Παρόλο που η ημικρανία είναι αρκετά συχνή – επηρεάζει περίπου 2 στους 10 ενήλικες του πληθυσμού στη χώρα μας – συχνά γίνεται λανθασμένη διάγνωση, με τους ανθρώπους μερικές φορές να βάζουν τους πονοκεφάλους και τις κρίσεις ημικρανίας μαζί ή να υποτιμούν το πόσο εξουθενωτική και ανυπόφορη μπορεί να είναι η ημικρανία.

Αν και είναι τρεις φορές πιο συχνές στις γυναίκες από τους άνδρες και συνήθως είναι κληρονομικό, οι ημικρανίες μπορούν να επηρεάσουν οποιονδήποτε, ακόμη και τα παιδιά. Το βασικό σε όλα αυτά είναι να βρεις τι ακριβώς προκαλεί την ημικρανία, αλλά και τον πιο άμεσο τρόπο αντιμετώπισής της.

Εδώ είναι οι πιο συχνές παρανοήσεις που αφορούν τις ημικρανίες και οι διευκρινίσεις από ειδικούς:

1. Οι κρίσεις ημικρανίας δεν είναι το ίδιο πράγμα με τον πονοκέφαλο, αφού δεν έχει καμία σχέση με τον απλό πονοκέφαλο

Μία ημικρανία μπορεί να είναι εξουθενωτική και προκαλείται από ηλεκτροχημικές ανισορροπίες στον εγκέφαλο. Συνδέεται με ναυτία, ευαισθησία στο φως και τον ήχο και πλήθος άλλων συναφών συμπτωμάτων. Συχνά οι μη πάσχοντες από ημικρανίες δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν πόσο εξουθενωτική μπορεί να είναι μια ημικρανία, που δεν αντιμετωπίζεται. Ο πόνος μπορεί να είναι σημαντικός και τα συμπτώματα φρικτά, καθιστώντας κάποιον ανίκανο να εκτελέσει τις συνήθεις καθημερινές του λειτουργίες.

2. Δεν είναι όλες οι κρίσεις ημικρανίας ίδιες αφού τα συμπτώματα της ημικρανίας δεν είναι καθολικά και μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο

Μπορεί δηλαδή κάποιος να έχει ημικρανία με αίσθηση που περιλαμβάνει φώτα που αναβοσβήνουν ή τεθλασμένες γραμμές, ενώ κάποιος άλλος μπορεί να μην εμφανίζει κάτι τέτοιο. Μερικοί άνθρωποι έχουν έντονη ναυτία, ενώ άλλοι ενοχλούνται περισσότερο από ευαισθησία στο φως ή ζαλίζονται. Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται μια ημικρανία είναι πολύ διαφορετικός μεταξύ των ανθρώπων, γι’ αυτό και το σχέδιο θεραπείας είναι εξατομικευμένο.

Μάλιστα, η ηλεκτροχημική ανισορροπία που οδηγεί σε κρίση ημικρανίας μπορεί να ξεκινήσει σε διαφορετικά σημεία του εγκεφάλου. Ανάλογα με το σημείο που ξεκινάει, τα συμπτώματα μπορεί να είναι διαφορετικά. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές η ανισορροπία συμβαίνει στον ινιακό λοβό, που βρίσκεται στο πίσω μέρος του εγκεφάλου και περιέχει τον οπτικό φλοιό, ο οποίος βοηθά τους ανθρώπους να ερμηνεύουν αυτό που βλέπουν. Αυτό εξηγεί το λόγο που ορισμένοι πάσχοντες από ημικρανία βλέπουν κηλίδες, ζιγκ ζαγκ λάμψεις ή σπίθες.

3. Το φαγητό δεν είναι η κυριότερη αιτία των κρίσεων ημικρανίας

Παρόλο που ορισμένα τρόφιμα και το αλκοόλ, όπως το κόκκινο κρασί, η σοκολάτα και το τυρί, είναι γνωστό ότι προκαλούν κρίσεις ημικρανίας σε ορισμένους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα η υπ’ αριθμόν 1 αιτία των ημικρανιών είναι το άγχος!

4. Τα παυσίπονα που χορηγούνται χωρίς συνταγή δεν βοηθούν πάντα στον πόνο

Ενώ ορισμένοι πάσχοντες από ημικρανίες ανταποκρίνονται σε φάρμακα χωρίς συνταγή, όπως παρακεταμόλη με καφεΐνη, πολλοί άλλοι χρειάζονται συνταγογραφούμενα φάρμακα είτε για να προλάβουν την εμφάνιση ημικρανιών είτε για να αντιμετωπίσουν τον οξύ πόνο της ημικρανίας. Κάθε ασθενής είναι μοναδικός όσον αφορά το είδος της φαρμακευτικής αγωγής που είναι αποτελεσματική γι’ αυτόν, γι’ αυτό είναι χρήσιμο για τους ασθενείς να συζητούν με τους γιατρούς τους σχετικά με το τι είναι καλύτερο για εκείνους.

5. Ο συγχρονισμός της φαρμακευτικής αγωγής για τον πόνο έχει μεγάλη σημασία

Όταν αισθάνεται κανείς τις πρώτες ενδείξεις μιας κρίσης ημικρανίας, είναι σημαντικό να παίρνει αμέσως φάρμακα. Αν δεν ληφθούν άμεσα, η ημικρανία θα συνεχίσει να συσσωρεύεται και το φάρμακο θα είναι λιγότερο αποτελεσματικό.

6. Τα φάρμακα κατά του πόνου δεν είναι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης των κρίσεων ημικρανίας, παρά μόνο ένα μέρος του σχεδίου θεραπείας

Η αντιμετώπιση μέσα από τις αλλαγές του τρόπου ζωής, είναι εξίσου σημαντική με τη χορήγηση συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Αυτές οι αλλαγές του τρόπου ζωής περιλαμβάνουν την παρακολούθηση και καταγραφή των προσωπικών συνηθειών που οδηγούν στην ημικρανία. Σε αυτές τις συνήθειες περιλαμβάνεται το άγχος, ορισμένες τροφές, οσμές και αρώματα, ακόμη και οι αλλαγές του καιρού. Εξίσου σημαντικό ωστόσο, είναι να υπάρχει μια υγιεινή, ισορροπημένη διατροφή και να δίνεται προτεραιότητα στον ύπνο. Έρευνες δείχνουν ότι η στέρηση ύπνου μπορεί να αυξήσει τη σοβαρότητα και τη συχνότητα των κρίσεων ημικρανίας.