Μιλάω με τη μαμά μου στο τηλέφωνο, ρωτάει τι έφαγα, αν βγήκα για περπάτημα κι αν μίλησα με την προϊσταμένη μου.
Επιμένει πως πρέπει να επικοινωνήσω για να δείξω ενδιαφέρον. Θέλω να της πω πως σήμερα θα φτιάξω ψωμί γιατί αυτό γράφει η λίστα μου. Θέλω να την ρωτήσω πως να το κάνω, αλλά δεν είναι αυτή η μαμά η δική μου.
« Φοράς κανονικά τις κρέμες σου;»
«Άσε μας, ρε, μαμά…!»
«Ειρήνη! Σε ρώτησα κάτι.»
«Δε βάζω κρέμα νυκτός για να αφήσω λίγο το δέρμα μου να αναπνεύσει.»
«Έχεις δει ποτέ εμένα να αφήνω το δέρμα μου να αναπνεύσει; Φρόντισε τον εαυτό σου, σε παρακαλώ.»
Τώρα τι να της πω;
Στον κόσμο της αυτό που έχω να κάνω είναι να προστατέψω να μην τσαλακωθεί το επαγγελματικό μου προφίλ και το πρόσωπο μου από τις ρυτίδες. Διαφωνούμε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Αναρωτιέμαι αν την απασχολεί κι εκείνη που δεν έχουμε κοινά. Με τον μπαμπά τα βρίσκουμε, κρατάει καλές ισορροπίες ανάμεσα στις δυο μας και έχει πάρει χαμπάρι ότι έκλεισα τα τριάντα. Προσπαθώντας να φανώ αντάξια στην ηλικία μου και καταλαβαίνοντας καλύτερα από εκείνη ότι σ’ αυτή την περίοδο δεν χωράνε καβγάδες μένω συγκαταβατική μέχρι να κλείσουμε. Δυο βδομάδες πριν σε μια παρόμοια συζήτηση μας θα άφηνα τον θυμό και την μικρή μου απογοήτευση να βγουν μπροστά. Τώρα αναγνωρίζω πως ανήκει στις ευπαθείς ομάδες και συνεχίζω κανονικά με το πρόγραμμα μου.
Ψάχνω στο ίνσταγκραμ μια καλή συνταγή.
Όλοι φτιάχνουν ψωμί αυτές τις μέρες, είτε γιατί ο άπλετος χρόνος ταιριάζει με το ζύμωμα, είτε γιατί ο πρωθυπουργός μιλάει με τους μάγειρες της χώρας και τους είπε να μας μάθουν να φτιάχνουμε ψωμί για να μην πεινάσουμε από’ δω και πέρα. Θα ακολουθήσω τη συνταγή της Γωγώς, μαγειρεύει νόστιμα και μου είναι συμπαθής γιατί, αντίθετα με τη μαμά μου, με κάνει να αισθάνομαι πως ότι φτιάξω θα πετύχει. Φαντάζομαι πετυχαίνει το ίδιο και με πολλούς άλλους.
420γρ. αλεύρι για ψωμί
2 κουταλάκια γλυκού ξηρή μαγιά
1 κουταλάκι γλυκού ζάχαρη
2 κουταλάκια γλυκού αλάτι
360ml κρύο νερό
Το μείγμα για να προετοιμαστεί χρειάζεται 12 έως 48 ώρες.
Μου δίνει χαρά αυτή η αναμονή, έχω κάτι να περιμένω. Σε τόσες ώρες μπορεί να γίνουν τα πάντα μπορεί και τίποτα. Μπορεί να βρεθεί το εμβόλιο, να σωθεί κόσμος, να μπει μια χώρα σε καραντίνα ή να βγει. Τι να μαγειρέψω αύριο για να ευχαριστηθώ το ψωμί; Το χέρι μου είναι τεντωμένο προς το ταβάνι και ρίχνει από ψηλά το αλεύρι, μακάρι να ήταν κάποιος μαζί μου, να το έριχνε εκείνος κι εγώ να φωτογράφιζα τον χαμό που θα προκαλούσε στον αέρα. Ίσως το πιο κοντινό επάγγελμα στον φανταστικό φωτογράφο ψυγείου να είναι ο φωτογράφος φαγητού ή ο ταξιδιωτικός. Μπερδεύω τα υλικά μεταξύ τους και ανακατεύω γρήγορα.
Σκεπάζω το μείγμα και το παίρνω μαζί μου στο σαλόνι. Θέλει τρεις ώρες για να φουσκώσει, πριν περάσει στο περίμενε, είναι αρκετές για να ψάξω στο ίντερνετ ΄πώς να γίνω φωτογράφος φαγητού και ταξιδιού΄. Δεν είμαι καλή στις αναζητήσεις, κρίνοντας απ’ τον εαυτό μου αυτό. Το γκουγκλ νομίζει ότι θέλω να γίνω μπλόγκερ. Τι να του εξηγώ τώρα; Προσπαθώ και πάλι ΄πως να γίνω φωτογράφος στα τριάντα μου΄. Το ξέρω πως θα δοκιμάσω πολλούς τρόπους μέχρι να βρω τον σωστό. Όπως ξέρω πως στο ζεστό μου ψωμί θα απλώσω αρκετό βούτυρο.
