Γιουσέιν Μπολτ, ή αλλιώς «η αστραπή» όπως τον φωνάζουν οι θαυμαστές του. Ο άνθρωπος που έχει καταφέρει να έχει στην κατοχή του όχι ένα, όχι δύο, αλλά τρία παγκόσμια ρεκόρ ταχύτητας. Κι εκεί που όλοι υποκλινόμαστε, έρχεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος, ο πάντα ανατρεπτικός και γελάει. Τα 9,58 δευτερόλεπτα που χρειάστηκε «η αστραπή» για να κάνει το παγκόσμιο ρεκόρ στίβου στα 100 μέτρα ανδρών, του μοιάζουν φαίνεται πολλά. Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα σου λέει, εγώ σας βάζω να κάνετε θαύματα ολόκληρα. Και πράγματι.

Σε 10 δευτερόλεπτα αγκαλιάς νιώθουμε ευτυχία

Από το δέκατο δευτερόλεπτο μιας αγκαλιάς και έπειτα, σύμφωνα με τον Δρ Γιαν Άστρεμ, ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή εκ του Λίνκεπινγκ της Σουηδίας, το σώμα μας αρχίζει να παράγει οξυτοκίνη, τη γνωστή και ως ορμόνη της αγάπης. Οι θεραπευτικές της ιδιότητες σε σώμα και νου είναι τόσο καταπληκτικές που τις λες και απαραίτητες. Με την οξυτοκίνη προάγεται το αίσθημα της ασφάλειας κι έτσι διώχνουμε από μέσα μας το φόβο και το άγχος και κάπως έτσι καταλήγουμε με εκείνη τη μεθυστικά αστεία φάτσα της απόλυτης ηρεμίας και χαλάρωσης. Το κρίμα είναι πως η μέση ανθρώπινη αγκαλιά έχει διάρκεια τρία μόλις δευτερόλεπτα. Το καλό είναι ότι αυτό είναι κυριολεκτικά στο χέρι μας.

Σε 8,2 δευτερόλεπτα μπορούμε να ερωτευτούμε

Και φτάνει η στιγμή που έρχονται οι επιστήμονες να  υπερασπιστούν τις κομεντί εκείνες που πάνε πακέτο με το τρίπτυχο καναπές-πιτζάμα-παγωτό. Ή όπου παγωτό βάλτε μηλόπιτα με καραμελωμένα πεκάν, είναι και κρύοι οι μήνες που μας έρχονται. Αυτός ο έρωτας με την πρώτη ματιά που μας δείχνουν και που κάθε φορά μας συναρπάζει και γεμίζουμε το κουτάλι κάθε μπουκιά και περισσότερο, ναι, υπάρχει. Εάν ένας άντρας κρατήσει οπτική επαφή με μία γυναίκα πάνω από 8,2 δευτερόλεπτα, έχουμε έρωτα κεραυνοβόλο. Για τον άντρα μόνο. Για τη γυναίκα ως εκ θαύματος κανείς δεν γνωρίζει και δεν μπορεί να αποδείξει αν ισχύει το αντίστοιχο ή όχι. Είναι πραγματικά να απορείς γιατί μας λένε όλη την ώρα περίπλοκες.

Σε 30 δευτερόλεπτα μπορούμε σίγουρα να ντυθούμε

Ένας πυροσβέστης μπορεί να ντυθεί εξ’ ολοκλήρου σε 30 το πολύ δευτερόλεπτα, όταν τον καλέσει το καθήκον. Κι όταν λέμε εξ’ ολοκλήρου εννοούμε και παντελόνι και σακάκι και γκέτες και γάντια και κουκούλα και κράνος και γιλέκο που έχει στην πλάτη θήκη για τον πυροσβεστήρα κι επίσης τον ίδιο τον πυροσβεστήρα. Σύνολο 14 κιλά. Και η ερώτηση της δεκαετίας: εσένα πόση ώρα σου παίρνει να ντυθείς κάθε πρωί για τη δουλειά;

Σε 30 δευτερόλεπτα κρίνουμε μια πρώτη γνωριμία

Σε 30 δευτερόλεπτα σχηματίζουμε εικόνα για ένα άτομο το οποίο μόλις γνωρίσαμε. Τα Πανεπιστήμια της Γλασκόβης και του Πρίνστον συμφωνούν ότι η πρώτη αυτή εντύπωση δημιουργείται από ένα σύνολο ερεθισμάτων όπως η φωνή, η γλώσσα του σώματος και γνωρίσματα όπως το χιούμορ και η κοινωνικότητα. Στο μεταξύ, όσο κι αν το άτομο αυτό θα το γνωρίσουμε καλύτερα μετέπειτα στη ζωή μας, η πρώτη αυτή εντύπωση είναι τόσο δυνατή στη μνήμη μας, που τείνουμε να αναζητούμε στη συμπεριφορά του ατόμου στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τα αρχικά μας συμπεράσματα, αντί να συμπληρώνουμε το παζλ και να δημιουργούμε μια όλο και πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το άτομο αυτό.

Στο 1/3 ενός δευτερολέπτου αναγνωρίζουμε τραγούδια

Εκατό με τριακόσια χιλιοστά του δευτερολέπτου, το πολύ δηλαδή 1/3 του δευτερολέπτου χρειάζεται ο εγκέφαλός μας για να αναγνωρίσει ένα γνώριμο σε εμάς τραγούδι. Όσο συνειδητοποιώ την αγοραστική αξία των δραχμών τώρα πια, άλλο τόσο συνειδητοποιώ πόσο γρήγορο είναι αυτό, δηλαδή δεν. Το University College London το λοιπόν ερεύνησε και έβγαλε το συμπέρασμα αυτό, δείχνοντάς μας πόσο ανεξίτηλες μένουν οι μελωδίες στη μνήμη μας. Κάπου εδώ εμφανίστηκε και μια πολλά υποσχόμενη προοπτική, να βρεθεί τρόπος τα συμπεράσματα αυτά να εφαρμοστούν σε διάφορες θεραπευτικές προσεγγίσεις σε ασθενείς με άνοια, μιας που η μνήμη της μουσικής μοιάζει να είναι τόσο ισχυρή που μάλλον αποτελεί ένα από τα τελευταία κάστρα του εγκεφάλου μας.

Σε 60 δευτερόλεπτα δίνουμε τέλος στο brain freeze

Με το brain freeze θα έχεις αν μη τι άλλο γελάσει σε αμερικάνικες κυρίως κωμωδίες, με τον πρωταγωνιστή να το φωνάζει έντρομος – και αστείος – αφού μόλις έχει πιει λαίμαργα την παγωμένη του μπύρα ή γρανίτα. Και εδώ, οι επιστήμονες έρχονται να μας αποδείξουν ότι οι ταινίες που βλέπουμε δεν είναι τίποτα τυχαίες. Τρώγοντας μία μεγάλη κουταλιά παγωτό ή πίνοντας μια μεγάλη γουλιά οποιουδήποτε παγωμένου ροφήματος, ο εγκέφαλός μας μπορεί να «παγώσει». Το παγωμένο προϊόν έρχεται σε επαφή με το ζεστό ουρανίσκο μας κι η σύγκρουση αυτή μεταβάλει πρόσκαιρα τη ροή του αίματος προς το νευρικό σύστημα και αυτό με τη σειρά του προκαλεί τον εν λόγω πονοκέφαλο.

Σε άβολα νέα, το καλοκαίρι που αδημονούμε για παγωτά και μπύρες και γρανίτες, ο ουρανίσκος μας είναι πιο ζεστός λόγω περιβάλλοντος κι επομένως πιο πιθανό να το ζήσουμε. Σε καλά νέα όμως, και εδώ τα δευτερόλεπτα κάνουν θαύματα. Μετράμε 20 με 60 δευτερόλεπτα και αυτομάτως θα είμαστε έτοιμοι για την επόμενη γουλιά ή μπουκιά. Ας είναι μικρότερη από την προηγούμενη σε κάθε περίπτωση, να βοηθήσουμε την κατάσταση λίγο κι εμείς.