Το Hollywood πουλά ταινίες που σου λένε πως μπορείς να κοιτάξεις τον άλλον στα μάτια και απλά να ‘ξέρεις’ οτι θα είστε για πάντα μαζί.
Πιστεύω ολοκληρωτικά στον έρωτα με την πρώτη ματιά. Αλλά, ο έρωτας δεν είναι αρκετός. Οι υγιείς άνθρωποι παίρνουν το χρόνο τους όταν ερωτεύονται. Περνούν το ίδιο ευχάριστα με τη ρομαντική αγάπη όπως και εμείς, οι πιο ανασφαλείς άνθρωποι. Γνωρίζουν καλά πως αυτές οι αλληλεπιδράσεις δεν λένε τα πάντα για το είδος αγάπης που θέλουν για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Ο τύπος του έρωτα που θα έρθει στις ζωές τους, πολύ μετά αφότου το μυαλό και το σώμα τους νιώσουν άνετα και γνώριμα με του συντρόφου τους, είναι πολύ πιο δυναμικός και ενδιαφέρων. Βασίζεται σε μια ακόμη βαθύτερη κατανόηση του άλλου. Είναι πραγματικά υπέροχο να νιώθεις οτι ο άλλος σε γνωρίζει. Αυτό είναι πραγματικό πάθος.
Αν δεν μπορείς να πεις ‘Οχι’ στο άτομο που δεν είναι το σωστό για εσένα, ίσως κάτι απο τα παρακάτω να μπορεί να δικαιολογήσει γιατί δεν διαρκούν οι σχέσεις σου.
- Μπλέκεις δυο βιολογικές διαδικασίες.
Από τη μια, είσαι ‘προγραμματισμένος΄να ψάξεις για το ταίρι σου. Από την άλλη όμως, έχεις και το αίσθημα της ‘μη αποκλειστικότητας’ μέσα σου. Οι άνθρωποι είμαστε τρομερά περίπλοκοι. Ο δεσμός μεταξύ των συντρόφων βοηθά στο να επιβιώσουμε στον κόσμο. Η έλλειψη αποκλειστικότητας όμως οδηγεί στο να γεννιούνται περισσότερα μωρά και άρα, στην επιβίωση του είδους.
Όταν γνωρίζεσαι για πρώτη φορά με κάποιον που σε ελκύει και με τους δυο τρόπους, όπως εξηγεί η Louann Brizendine στο βιβλίο της The Female Brain, “ το σύστημα που ενεργοποιεί το φόβο και το τμήμα του εγκεφάλου που σχετίζεται με τις ανησυχίες και την κριτική σκέψη σταματούν να λειτουργούν όταν ενεργοποιούνται τα κυκλώματα έρωτα του εγκεφάλου.’’
Το να μη γνωρίζεις πως να πεις ‘Οχι’ μπορεί πραγματικά να σκοτώσει μια σχέση.
- Μπερδεύεις τις πραγματικές επιθυμίες σου με ευσεβείς πόθους.
Ίσως να ακολουθήσεις την επιθυμία σου για μια ‘πιθανή’ και πρόσκαιρη απόλαυση και να ξεχάσεις τι είναι αυτό που πραγματικά θέλεις. Έτσι, κατευθύνεσαι προς την ‘προσδοκία’ της απόλαυσης –που δεν είναι πάντοτε η αληθινή σου επιθυμία – με αποτέλεσμα, οποιαδήποτε επίγνωση των προβλημάτων σου να μπαίνει κάτω απο το χαλί και εσύ να πιστεύεις οτι όλα πάνε καλά και οτι θα ζήσεις το δικό σου ‘αυτοί ζήσαν καλά και εμείς καλύτερα’.
- Ξέρεις ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τί θέλεις απο το σύντροφο σου.
Ίσως νιώθεις πως ο σύντροφος σου δεν ανταποκρίνεται σε όλα εκείνα που ζητάς απο μια σχέση. Αυτή είναι η στιγμή που πρέπει να μάθεις όλα όσα δεν γνωρίζεις για εκείνον. Δεν ξέρεις αν θα αλλάξει και θα βελτιωθεί. Αν κάτι τέτοιο είναι δυνατό, τότε μπορείς να τους εμπιστευθείς. Η πιο σημαντική δεξιότητα που μπορεί να έχει κανείς στο θέμα των σχέσεων είναι να μην δείχνει εμπιστοσύνη στο άτομο που τους αρέσει έως ότου νιώσουν οτι μπορούν να το εμπιστευθούν.
- Αγνοείς σημάδια επειδή έχεις απορροφηθεί πολύ απο αυτή τη σχέση.
Όσο πιο σημαντικό είναι κάτι (πχ μια σχέση), τόσο πιο πολύ προσπαθούμε να καταλήξουμε σε συμπεράσματα. Σε μια κακή σχέση, κάνουμε κάτι τέτοιο και δεν δίνουμε σημασία στα ανησυχητικά σημάδια. Επιλέγουμε την βραχύχρονη ευχαρίστηση και τυφλά ελπίζουμε πως αυτή θα διαρκέσει για πάντα. Είναι αυτόματο για τον εγκέφαλο ‘προβλέψει’ το μέλλον και να σε κάνει να νιώσεις σιγουριά.
Όταν σκέφτεσαι το μέλλον, προσπαθείς να επισπεύσεις τη διαδικασία του να γνωρίσεις τον άλλο και αυτό σε κάνει ευάλωτο σε κινδύνους. Όμως, υπάρχουν και καλά νέα. Είμαστε επίσης ‘προγραμματισμένοι’ να θέλουμε μακροχρόνια ευχαρίστηση, άνεση και πάθος.
Χρειάζεται περίπου έξι μήνες για το σώμα/μυαλό σου για να ξεπεράσει το στάδιο του ‘τρελού έρωτα’ χωρίς καμία προσοχή προς κινδύνους.
- Παίρνεις συναισθηματικές αποφάσεις για το μέλλον σου.
Αυτό περιλαμβάνει το πώς βλέπεις το σύντροφο σου. Ο Jaak Pankseep, όταν αναφερόταν σε αυτές τις ενστικτώδεις παρορμήσεις στο βιβλίο του The Archeology of the Mind, είπε, ‘Η κύρια λειτουργία συναισθήματα είναι ειλικρινή αισθήματα που αυτομάτως παίρνουν σημαντικές αποφάσεις για εμάς, με μερικές απο αυτές να μην είναι καθόλου σοφές’.
Το να βασίζεις αποφάσεις για το μέλλον σου μόνο σε αυτές τις παρορμήσεις θα σε οδηγήσει στο να κάνεις τα ίδια λάθη ξανά και ξανά.
- Θέλεις να έχεις την ανεξαρτησία σου αλλά ΚΑΙ να εξαρτάσαι απο κάποιον την ίδια στιγμή.
Οι άνθρωποι έχουν την τάση να θέλουν να είναι ανεξάρτητοι αλλά ταυτόχρονα να βασίζονται σε κάποιον. Και τα δυο πρέπει να συνυπάρξουν αν θέλεις να βιώσεις οικειότητα με τον άλλο. Η κατανόηση και η οικειότητα βιώνονται μόνο όταν τις μοιράζεσαι με κάποιον.
- Δεν έχεις σκεφτεί πιθανούς κινδύνους στη σχέση.
Απο την πλευρά της ψυχολογίας, είναι μια πρόκληση να αποδεχθείς οτι δεν γνωρίζεις πιθανούς κινδύνους. Πρέπει να νιώσεις ασφαλής με τον εαυτό σου, μόνος σου, και στη συνέχεια να δώσεις χρόνο σε σένα μέχρι να νιώσεις ασφάλεια με κάποιο άλλο άτομο. Όσο πιο ανασφαλής είσαι, τόσο πιο άσχημα νιώθεις όταν δεν μπορείς να μοιραστείς κάποια σημαντικά συναισθηματικά πράγματα.
Ελπίζεις οτι ξέρεις οτι είσαι ασφαλής ενώ δεν έχεις τις απαραιτητες πληροφορίες για να νιώσεις ασφαλής. Αν νιώσεις κάτι επικίνδυνο ή περίεργο για το άτομο με το οποίο είσαι μαζί, τότε όλο αυτό είτε θα είναι κάτι καλό ή κακό.
Μην προσπαθήσεις να το αλλάξεις! Περίμενε και δες τί συμβαίνει. Αν χειροτερέψει, ήρεμα απομακρύνσου απο αυτό το άτομο. Η τρόπος αυτής της απομάκρυνσης θα καθορίσει και την ποσότητα φόβου με την οποία θα μπεις σε μια νέα σχέση.
Συνέχισε να ψάχνεις για εκείνη την χαρούμενη σύνδεση με τον άλλο. Πάρε το χρόνο σου όταν την/τον βρεις. Να θυμάσαι οτι θέλεις την μακροπρόθεσμη ευχαρίστηση που έρχεται με τη δέσμευση. Μην δίνεις πολλή σημασία στα πρώτα στάδια της ‘τρελής αγάπης’ των πρώτων μηνών.
Τους πρώτους έξι μήνες δεν είναι καλό να πάρεις ρίσκα. Αφότου το μυαλό και το σώμα σου έχουν ηρεμήσει, θα είσαι πολύ καλύτερα εξοπλισμένος να παρατηρήσεις σημάδια που ίσως σε ενοχλούν. Ζύγιασε το υπόλοιπο της ζωής σου με τους λίγους μήνες χαράς. Φέρσου σαν να ξέρεις τι θέλεις.
Πες ‘όχι’ στο άτομο που δεν είναι σωστό για εσένα. Θέλει κουράγιο και υπομονή να ξεκινήσεις μια σχέση.
Το πραγματικό αλατοπίπερο μιας σχέσης είναι η οικειότητα και αυτή αλλάζει καθώς τη μοιράζεσαι με το σύντροφο σου.
