Το φθινόπωρο είναι η εποχή που σχεδόν όλες οι εταιρίες παραγωγής ταινιών ρίχνουν τα δυνατά χαρτιά τους. Λίγο που ο καιρός σιγοντάρει τη φάση του βουλιάγματος στις μαλακές καρέκλες, στα ποπ κορν και τα αναψυκτικά, λίγο που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, λίγο που θέλουν να προλάβουν και τα Όσκαρ πηγαίνουμε στα εκδοτήρια εισιτηρίων έχοντας μια τεράστια γκάμα επιλογών. Από remake μέχρι σύγχρονες αμερικανιές. Κι ενώ ξέρω πως γουστάρεις τα θρίλερ, τις περιπέτειες και τις χαζοαμερικάνικες κωμωδίες με τις καφρίλες (τις οποίες μπορείς να βλέπεις συνέχεια και να γελάς το ίδιο όπως την πρώτη φορά. Τι όχι; Πόσες φορές έχεις δει τα scary movie και τα Hangover; ) Γιατί ο κινηματογράφος για μας, είναι περισσότερο χαλαρωτικός παρά διδακτικός.
Η κοπέλα σου όμως ή μια πολύ καλή σου φίλη προτιμάει πιο ευρωπαϊκού τύπου ταινίες, λίγο κουλτουριάρικες και φυσικά τις αισθηματικές. Αυτές που ο πρωταγωνιστής περπατάει τρεις ώρες διερωτώμενος να ζει κανείς ή να μη ζει. Κι εκεί που αποφασίζει ότι το να ζει είναι η σωστή απάντηση και λες δόξα σοι ο Θεός να σου η νταλίκα από απέναντι και τον κάνει ένα με την άσφαλτο.
Κι έτσι δυστυχώς καταλήγουμε να βλέπουμε μελό ταινίες που για να ηρεμήσουν οι κοπέλες μετά χρειάζονται πέντε κούτες χαρτομάντιλα και δίωρες αγκαλιές (εντάξει μάγκες ας είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας το τελευταίο δεν μας χαλάει και ιδιαίτερα).
Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν πέντε ταινίες που αναγκάστηκες να δεις αν και θα προτιμούσες να δεις κάτι άλλο όπως το fight club έστω και για χιλιοστή φορά. Όλοι το έχουμε περάσει, δεν υπάρχει κανένας λόγος να ντρέπεσαι.
1. Twilight saga
Τα βαμπίρ και τα λυκανθρωπάκια είναι από τις αδυναμίες μας γενικά στην μεγάλη οθόνη. Συνέντευξη με έναν βρικόλακα, Dracula ή underworld έχουμε δει λίγο πολύ όλοι μας. Δέχτηκες να δεις την εν λόγω ταινία γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο: γιατί τρελαινόμαστε για τα αθάνατα πλάσματα με τα μισάνοιχτα σαγόνια και τους κοφτερούς κυνόδοντες που στάζουν αίμα… Κι ενώ περιμένεις η ταινία να σου βγάλει τα πιο κτηνώδη ένστικτα εμφανίζεται ξαφνικά ένας παράξενος τύπος με μειλίχιο χαμόγελο που το παίζει βαμπίρ χορτοφάγος (άκουσον άκουσον), που ερωτεύεται λέει μια κοινή θνητή και που στον ήλιο λάμπει σαν να είναι πασπαλισμένος με γκλίτερ τόσο όμως όσο δεν θα φορούσε ποτέ η θνητή γκόμενά του σε ολόκληρη τη ζωή της. Και το είδες αυτό σε όχι μία ταινία, αλλά σε πέντε! Ναι, σε πέντε! Δηλαδή γιατί; Γιατί χαλάς την πιάτσα ρε συ Έντουαρτ;
Έκανα το λάθος και είδα τις 3 πρώτες ταινίες σε έναν ατέλειωτο μαραθώνιο. Δηλαδή, την πρώτη είδα και τη μισή από την τρίτη. Στη δεύτερη με πήρε ο ύπνος κι έγειρα στου διπλανού τον ώμο. Να ‘ναι καλά ο άνθρωπος κουβέντα δεν είπε.
Twilight – Άνδρες σημειώσατε 1.
2. Το ημερολόγιο
Επόμενη ταινία στη λίστα: Το ημερολόγιο. Ο έρωτας δύο νέων ανθρώπων, ο εγωισμός, η αγάπη που νικάει τη μνήμη, το χρόνο. Όλα αυτά τα γλυκανάλατα περιλαμβάνονται σε μια και μόνο ταινία. Ε, είναι ποτέ δυνατόν να μας αρέσει; Αν βάλεις και τον Ryan Gosling με τους μισητούς υπερτέλειους κοιλιακούς του η ταινία δεν είναι έργο της έβδομης τέχνης, αλλά φορητή διαφήμιση γυμναστηρίων με επιμύθιο: Μόνο με ένα ημερολόγιο και 6 pack θα σας ερωτευτεί μια γυναίκα.
Αν παρόλα αυτά έχει καταλάβει κανείς τι ακριβώς αρέσει στις γυναίκες από αυτή τη ταινία (εκτός από τον πρωταγωνιστή εννοώ) ας αφήσει ένα μήνυμα. Μ’ αυτήν την απορία θα πάω.
3. Τιτανικός
Άντε ας το παραδεχτούμε. Ο Τιτανικός μας άρεσε λίγο, δεν ήταν κακή ταινία. Όχι, η αλήθεια να λέγεται τα άξιζε τα οσκαράκια του. Και μόνο η άρτια σκηνοθεσία του Τζέιμς Κάμερον αξίζει να ανεχτείς την 3ωρη γλυκανάλατη σχέση του φτωχού πλην τίμιου Τζακ με την πλούσια και άβγαλτη Ρόουζ. Εμείς την είδαμε για τα εφέ και το μακάβριο στόρι της και οι κοπέλες για το ρομαντικό ειδύλλιο των δύο νέων. Εκείνες σκέφτονταν πόσο ηρωική ήταν η πράξη του Τζάκ να την σώσει κι εμείς αναρωτιόμασταν, γιατί δεν έκανε λίγο πιο κει η γομάρα να ανεβεί κι αυτός στη σχεδία. Αφού χωρούσαν και οι δύο το απέδειξαν και στο Braf.
«Μωρό μου, θα έκανες κι εσύ το ίδιο για μένα;»
«Εννοείται μωρό μου, το συζητάς;»
4. Sex and the city
Εδώ δεν έχει να πεις και πολλά. Είχε δει ολόκληρη τη σειρά είναι δυνατόν να μην έτρεχε στις κινηματογραφικές αίθουσες να μάθει πως ολοκληρώνεται το οπτικοακουστικό μανιφέστο του σύγχρονου φεμινιστικού κινήματος; Σε πήρε κι εσένα μαζί για να δείτε τις περιπέτειες της Carrie και της παρέας (ευτυχώς που υπάρχει κι αυτή η Samantha και περνάει λίγο πιο ευχάριστα το μαρτύριο), μπας και ξεστραβωθείς και μάθεις και τίποτα για τον τρόπο που σκέφτονται οι γυναίκες.
Μ’ αυτά και με εκείνα πάντως η ταινία έγινε τεράστια εισπρακτική επιτυχία και οι χολιγουντιανοί παραγωγοί αποφάσισαν να βγάλουν και δεύτερη. Και ξανά στους κινηματογράφους να περιπλανιόμαστε στις ερήμους του Abu Dhabi. Και άκουσα και κάτι φήμες που θέλουν να αρχίζουν σύντομα γυρίσματα και για τρίτη; Ας μη το πιω Θεέ μου κι αυτό το ποτήρι…
Αγαπημένη σκηνή όλων των γυναικών στην πρώτη ταινία; Που ο Mr Big της κάνει πρόταση γάμου με παπούτσι. Αγαπημένη σκηνή όλων των ανδρών στην ίδια ταινία; Που η Samantha περιμένει τον γκόμενο της την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, έχοντας καλύψει με σούσι τα επίμαχα σημεία του σώματός της. Να εμπνέεστε και λίγο από το sex and the city βρε κορίτσια. Όχι μόνο στα ρούχα και στο στυλ. Γενικά…
5. Αγάπα με αν τολμάς
Είναι μια ταινία παρόμοια με το ημερολόγιο, μόνο που εδώ ο έρωτας δεν κρατάει μέχρι τα βαθιά γεράματα, αλλά μια αιωνιότητα παραπάνω. Δεν μπορώ να πω πως η ταινία ήταν κακή, ούτε εμετικά γλυκανάλατη. Είχε όμως κι αυτή κάτι από ανεκπλήρωτους παιδικούς έρωτες, εγωισμούς και εμπόδια που έβαζαν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές στις ζωές τους, οπότε δεν μας άρεσε. Βάλε και το τσιμέντωμα στο φινάλε που δεν καταλάβαμε από που μας ήρθε και συμπληρώθηκε το πάζλ. Ατού της ταινίας; Η εξαιρετική Marion Cotillard.