Στην τράπεζα σήμερα μια μαμά με ένα κοριτσάκι περίμεναν στην ουρά μαζί μου. Τις παρατηρούσα πόσο έμοιαζαν και σκεφτόμουν τι θα γίνει αυτό το κοριτσάκι μεγαλώνοντας. Αγόρια, φίλες, άγχος για σπουδές, διακοπές. Τι καλά. Και κάπου εκεί πρόσεξα τη μαμά να της λέει ”πες ευχαριστώ στην κυρία” και μετά ”πιες λίγο από το νεράκι σου” και μετά ”διάβασε λίγο το παραμύθι σου, θα έρθει η σειρά μας και θα πάμε σπίτι”. Με άγχωσε. Και η δική μου η μαμά τόσο συχνά μου έλεγε τι να κάνω; Μου το λέει ακόμα; Και σκέφτηκα ότι οι δικές μας οι μαμάδες απαγόρευσαν από τους εαυτούς τους το ”ΜΗΝ” ίσως κάτω από κάποια μόδα που δήλωσε στο παρελθόν ”Σταματήστε το ΜΗΝ στα παιδιά σας” και μας γέμισαν με ‘”ΚΑΝΕ”.
Παρακάτω θα σου μιλήσω για πράγματα που καλό είναι να ΜΗΝ κάνουμε και που μπορεί να μην μας τα είπαν οι μαμάδες μας. Ίσως όχι όλα.
Μην απολογείσαι για όλα. ”Είμαι άρρωστη και σέρνομαι και δεν μπορώ να έρθω στην γιορτή σου. Συγνώμη. Χίλια συγνώμη.” Και σέλφι με χαρτομάντιλα και αντιβίωση. Μη ψάχνεις δικαιολογίες για να προσθέσεις πίσω από ένα όχι. Το ”όχι, ευχαριστώ” αρκεί. Σου θυμίζει κάτι το ”όχι ευχαριστώ, κάνω δίαιτα” ενώ δεν κάνεις δίαιτα, όταν δεν θες γλυκό; Μην υπεραναλύεις τι τρως όταν είσαι με άλλους ανθρώπους. Αν πεινάς φάε και φάει ό,τι θες. Αν θες πίτσα μη πάρεις σαλάτα επειδή έτσι κάνετε με τις φίλες σου. Παρήγγειλε την αναθεματισμένη τη πίτσα. Μη ρωτάς τους άλλους πως να κόψεις τα μαλλιά σου κι αν θα τους αρέσει. Κόψτα όπως θέλεις. Μη φοράς ρούχα που δεν σου αρέσουν. Μη μένεις σπίτι επειδή δεν έτυχε να βρεις παρέα να βγεις. Βγάλε έξω τον εαυτό σου. Μη συγκρατείσαι αν θες να κλάψεις. Μη συγκρατήθεις αν θες να γελάσεις. Μη χαμογελάς επειδή κάποιος σου είπε ”έλα χαμογέλα λίγο”. Θα χαμογελάσεις όποτε θες. Μη φοβάσαι να γελάσεις μόνο εσύ με το αστείο σου. Μη λες ναι όταν δε θες. Σκέψου το καλά και πες ναι ή όχι. Μην κρύβεις τη γνώμη σου όταν σου την ζητάνε. Μην την ομορφαίνεις. Μην την στολίζεις όπως θα θελε να την ακούσει κάποιος. Πες την αλήθεια. Μην απολογείσαι για τις επιλογές σου. Διάλεξες κάτι και αυτό είναι. Δεν θα έπρεπε να έχει και αιτιολόγηση. Μην κάνεις όλες τις δουλειές στο σπίτι επειδή είναι Σάββατο και έχεις λίγο χρόνο, αν και βαριέσαι. Μην αμελείς τις εξετάσεις σου, το τσεκ απ σου, το Τέστ Παπ σου. Μην αφοσιώνεσαι σε στόχους άλλων. Έχεις τους δικούς σου. Μην ακούς μουσική που δεν σου αρέσει επειδή αρέσει σε κάποιον άλλον. Μη δέχεσαι να σου τρώνε τις τηγανητές πατάτες. Oύτε το τζιζκέικ. Ό,τι σου αρέσει τέλος πάντων. Μην είσαι πάντα θετική και αισιόδοξη. Τι είσαι; Ρομπότ; Μην πας κάπου επειδή πρέπει. Στα πάρτυ δεν πας από υποχρέωση αλλά επειδή το θες. Σου θυμίζει και αυτό κάτι; Μη φοράς ό,τι είναι της μόδας. Προσάρμοσε τις τάσεις στο δικό σου γούστο. Μη ξεχνάς τους ανθρώπους που αγαπάς. Μην τους βάζεις σε δεύτερη μοίρα για κάποιον που γνώρισες πρόσφατα. Μη λες ”εεεε..” στις προτάσεις σου. Φτιάξε μια ολοκληρωμένη πρόταση και πες την διάολε. Μη τρως τα νύχια σου. Μη δέχεσαι τον καπνό των άλλων στο γραφείο. Μην αναβάλλεις πράγματα που θα σου κάνουν καλό. Βλ. επίσκεψη στον οδοντίατρο. Μη σε νοιάζει τόσο η γνώμη των άλλων. Οι άλλοι είναι τόσοι πολλοί, άρα και οι γνώμες τόσες πολλές. Δεν προλαβαίνεις. Μη σε νοιάζει αν κάποιος σε ξέχασε στα γενέθλια σου. Τυχαίνει και δεν σημαίνει και τίτοτα, όπως κι αν το σκεφτείς. Σταμάτα να βάζεις τη δουλειά πάνω από σένα. Σταμάτα να προσέχεις το ακριβό κινητό σου περισσότερο από σένα την ίδια. Μη πας σε ένα μπαρ επειδή πάνε όλοι. Πήγαινε επειδή σου αρέσει. Ή πήγαινε μια φορά να έχεις άποψη και κρίνε. Μη βλέπεις τις ταινίες/σειρές που βλέπουν όλοι για να είσαι ενημερωμένη. Δες τις γιατί θες. Μη κάνεις ό,τι δεν σου αρέσει. Δουλειά είναι; Σπουδές είναι; Σχέση είναι; Όπως λέει και η φίλη μου η Κλαίρη ΜΗΝ ΑΝΕΧΕΣΑΙ.
Πολύ πολύ όμορφο άρθρο. Needs tobe framed.
I agree!
Η ελευθερία μας ανήκει, η ελευθερία της επιλογής, η ελευθερία της έκφρασης. Να αποδεχτούμε την διαφορετικότητα μας γιατί μόνο τότε θα μας αποδεχτούν και όλοι οι “άλλοι” αν πρώτα οι ίδιοι μας έχουμε αγαπήσει…
Εκεί βρίσκεται η αληθινη ευτυχία για τον καθένα μας!