Η κολπική μυκητίαση είναι ένα από τα πιο συχνά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε εμείς οι γυναίκες όσον αφορά την ευαίσθητη περιοχή. Είναι μία μόλυνση που μας ταλαιπωρεί αφού μας δημιουργεί ιδιαιτέρως ενοχλητικά συμπτώματα, όπως κνησμό και δυσάρεστη οσμή. Τα καλά νέα είναι πως είναι μία εύκολα διαχειρίσιμη κατάσταση, αρκεί να είσαι σε θέση να την αντιληφθείς και να την αντιμετωπίσεις άμεσα με τη χρήση κατάλληλων προϊόντων.
Για να λύσουμε λοιπόν όλες τις απορίες που μπορεί να έχεις, ρωτήσαμε τον γυναικολόγο Χρήστο Μάντζιο για όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε ώστε να αποφεύγουμε την κολπική μυκητίαση.
Είναι σημαντικό μία γυναίκα να γνωρίζει τα συμπτώματα που προκαλεί η κολπική μυκητίαση ώστε να την καταλάβει έγκαιρα και να την αντιμετωπίσει
Οι γυναίκες με κολπίτιδα παρουσιάζουν συνήθως ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα μη ειδικά κολπικά συμπτώματα:
- Αλλαγή της ποσότητας, του χρώματος ή της οσμής των κολπικών εκκρίσεων
- Κνησμός
- Καύσος
- Αίσθημα Ερεθισμού
- Ερυθρότητα στην περιοχή
- Πόνος στη σεξουαλική επαφή
- Σταγόνες αίματος (spotting)
- Δυσουρικά ενoχλήματα
Όταν μία γυναίκα αντιληφθεί ότι της συμβαίνει κάτι από όλα αυτά είναι καλό να επικοινωνήσει με τον γυναικολόγο της. Η διάγνωση γίνεται από εκείνον μετά από λεπτομερή λήψη ιστορικού, κλινική εξέταση αλλά και έλεγχο των κολπικών και τραχηλικών εκκρίσεων για ειδικές λοιμώξεις. Συνήθως λαμβάνεται δείγμα και για έλεγχο σεξουαλικώς μεταδιδόμενων λοιμώξεων οι οποίες πολύ συχνά συνυπάρχουν.
Το 70% των γυναικών που προσέρχονται στο γυναικολόγο με συμπτώματα κολπίτιδας θα είναι θετικές
Πιο συγκεκριμένα υπάρχουν τρία είδη κολπίτιδας με τα οποία μπορούν να διαγνωστούν. Η βακτηριακή κολπίτιδα (40-50%), η αιδοιοκολπίτιδα από μύκητες (20-25%) και οι τριχομονάδες (15-20%). Η γονόρροια και τα χλαμύδια είναι επίσης συχνές διαγνώσεις σε γυναίκες που έχουν ενεργή σεξουαλική δραστηριότητα.
Οι γυναίκες με επιβεβαιωμένη λοιμώδη αιτιολογία αντιμετωπίζονται με την κατάλληλη αντιβιοτική αγωγή είτε από το στόμα είτε κολπικά
Εάν τα συμπτώματα της γυναίκας αντιμετωπιστούν, δεν απαιτείται περαιτέρω αξιολόγηση ή θεραπεία. Ωστόσο, οι γυναίκες που έχουν διαγνωστεί με σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις (ΣΜΛ) έχουν πιθανώς έναν μολυσμένο σύντροφο και διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο επανεμφάνισης ή απόκτησης άλλων σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών. Επομένως, οι σεξουαλικοί σύντροφοι γυναικών που έχουν διαγνωστεί με ΣΜΛ πρέπει να παραπέμπονται για συγκεκριμένες εξετάσεις και θεραπεία.
Επιπλέον, υπάρχουν γυναίκες που εμφανίζουν με μεγαλύτερη συχνότητα σε κολπικά ενοχλήματα. Αυτό μπορεί να συμβαίνει λόγω λανθασμένης διάγνωσης από το τηλέφωνο, μη συμμόρφωση στη θεραπεία, σεξουαλικές πρακτικές αλλά και καθημερινές πρακτικές ένδυσης, καθαρισμού ή και διατροφής, με λήψη ορμονικών αντισυλληπτικών χαπιών και τέλος με πιθανή γενετική προδιάθεση.
Έχει αναφερθεί αυξημένη συχνότητα της αιδοιοκολπικής καντιντίασης κατά τη στιγμή που οι περισσότερες γυναίκες ξεκινούν τακτική σεξουαλική δραστηριότητα
Η κολπική καντιντίαση δεν θεωρείται παραδοσιακά ως σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια. Εμφανίζεται και σε γυναίκες που δεν έχουν ξεκινήσει τις επαφές και επιπλέον, τα είδη Candida θεωρούνται μέρος της φυσιολογικής κολπικής χλωρίδας. Ωστόσο, υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στη σεξουαλική επαφή και τις μυκητιάσεις.
Οι σύντροφοι των μολυσμένων γυναικών έχουν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να αποικίζονται από τους συντρόφους των μη μολυσμένων γυναικών και ο αποικισμός είναι συχνά με το ίδιο στέλεχος και στους δύο συντρόφους. Ωστόσο, ο αριθμός των επεισοδίων αιδοιοκολπικής καντιντίασης που βιώνει μια γυναίκα δεν φαίνεται να σχετίζεται με τον συνολικό αριθμό σεξουαλικών συντρόφων σε όλη τη διάρκεια της ζωής της ή με τη συχνότητα των επαφών.
Οι γυναίκες που κάνουν αποκλειστικά σεξ με γυναίκες δεν φαίνεται να έχουν αυξημένο κίνδυνο κολπικής λοίμωξης. Ακόμα, ο τύπος του σεξ μπορεί να είναι ένας παράγοντας. Η λοίμωξη μπορεί να συνδέεται με το στοματικό και, λιγότερο συχνά, με το πρωκτικό σεξ.
Γυναίκες με επαναλαμβανόμενες μυκητιάσεις θα πρέπει κάθε φορά που έχουν συμπτώματα κολπίτιδας να πηγαίνουν στον γιατρό τους
Υποτροπιάζουσα Κολπική μυκητίαση σημαίνει τέσσερα ή περισσότερα επιβεβαιωμένα επεισόδια το χρόνο. Συζητώ με τον γιατρό μου για την πιθανότητα μακροχρόνιας αντιβιοτικής αγωγής εναντίον των μυκήτων (συνήθως εβδομαδιαία λήψη χαπιού για 6 μήνες). Πρέπει επίσης να καταβληθούν προσπάθειες για την εξάλειψη ή τη μείωση των παραγόντων κινδύνου λοίμωξης, εάν υπάρχουν (π.χ. βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου σε γυναίκες με Σακχαρώδη Διαβήτη, μετάβαση σε από του στόματος αντισυλληπτικά χαμηλότερης δόσης οιστρογόνων).
Τέλος, η χρήση προβιοτικών και η αποφυγή μπύρας ή προϊόντων με ραφιναρισμένη ζάχαρη επίσης μπορεί να δοκιμαστεί αν και δεν στηρίζεται σε ισχυρά επιστημονικά δεδομένα.
Οι σποραδικές προσβολές της αιδοιοκολπικής καντιντίασης συμβαίνουν συχνά χωρίς αναγνωρίσιμο παράγοντα κινδύνου. Όταν χρειαστεί λήψη αντιβιοτικών, καλό είναι να επικοινωνεί η γυναίκα με το γυναικολόγο της για πιθανή προληπτική αγωγή.
Το 55% των γυναικών αναφέρει ένα τουλάχιστον επεισόδιο κολπίτιδας από μύκητες μέχρι τα 25 τους έτη. Το πρόβλημα λοιπόν είναι συχνό και αρκετές φορές δεν μπορεί να προληφθεί.
Ευχαριστούμε για τις συμβουλές τον κ. Χρήστο Μάντζιο, Μαιευτήρα – Γυναικολόγο – Στρατιωτικό Ιατρό, Επιμελητή Γυναικολογική Κλινικής 251 Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας, Συνεργάτης Ιασώ – Λητώ – Μητέρα / Ιδιωτικό Ιατρείο: Φειδιππίδου 8 – 2ος όροφος – 211 18 39 180 – 6936967566
