Στη σύγχρονη εποχή συστηνόμαστε με το “πες μου που δουλεύεις να σου πω ποιος είσαι”.

Η επαγγελματική σταδιοδρομία είναι λοιπόν, αυτό που σε προσδιορίζει. Δεν υπάρχει το καλός ή κακός, το  φτωχός ή πλούσιος. Υπάρχει το επιτυχημένος επαγγελματικά.

Και δυστυχώς, αν δεν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία, θεωρείσαι αποτυχημένος. Δεν υπάρχει κάτι ενδιάμεσο. Τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά συχνά είναι δευτερεύουσας σημασίας.

Και ναι είναι ένας άδικος και ρατσιστικός και αναξιοπρεπής τρόπος, για να σκέφτεται κάποιος. Αλλά έτσι είναι.

Γι΄ αυτό λοιπόν, δεν είναι τυχαίο ότι οι σημερινοί γονείς καθοδηγούν τα παιδιά σε αυτό τον δρόμο, τον δρόμο της επαγγελματικής επιτυχίας. Και γι΄ αυτό ίσως κι εσύ να αυτοπροσδιορίζεσαι μέσα από την επαγγελματική σου σταδιοδρομία.

Σίγουρα βέβαια, αυτό δεν είναι κατακριτέο. Μπορείς να είσαι ένας επιτυχημένος καριερίστας και πάρα πολύ καλός άνθρωπος. Μπορεί και όχι. Μπορεί και να έχεις ποιότητες σαν άνθρωπος, αλλά τα επαγγελματικά σου να μην πάνε και τόσο καλά.

Τι ισχύει λοιπόν, και τι πρέπει να ισχύει;

Ισχύει ότι η επαγγελματική καταξίωση είναι σημαντικό πλεονέκτημα.

Σημαίνει ότι είσαι ικανός. Είναι απόδειξη ότι τα καταφέρνεις κι ότι ανταπεξέρχεσαι στον σύγχρονο ανταγωνιστικό κόσμο. Είναι σημάδι ότι προσπαθείς, ότι είσαι εργατικ@.

Κι ως εδώ όλα καλά. Ωστόσο, ένας άνθρωπος δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και άλλα χιλιάδες πράγματα. Και είναι κρίμα να σε κρίνουν μόνο από ένα.

Όπως επίσης, είναι άδικο για σένα να αυτοπροσδιορίζεσαι μόνο από τις επαγγελματικές σου επιτυχίες. Η καριέρα σου δεν πρέπει να ορίζει το ποι@ είσαι. Αυτό το ορίζεις εσύ, οι πράξεις σου και η συμπεριφορά σου. Το πως φέρεσαι στους άλλους. Το πώς αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες και το πώς σκέφτεσαι. Ποιες είναι οι αρχές και οι αξίες σου.

Και μπορεί να έχεις περάσει όλη σου τη ζωή και να μην έχεις πιάσει το νόημα. Να συνεχίζεις να σε βλέπεις μέσα από τη σταδιοδρομία σου.

Υπάρχει όμως, και η περίπτωση να καταλάβεις. Να ξυπνήσεις μια μέρα και να πεις εγώ δεν είμαι μόνο αυτό. Είμαι και αυτό, αλλά όχι μόνο αυτό. Και να συνειδητοποιήσεις ότι, μπορεί να μην σου αρέσει καν η δουλειά σου.

Γιατί πρέπει να αγαπήσεις τον εαυτό σου ξανά.

Αν λοιπόν, μέχρι τώρα έβρισκες τον εαυτό σου μέσα στη δουλειά σου, ήρθε η ώρα να ξανασυστηθείτε.

Υπόθεση #1.

Βρες τι άλλο μπορείς να πεις για τον εαυτό σου, πέρα από τη δουλειά σου.

Αν έπρεπε δηλαδή, να παρουσιάσεις το ποιος είσαι, χωρίς να αναφερθείς στις επαγγελματικές σου επιτυχίες, τι θα έλεγες; Ψάξε να βρεις τι σου αρέσει και τι όχι. Σε τι είσαι καλός και σε τι όχι. Ποιά είναι τα προτερήματα σου σαν άνθρωπος.

Υπάρχει μεγάλη περίπτωση, να ξαφνιάσεις ευχάριστα τον εαυτό σου.

Υπόθεση #2.

Προσπάθησε να θυμηθείς τι ήταν αυτό που ονειρευόσουν όταν ήσουν παιδί.

Τι ήθελες να γίνεις, με τι σου άρεσε να ασχολείσαι. Τι είδους άνθρωπος ήσουν και ποιος ήθελες να γίνεις. Μπορεί να ανακαλύψεις ότι ακολούθησες άλλο δρόμο. Ότι οι καταστάσεις και οι συνθήκες σε οδήγησαν αλλού.

Αξιολόγησε κι επανεστίασε.

Υπόθεση #3.

Σκέψου για ποιό λόγο νομίζεις ότι είσαι, αυτός που νομίζεις ότι είσαι.

Γιατί δηλαδή, αυτοπροσδιορίζεσαι και συστήνεσαι μέσα από την επαγγελματική σου πορεία. Τι είναι αυτό που φοβάσαι ή που θέλεις να αποφύγεις. Γιατί θέλεις να σε κρατήσεις κρυφ@;

Μήπως κατά βάθος είσαι ανασφαλής με τον εαυτό σου;

Υπόθεση #4.

Διαχώρισε λίγο τη δουλειά από τη ζωή σου.

Σκέψου ότι μόλις σχολάς, αρχίζει η πραγματική σου ζωή. Σκέψου ότι ζεις κάτι σαν διπλή ζωή. Και κάνε το πράξη. Επανασυνδέσου με άτομα εκτός γραφείου, κράτα τη δουλειά σου μυστικό και ζήσε σαν εσύ.

Να θυμάσαι ότι η δουλειά δεν είναι δουλεία. Αυτή σου δίνει τα απαραίτητα για να ζεις όπως θέλεις να ζεις. Υπάρχεις κι έξω από αυτή. Είσαι και κάτι άλλο εκτός από αυτή.