Οι σχέσεις έχουν πλάκα. Στα κόκκινα έρωτας, πάθος, σεξ, ζήλια -και η ρουτίνα γίνεται γλυκιά όσο τη γουστάρεις, πλάνα και όνειρα με plus one αυτόματο. Δεν είναι, όμως, λίγες οι φορές που αυτός ο κυκλώνας που αποκαλείς «έρωτα» σε παίρνει μαζί του και εσύ δεν προλαβαίνεις καν να κοιτάξεις έξω από το παράθυρο να δεις πού είσαι. Στο καλούπι μπαίνεις θες δεν θες, αλλά μπαίνεις συνειδητά, με το δεξί και με μπέσα. Η θεωρία μου είναι πως στις σχέσεις ο ένας από τους δυο, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αποκτά το πάνω χέρι. Όταν αυτή η ανταλλαγή της σκυτάλης «επιρροής» γίνεται με ένα συγχρονισμένο –και δίκαιο- μοτίβο, τα πράγματα είναι κάτι παραπάνω από εντάξει. Μερικές φορές, όμως, ο μηχανισμός κλατάρει και ο ένας μένει με τη σκυτάλη στο χέρι για πολύ καιρό. Ίσως μέχρι το τέλος της σχέσης. Ο άλλος, λοιπόν, τι κάνει; Συμβιβάζεται. Όλοι συμβιβαζόμαστε στις σχέσεις, κοινό μυστικό.

Το πρόβλημα γίνεται πρόβλημα όταν συμβιβάζεσαι πολύ περισσότερο από ότι θα έπρεπε. Αν βρεις τον εαυτό σου στις παρακάτω πέντε πραγματικότητες, ξεβολέψου, βγες από το καλούπι και βάλε του φωτιά και κάψε το.

Δεν σου θυμίζεις πλέον εσένα

Αν αφήσεις εκτός τον υποκειμενικό παράγοντα για δύο λεπτά και κοιτάξεις τη σχέση σου σαν τρίτος, τι βλέπεις; Είσαι ένα κορίτσι που είναι σε σχέση με το κινητό του περιμένοντας μήνυμα από τον σύντροφο; Έχεις να δεις την παρέα σου τόσο καιρό που θα πίστευε κανείς ότι έχεις μετακομίσει σε άλλη πόλη; Το να πας μόνη σου διακοπές σου φαίνεται ασύλληπτο και πρέπει να κάνεις “debate” για το τι μουσική θα ακούσεις στο αυτοκίνητο ή για το αν θα πιεις έναν καφέ με τον κολλητό σου;

Κάθε σχέση έχει τις διαμάχες τις και διαφωνίες που μένουν άλυτες κάπου στη μέση και έρχονται στο προσκήνιο όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Το θέμα είναι πως οτιδήποτε καταπιέζει την προσωπικότητά σου και ο,τι έχεις χτίσει εσύ για εσένα, είναι αφορμή για μια πολύ σοβαρή συζήτηση. Και αν εσύ ευθύνεσαι για αυτό και έχεις αρχίζει να κόβεις κομμάτια σου και να δημιουργείς ειδικά κενά για να ματσάρονται με το παζλ του άλλου (το οποίο φαίνεται να θεωρείς πιο σημαντικό) τότε πρώτα πρέπει να κοιτάξεις μέσα σου.

Έχεις σταματήσει να κάνεις πράγματα που αγαπάς

Από τα ραντεβού φαίνονται οι πρώτες “ασυμβατότητες” και τότε είναι και αρκετά σέξυ. Δεν του άρεσε το γεγονός ότι κάνεις kick boxing, δεν του φαίνεται ωραίο η κοπέλα του να βγαίνει ή να πίνει περισσότερο από εκείνον (γουατ α μαν,ε;), το βρίσκει επικίνδυνο να βγαίνεις στις 6 το πρωί μόνη για τρέξιμο.

Αν έχεις σταματήσει αγαπημένες σου συνήθειες και χόμπυ γιατί τον ενοχλούν ή τον αγχώνουν, τι άλλο είσαι διατεθιμένη να σταματήσεις; Και ποιο είναι το όριο του “συμβιβάζομαι για τη σχέση μου” και του “έχω χάσει τον εαυτό μου;”. Το πρώτο οδηγεί ιδανικά σε μια μεγάλη και εποικοδομητική συζήτηση, κάτι σαν χάρτη. Το δεύτερο οδηγεί στη δυστυχία. Με φουλ πατημένο γκάζι.

Αμφισβητείς τις αποφάσεις σου

Έχεις δηλώσει μια απόφαση, αλλά συνεχίζεις να σκέφτεσαι εναλλακτικές και δεύτερα πλάνα. Σε πρώτη ανάγνωση, προφανώς δεν είσαι σίγουρη. Σε δεύτερη, ποιος σε ανάγκασε; Στις σχέσεις επηρεαζόμαστε, παίρνουμε προσλαμβάνουσες και δοκιμάζουμε. Για αυτό συνάπτονται. Το θέμα είναι ότι απαρτίζεται από δύο μονάδες. Διαφορετικές. Με διαφορετικά θέλω, στόχους και χαρακτηριστικά. Τα «θέλω» και των δύο ζυγίζουν το ίδιο και κανένα δεν υπερτερεί. Αν με κάποιο τρόπο νιώθεις τα δικά σου να έχουν μπει κάτω από το χαλάκι, πίσω από το «μαζί» και μαζί σου μέσα στο καλούπι, νομίζω ότι έχεις ξεπεράσει το όριό σου και ο όγκος κάτω από το χαλάκι θα σε κάνει να χάσεις την ισορροπία σου.

Δεν παίρνεις αυτά που θέλεις

Βρες μου κάποιον που να παίρνει πάντα αυτό που θέλει. Ούτε εγώ δεν βρίσκω κάποιον. Στον έρωτα τα πράγματα είναι λίγο μετρημένα, αλλά και αρκετά «αιθέρια». Παίζουν απαιτήσεις, ένστικτα, ανάγκες, ανασφάλειες και ένα ψυχικό «γυμνό» που περιμένει να καλυφθεί. Αυτά παίζουν και από τις δύο πλευρές, εκτός αν έχεις σχέση με τη Siri.

Το να τρέχεις να ντύσεις όλες τις αδυναμίες και τις απαιτήσεις του άλλου, υπομένοντας την έλλειψη αμοιβαιότητας σε αυτό το κυνηγητό, κάνει προφανές ότι συμβιβάζεσαι περισσότερο από όσο αξίζει. Σε άλλα νέα, αν δεν νιώθεις να ικανοποιείσαι συναισθηματικά, σεξουαλικά ή από άποψη ασφάλειας, μάλλον πρέπει να βάλεις και αυτή την πληροφορία στο τραπέζι.

Στο τέλος θα μισήσεις τον σύντροφό σου

Όσο αφήνεις αυτή τη «μηχανή» να σε συμπιέζει, τόσο πιο δεδομένο γίνεται ότι θα μισήσεις τον σύντροφό σου και ότι θα τελειώσετε με τον άσχημο τρόπο. Η σκληρή αλήθεια είναι ότι όσο αφήνεις χώρο στους άλλους να σε πλάσουν, θα το κάνουν. Είναι ένστικτο. Κάποια στιγμή θα ξυπνήσεις μη βλέποντας εσένα πουθενά. Και το χειρότερο είναι πως και ο άλλος θα έχει αγαπήσει το δημιούργημά του, “πετσοκομμένο” πλάσμα και όχι αυτό που είσαι πραγματικά. Μη ρίχνεις ευθύνες σε εκείνον, απλά θέσε τα όριά σου. Και αν δεν γίνει αυτή τη φορά, φρόντισέ το την επόμενη.

Δεν έχει νόημα να υπομένεις μια κακή σχέση από φόβο μήπως διαλύσεις κάτι καλό. Στην τελική, καλό για ποιον;

featured photo: Thought Catalog