Νοέμβρης μπήκε και σιγά σιγά μπαίνουμε σε χειμωνιάτικο mood. Τι καλύτερο, λοιπόν, από το να έχει παγωνιά έξω και εσύ να είσαι μέσα στα ζεστά σου παπλώματα με ζεστό ρόφημα ανά χείρας και μια λίστα από ταινίες για να κάνεις μαραθώνιο;
Παρακάτω, δες τι ταινίες πρέπει να δεις προκειμένου να μπεις στο «πολυπόθητο» χειμωνιάτικο mood.
GROUNDHOG DAY (1993)
Μια μοναδικά αγαπημένη κωμωδία με τον Μπιλ Μάρεϊ, στο ρόλο ενός δημοσιογράφου, ο οποίος πάει για ένα ρεπορτάζ σε μια παγωμένη κωμόπολη. Εκεί τα πράγματα όμως δεν ήταν όπως τα περίμενε, καθώς, ξυπνάει, την ίδια μέρα, κάθε μέρα χωρίς να ξέρει το γιατί. Σίγουρα θα σου φτιάξει τη διάθεση.
FARGO (1996)
Βρισκόμαστε στο μέλλον, όπου η ανθρωπότητα έχει παγώσει τον πλανήτη και οι άνθρωποι επιβιώνουν μέσα σε ένα τρένο. Μέσα στους εναπομείναντες, ο γνωστός μας, Captain America, ο οποίος ηγείται μιας επανάστασης ενάντια στο κατεστημένο, τον κοινωνικό διαχωρισμό, την εκμετάλλευση και τον καπιταλισμό. Ταινία επιστημονικής φαντασίας μεν, με προφητικό σενάριο δε, που αξίζει μια ευκαιρία.
WINTER’S BONE (2010)
Ίσως η πρώτη ταινία που έκανε διάσημη τη λατρεμένη μας, Jennifer Lawrence (τότε ήταν μόλις στα 19). Μια ταινία με περίεργο θέμα: η 17χρονη Ρι, ζει σε μια αγροτική περιοχή και όλα έρχονται τα πάνω κάτω όταν μαθαίνει ότι ο εξαφανισμένος, κακοποιός, πατέρας της έχει υποθηκεύσει το σπίτι τους, αποφασίζει να τον αναζητήσει. Ακόμη και με κίνδυνο της ζωής της. Ένα δράμα υψηλού επιπέδου που αξίζει για μια χειμερινή προβολή.
WIND RIVER (2017)
Η ταινία είναι ένα new age western του Τέιλορ Σεριντάν, όπου συνδυάζεται το αστυνομικό μυστήριο με την κοινωνική αλληγορία. Ο σεναριογράφος των «Sicario» και «Πάση Θυσία» γράφει και σκηνοθετεί ένα ρεαλιστικό, αγωνιώδες αλλά και συγκινητικά πικρό νέο-γουέστερν/ιστορία επιβίωσης σε μια άλλη, ξεχασμένη Αμερική.
ETERNAL SUNSHINE OF THE SPOTLESS MIND (2014)
Μια ταινία «σταθμός». Ο ανθρώπινος εγκέφαλος και οι απίθανες (παρ)ενέργειές του αποτελούν μόνιμη πηγή έμπνευσης του σεναριογράφου Τσάρλι Κάουφμαν. Το σενάριό του έχει συνοχή και δεν περιορίζεται σε εκκεντρικότητες, και, το κυριότερο, επενδύει ρομαντικά σε μια ιστορία αγάπης, την οποία οι ήρωες βιώνουν από το παρόν προς το παρελθόν. Η ταινία σε κερδίζει με σκηνές γνήσιου σουρεαλισμού, αλλά και απλής καθημερινότητας. Μια ταινία φαντασίας που μιλάει απευθείας στην ψυχή σου. Πάρε τα χαρτομάντιλά σου, κουκουλώσου και αφέσου συναισθηματικά.
SNOW WHITE AND THE HUNTMAN (2012)
Ένα κλασικό παραμύθι με ιδιαίτερο twist, που αποτελεί οπτικό υπερθέαμα. Η μάγισσα Ραβένα παντρεύεται και σκοτώνει τον πατέρα της Χιονάτης, και τη Χιονάτη την κλειδώνει στον πύργο. Εκείνη όμως ξεφεύγει και πάει στο Σκοτεινό Δάσος. Η μάγισσα στέλνει έναν τυχοδιώκτη κυνηγό να τη βρει και να τη φέρει πίσω, ανατρέποντας έτσι ό, τι κλασικό ξέραμε. Μια καλογραμμένη ταινία με δράση, που αν και δέχθηκε σκληρή κριτική, αξίζει μια καλύτερη μεταχείριση.
LA MARCHE DE L’EMPEREUR (2005)
Είναι κάτι διαφορετικό από το γνωστό σε όλους μας, Happy Feet. Είναι ένα φοβερό ντοκιμαντέρ, το οποίο παρουσιάζει στιγμές ανείπωτης φυσικής ομορφιάς σε χιονισμένα τοπία, παρέα με τους αγαπητούς πιγκουίνους. Η ταινία βραβεύτηκε και με το Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ το 2005. Μια όμορφη οικογενειακή ταινία.
FROZEN (2010)
Μην πάει το μυαλό σου στην Elsa και την Anna, ούτε στο “let it gο” – και που να πάει δηλαδή, γούστα είναι αυτά. Εδώ, μιλάμε για ένα αριστουργηματικό horror movie, με έντονη συναισθηματική δράση. Η πλοκή έχει να κάνει με τρεις νέους οι οποίοι μένουν ξεχασμένοι στο τελεφερίκ του χιονοδρομικού κέντρου. Η ταινία σε βάζει αβίαστα στη θέση των ηρώων και σε κάνει να αναρωτιέσαι αν υπάρχει κάτι χειρότερο από το να παγώνεις μέχρι θανάτου.
THE GREY (2011)
Ο Λίαμ Νίσον έρχεται αντιμέτωπος με την απόλυτη δοκιμασία επιβίωσης, ενάντια σε κάθε προσωπικό – ή μη, δαίμονα. Μια ταινία όπου το σκληρό κρύο και το αφιλόξενο περιβάλλον, εναρμονίζονται και ταυτίζονται με την άδεια ψυχή του ατόμου που δεν έχει κανέναν λόγο ύπαρξης. Μια σκληρή ταινία με διάχυτο το αίσθημα της απώλειας, της ματαιότητας. Κατακρίθηκε, αλλά αν κοιτάξεις λίγο πιο προσεκτικά θα δεις το πώς και γιατί γίνονται όλα, όχι για τη δράση αλλά για τη σκέψη.
