση να γνωρίσεις κόσμο. Η φίλη σου θα σε προστατεύσει από πολυλογάδες νεαρούς ή από επίδοξες νέες φίλες.
”Στα δύσκολα” είναι και όταν θες πολύ να χορέψεις και δίπλα σου χορεύει ένα μεθυσμένο αγόρι.
6. Έχεις παρέα στο ταξίδι
Αυτά τα ταξίδια μπορεί να γίνουν πολύ βαρετά. Πολλές ώρες στο πλοίο, πόσο να διαβάσεις πια; Έχοντας μαζί σου μια φίλη μπορείτε να παίξετε παιχνίδια που θα βγάλετε εκείνη τη στιγμή από το μυαλό σας (όπως τι δουλειά να κάνει αυτός εκεί απέναντι), να συζητήσετε υπερ-αναλυτικά τι έφταιξε και χώρισες το 2009 ή απλα να κάτσετε σιωπηλές και να ακούσετε μουσική. Εαν πας με την αδερφή σου θα έχετε μπόλικο χρόνο να συζητήσετε για τους θείους και τι θα φορέσετε στον γάμο της ξαδέρφης σας τον Αύγουστο.
Στην περίπτωση του road trip θα μοιραστείτε και την οδήγηση της διαδρομής.
7. Έχεις κάποιον που θα σε φωτογραφήσει
Εντάξει με τα selfie sticks η ζωή των solo ταξιδιωτών έχει απλοποιηθεί πολύ, αλλά σκέψου πόσο πιο διασκεδαστικό θα είναι με μια φίλη ή την αδερφή σου.
8. Έχεις έναν σύμβουλο για τα ψώνια
10. Κάποιος να μοιραστείς τις ωραίες στιγμές
Στη Ρώμη έφαγα το πιο ωραίο τιραμισού τις ζωής μου γιατί μου το πρότεινε η αδερφή μου που το είχε φάει μερικούς μήνες νωρίτερα που είχε ταξιδέψει ξανά. Για πάντα θα θυμάμαι τις αστείες ιστορίες από την Αμοργό και την Κύθνο που έχω να μοιραστώ με την φίλη μου την Αργυρώ. Μπορώ ακόμα και δέκα χρόνια μετά να πάρω ένα τηλέφωνο την Κωνσταντίνα και να θυμηθούμε εκείνο το βράδυ που ξαπλώσαμε στα βότσαλα σε μια παραλία της Σαμοθράκης και συζητήσαμε τι θέλουμε να γίνουμε στη ζωή μας. Και να, τώρα που είπα αυτό θέλω πολύ να πάρω ένα τηλέφωνο την Ράνια και να θυμηθούμε που χανόμασταν συνέχεια στα Κύθηρα γιατί δεν είχαν πινακίδες ή που γυρίσαμε μαλωμένες στο ταξίδι.