Αρκετές φορές στη ζωή μου με πιάνει μια έντονη επιθυμία να ευχαριστήσω το σύμπαν, την κοινωνία, την οικογένεια μου και μερικούς ανθρώπους που με πλήγωσαν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο. Αρκετές φορές επίσης σκέφτηκα πως δεν θα ήθελα να τους ξανά δω ούτε ζωγραφιστούς ορισμένους. Το αμέσως επόμενο λεπτό όμως αναγνωρίζω στον εαυτό μου πως λέω ψέματα. Ψέματα γιατί ακόμη κι αν ήταν λάθος, εγώ τι κρίμα αλλά θα τους ξανά γνώριζα εάν μπορούσα να γυρίσω στο παρελθόν.

Φίλοι, φίλοι που έγιναν αδέρφια, φίλοι που μετατράπηκαν σε φίδια. Πρώην, άνδρες που φλέρταραν με τον πιο άτσαλο τρόπο, άνδρες που άγγιξαν αλλά δεν ακούμπησαν. Άνδρες που άγγιξαν μυαλό και ύστερα σώμα. Άνδρες με άλφα κεφάλαιο. Σαν τον μπαμπά μου, σαν τον αδερφό μου, σαν εκείνον που ήρθε και μου είπε «Έλα να μάθουμε μαζί να μην πληγώνουμε την αγάπη».

Δάσκαλοι, συνάδελφοι, συνοδοιπόροι στη ζωή και στο συναίσθημα. Συγγραφείς, στιχουργοί, άγνωστοι. Αυτοί που μου έμαθαν να κάνω το σωστό αλλά κυρίως να μην φοβάμαι να πέφτω με τα μούτρα πάνω στο λάθος. Το όποιο λάθος.

Καμία στιγμή δεν θα διαγράψω. Γιατί οι στιγμές που έζησα έως τώρα δεν αντικατοπτρίζουν το ποια είμαι, αλλά το ποια θέλω να γίνω στη διαδρομή πριν φτάσω τον απώτερο σκοπό μου.

1. Μόνο αν φας τα μούτρα σου, θα καταλάβεις πως αξίζει να παλέψεις για να αποκτήσεις ότι θέλεις

Κοινώς, για να γίνεις καλός στο είδος σου, δεν πρέπει απλά να κάνεις focus στα λεφτά και στις τεχνικές για να αποκτήσεις λεφτά. Δεν πρέπει απλά να ερωτευτείς τον κλάδο σου. Πρέπει να μάθεις να απολαμβάνεις το να μοχθείς για να πάρεις αυτό που θέλεις. Η διαδικασία θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα και όχι απλά η επίτευξη ενός στόχου. Σε οτιδήποτε κι αν κάνεις. Κι αν δεν πέσεις, κι αν δεν χάσεις, κι αν δεν πάθεις, τότε μάντεψε αλλά δεν θα μάθεις.

2. Το μισοάδειο ποτήρι δίνει αξία στο μισογεμάτο

Ένα ακόμα λάθος μου είναι να βλέπω πολλές φορές το ποτήρι μου μισοάδειο, και ενώ έχω βρει κάθε πιθανό τρόπο για να με πείσω πως αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη μου γιατί δεν με βοηθάει να σκέφτομαι θετικά, θα το ξανά έκανα. Και θα το ξανά έκανα γιατί πολύ απλά αυτό το λάθος μου με βοηθάει να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ένα από τα βασικότερα πράγματα που πρέπει να διορθώσω. Μου αρέσει να είμαι ρεαλίστρια, δεν θα το κρύψω αλλά τα όνειρα δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν.

3. Τα «ναι» που σήμαιναν «όχι»

Αν δεν ήμουν people pleaser, αν δεν έβαζα τους άλλους πάνω από εμένα, αν δεν ξέχναγα και μια και δυο φορές την έννοια του να μάθεις να βάζεις όρια (ακόμα κι αν είναι δύσκολο), τότε ποτέ δεν θα μάθαινα πόσο όμορφη λέξη είναι το «όχι». Να την λες συχνά, απελευθερώνει!

4. Ξερόλας δεν υπήρξα ποτέ, νόμιζα όμως για αρκετά χρόνια ότι γνώριζα τα πάντα για τον εαυτό μου

Kάτι τέτοιο συνέβη και σε μένα, όμως πήρα το μάθημα μου με διάφορους τρόπους και εκεί κατάλαβα ότι τελικά όχι μόνο δεν είμαι αυτό που νομίζω αλλά είμαι πολλά περισσότερα και αργότερα θα γίνω κι άλλα. Το λάθος που αγάπησα εδώ; Ξέχασα πως όσο ζεις μαθαίνεις! Όχι απλά τον κόσμο αλλά κυρίως τον εαυτό σου!

5. Η εμφάνιση παίζει ρόλο, όσες φορές κι αν προσπάθησα να με πείσω πως δεν κρίνουμε ποτέ κανέναν από την εξωτερική του εικόνα

Τι ερωτευόμαστε; Πως κάνουμε match με τους ανθρώπους; Από τι εμπνεόμαστε; Άσε θα σου πω απευθείας. Το ντύσιμο, τα χρώματα, η εμφάνιση και γενικότερα όλο το εμφανισιακό attitude ενός ανθρώπου καλώς ή κακώς είναι ένας επιφανειακός τρόπος για να κρίνει το ποιοι είμαστε , ωστόσο αν δεν αποφασίσεις πως θέλεις να δείχνεις τότε μάλλον ούτε και εσύ ο ίδιος έχεις θέσει τον πήχη ψηλά για το πως θέλεις να φαίνεσαι προς τα έξω. Μια εικόνα χίλιες λέξεις λοιπόν και τελικά θα συμφωνήσω!

6. Οι άλλοι ξέρουν καλύτερα. NOT

Άλλη μια λάθος αντίληψη που ευτυχώς με βοήθησε να πιστέψω στις δικές μου αποφάσεις από μικρή. Ότι μου άρεσε εκεί πήγαινα, κι αν δεν μου άρεσε δεν ζητούσα καν γνώμη. Όσες φορές το έκανα; Μπερδεύτηκα παραπάνω και τελικά αποδείχθηκε πλήρης αποτυχία. Ωραίο πάθημα και αυτό, θα το ξανά έκανα!

7. Η ποιότητα νικάει κάθε μορφή ποσότητας

Με άλλα λόγια, επέλεγε τα λίγα αλλά πάντα τα καλά και αυτά που σου ταιριάζουν. Είτε πρόκειται για μια φιλία, είτε για μια σχέση, είτε για ένα ρούχο, είτε για ένα φρούτο. Όσες φορές έκανα το αντίθετο; Ανυπομονούσα να κλείσω πόρτες, να πετάξω μπλουζάκια και να απολαύσω ένα λαχταριστό και κάποιος πιο ακριβό γεύμα. Βάζε αγάπη σε ότι κάνεις λοιπόν, κι άσε την ποσοτική συμπάθεια για όσους παλεύουν ακόμη να βρουν το νόημα.

8. Εσύ σε ξέρεις καλύτερα από τον καθένα

Αν έκανες το λάθος να πιστέψεις πως το χέρι που σε σπρώχνει να ζήσεις όπως ονειρεύεσαι είναι πιο σπουδαίο από το δικό σου, κάνεις λάθος. Το πρώτο και πιο σημαντικό χέρι που χρειάζεσαι για να βασιστείς είναι κυριολεκτικά το δικό σου.

9. Η καταστροφολογία σου έμαθε να γίνεσαι ευγνώμων

Τουλάχιστον εμένα και ξέρεις γιατί; Όσες φορές μου πήγαιναν φαινομενικά όλα ρολόι και κάτι συνέβαινε χωρίς να καταστροφολογούσα εγώ, τότε εκτιμούσα τις φορές που θα έπρεπε να ήμουν αισιόδοξη και δεν υπήρξα από δικό μου λάθος.

10. Τα χρήματα φέρνουν την ευτυχία κι ας προσπαθούμε ορισμένοι να πείσουμε τον εαυτό μας πως τα πράγματα είναι πιο απλά

Αν δεν δούλευα κι αν δεν σπαταλούσα τα λεφτά μου απερίσκεπτα σε μικρότερη ηλικία, δεν θα καταλάβαινα ποτέ πόσο σημαντικό είναι να κάνεις οικονομία. Μέχρι που ήρθε στη ζωή μου η συγκατοίκηση.

11. Δεν είναι κακό να έχεις παραπάνω από μία επιλογές

Μια φορά η Ψυχολόγος μου με συμβούλεψε να σκέφτομαι πως είμαι τυχερή που μου δίνονται παραπάνω από μια επιλογές στη ζωή μου. Όταν κατάλαβα ότι η επιλογή μου δεν αποτελούσε μονόδρομο, τότε σκέφτηκα πως όποτε θέλω αν το θέλω, μπορώ να αλλάξω από επάγγελμα, μέχρι και χώρα.

12. Η γνώμη των άλλων δεν με βοήθησε ποτέ να γίνω η καλύτερη εκδοχή μου, πάντα με έκανε να σκέφτομαι όμως τι δεν θέλω να γίνω ποτέ

Και αυτό είναι σπουδαίο, ίσως και ένα από τα μεγαλύτερα μου λάθη που ακόμα δουλεύω αλλά καθημερινά κάτι κερδίζω.

13. Οι άνθρωποι αλλάζουν είπα κάποτε και ξέχασα να θυμηθώ πως δεν μας αφορούν οι άλλοι

Ο εαυτός μας μόνο και αυτός αντίστοιχα δεν έχει να απολογηθεί σε κανέναν, παρά μόνο σε εμάς. Δέξου τους άλλους ως έχουν, διαφορετικά αν δεν σου κάνουν απλά φύγε. Το να προσπαθείς να τους αλλάξεις είναι απλά τζάμπα κόπος, δεν είναι δικιά μας δουλειά αυτή και το ξέρεις πολύ καλά.

14. Το μεγαλύτερο μου λάθος; Να φοβάμαι να κάνω λάθη.

Και κάπου εδώ αναρωτιέμαι, αν δεν φοβόμουν κι αν δεν συνεχίζω ορισμένες φορές να φοβάμαι να φάω τα μούτρα μου, τότε πως θα μάθω; Πως θα αποκτήσει νόημα το όποιο «σωστό» από το οποιοδήποτε «λάθος»; Κι αν τελικά όλα θα πρέπει να είναι σωστά, τότε πόσο πιο βαρετή θα μοιάζει άραγε η ζωή μας;