Η υπερβολική ευγνωμοσύνη μπορεί να γίνει τοξική. Στο μεταξύ, δε λειτουργεί πάντα. Υπάρχουν μέρες που η φωνή που τα βλέπει όλα δύσκολα στο κεφάλι σου, ακούγεται πιο δυνατά. Ή εσύ την αφήνεις να ακούγεται πιο δυνατά, γιατί καλώς ή κακώς σε αυτή τη φάση συμφωνείς περισσότερο μαζί της. Ναι, υπάρχουν περίοδοι που νιώθεις (και θα νιώθεις) πως απλά δεν αντέχεις άλλο. Δε μπορείς να βγάλεις άλλη μια μέρα. Έχεις κουραστεί, έχεις “χαθεί” και η υπερπληροφόρηση σε έχει εξαντλήσει. Τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο η πανδημία είναι ακόμα βασικό κέντρο της ζωής μας, στην Αμερική γίνονται διαδηλώσεις και εξεγέρσεις κατά του ρατσισμού μετά τη δολοφονία ενός πολίτη από αστυνομικό, και στην Ελλάδα ασχολούμαστε με δυο τρία (τουλάχιστον) εγκλήματα και το οικονομικό μέλλον της χώρας. Είναι too much όλα αυτά για να τα διαχειριστεί ένας πολίτης που σε αυτή τη φάση απορεί τι θα γίνει αύριο όχι μόνο σε προσωπικό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο; Σίγουρα.
Η τωρινή πραγματικότητα μπορεί να σε καταβάλει. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο θα διαβάσεις πέντε βασικές αλλαγές που μπορείς να κάνεις στο mindset σου, τις μέρες που απλά αμφισβητείς το αν αντέχεις άλλο.
Το “η ζωή είναι ένα χάος” μπορεί να γίνει “μπορώ να τα καταφέρω”
Η αρνητικές πεποιθήσεις, πιθανότατα θα φέρουν και αρνητικές εξελίξεις στη ζωή σου. Καλώς ή κακώς, πετυχαίνεις ανάλογα με το πώς έχεις “προγραμματίσει” τον εγκέφαλό σου να λειτουργεί. Μπορεί όλα να φαίνονται ένα τεράστιο χάος σε αυτή τη φάση, αλλά το σημαντικό είναι πως μπορείς να τα καταφέρεις. Όταν το πιστέψεις, τότε θα το κάνεις κιόλας. Πρόσεξε πού κάνεις focus στη ζωή σου, γιατί αυτό είναι που σε καθορίζει στο τέλος της μέρας.
Το “δεν μπορώ να περιμένω μέχρι να τελειώσει όλο αυτό” μπορεί να γίνει “τι θα εκτιμήσω όταν τελειώσει;”
Η πανδημία και τα παρελκόμενά της οδήγησαν σε μια συλλογικότητα. Δεν μπήκε μόνο η δική σου ζωή σε παύση, πρακτικά, μπήκε ολόκληρος ο πλανήτης. Με αυτή την παράδοξα καθησυχαστική σκέψη, σκέψου τι είναι αυτό που θα καταλάβεις πως είχες ανάγκη όταν συνεχίσουμε ακριβώς από εκεί που είχαμε μείνει. Είναι η ελευθερία, τα χαλαρά ωράρια, η επαφή μόνο με λίγους και καλούς ανθρώπους στην καθημερινότητα; Ό,τι και αν είναι, εκτίμησε το και απόλαυσε το πριν τελειώσει.
Το “αυτό είναι η απόλυτη καταστροφή” μπορεί να γίνει “δεν είναι καταστροφή, αλλά σίγουρα είναι χάλια”
Με ένα απλό scroll σε ένα ενημερωτικό site, εύκολα μπορείς να φτάσεις στο συμπέρασμα ότι ζούμε μια καταστροφή. Ναι, κάποια σημεία είναι ακραία. Ο παγκόσμιος πληθυσμός ακόμα κινδυνεύει από έναν αόρατο εχθρό, η Αμερική σχεδόν φλέγεται και στα εγχώρια, ο τουρισμός είναι το μόνο κομμάτι που μπορεί να σώσει την οικονομία. Όσο ακραίο και αν σου ακουστεί, δεν είναι η καταστροφή. Σίγουρα δεν είναι ευχάριστη η φάση που διανύουμε, αλλά η ανθρωπότητα από διάστημα σε διάστημα βιώνει περιόδους κρίσεων. Δες το από τη θετική πλευρά όμως. Μετά από μεγάλες εντάσεις, έρχεται μια ηρεμία. Μια νέα κατάσταση, καλύτερη. Τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Ούτε ο κορωνοϊός, ούτε οι κρίσεις, ούτε τα αρνητικά συναισθήματα.
Το “είναι τόσο δύσκολο” μπορεί να γίνει “μπορώ να κάνω δύσκολα πράγματα”
Την περίοδο αυτή καλείσαι να κάνεις πράγματα που δεν έχεις ξανακάνει στη ζωή σου και σου φαίνονται μη διαχειρίσιμα δύσκολα. Όμως εσύ μπορείς να κάνεις δύσκολα πράγματα. Και μάλιστα πολύ καλά. Σίγουρα αυτό δε σημαίνει πως δε μπορείς να γκρινιάξεις, αλλά παράλληλα πρέπει να δράσεις. Ποσοστιαία, ας είναι η γκρίνια το 20% και η δράση το άλλο 80%.
Το “κανονικά θα έπρεπε να κάνω κι άλλα πράγματα” μπορεί να γίνει “το σημαντικό είναι να επιβιώσω”
Αν οι άνθρωποι είχαμε το ταλέντο να θέτουμε σωστές προτεραιότητες, αυτός ο πλανήτης θα ήταν εντελώς διαφορετικός. Κοίταξε γύρω σου, και δες τι έχει σημασία τώρα. Ναι ένα ταξίδι είναι μια καλή ιδέα από όποια σκοπιά και αν το δεις. Αλλά μπορεί να περιμένει. Τουλάχιστον για όσο ο ιός βρίσκεται ακόμα γύρω μας. Το να ζεις είναι σημαντικό, αλλά η υγεία και η ασφάλεια είναι η βασικότερη προϋπόθεση για να το κάνεις. Αν ακούσεις τη λέξη υπομονή ακόμα μια φορά, μπορεί και να ουρλιάξεις. Κατανοητό. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή είναι όλα όσα έχεις.
