Στη ζωή μας υπάρχουν μέρες φωτεινές που έχουν τη δύναμη να πάνε από το καλό στο καλύτερο αλλά και μέρες σκοτεινές, όσο φως κι αν προσπαθήσεις να ρίξεις πάνω τους. Φαινομενικά, μοιάζει δύσκολη η συμφιλίωση με μια τέτοια κατάσταση. Ίσως για κάποιους να μοιάζει και επώδυνη, παρόλα αυτά, αργά ή γρήγορα η συμφιλίωση αποτελεί μονόδρομο.

Και έρχεται εκείνη η στιγμή του λεγόμενου ‘πάτου’. Εκείνη που πραγματικά αισθάνεσαι πως από ψυχολογικής άποψης πιο κάτω δεν πάει και τότε είναι που χρειάζεται να ανασυνταχθείς. Να μαζέψεις δυνάμεις και να πεις:

Υπάρχουν πράγματα και καταστάσεις που δεν είναι στο χέρι μου

Γιατί υπάρχουν φορές που ειλικρινά όσο κι αν προσπαθήσεις, απλά δεν σου βγαίνει. Τι πρέπει να κάνεις λοιπόν; Να μειώσεις την ενέργεια των αρνητικών σου σκέψεων και πάνω από όλα την αξία αυτών. Αν για παράδειγμα αρρωστήσεις και έτσι αναγκαστικά χρειαστεί να μείνεις στο σπίτι για όλο το Σαββατοκύριακο, τότε φρόντισε να θεωρήσεις πως είναι εντάξει να σου συμβαίνει αυτό και ύστερα φρόντισε να σκεφτείς πως θα έρθουν άλλες καλύτερες μέρες για σένα. Αρκεί να τις βοηθήσεις να έρθουν.

Αν αναρωτιέσαι πως θα το κάνεις, απλώς άλλαξε τον τρόπο που σκέφτεσαι για όσα σε διακατέχουν αρνητικά. Κοινώς, αντέστρεψε τη μέχρι τώρα ροή των σκέψεων σου. Το ποιες θα βάλεις σε προτεραιότητα είναι μάλλον και για τους δυο μας αυτονόητο!

Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω

Κι ας γυρίζουν οι ρόδες. Τι λες λοιπόν να το πούμε μαζί και μάλιστα με μια φωνή; Αυτό που ζούμε στο τώρα και στο σήμερα δεν επιστρέφει! Το παρόν ανήκει μόνο στο τώρα και στο μέλλον είναι βέβαιο με μαθηματική ακρίβεια πως δεν θα ξανά υπάρξει. Όσο κι αν ακούγεται θλιβερό αυτή είναι όλη η αλήθεια κι αν κάτσεις και το καλό σκεφτείς αυτό στη πραγματικότητα δεν είναι καθόλου θλιβερό. Κλείσε τα μάτια λοιπόν. Σκέψου αυτό που μόλις είπαμε. Επανάλαβε. Ύστερα.. Επανάλαβε ξανά!

Όπου υπάρχει πάτος υπάρχει και κορυφή

Όχι, αυτή η φράση δεν είναι δική μου. Τη διάβασα, μου άρεσε, μου ανέβασε κατά πολύ τη διάθεση και δεν γινόταν παρά να τη μοιραστώ μαζί σου! Πόσο αισιόδοξη σκέψη και μόνο στο άκουσμα;

«Όλα θα πάνε καλά»

Μην το γελάς καθόλου, ούτε και να το θεωρείς κλισέ και δεδομένο. Όχι, αντιθέτως! Μπορεί να τη χρησιμοποιούμε συχνά ως φράση ωστόσο όσοι στο λένε και στα αλήθεια το εννοούν, να ξέρεις πως έχουν πραγματικά τη δύναμη να σε μεταφέρουν πνευματικά σε μια πιο ασφαλή κατάσταση. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι είσαι εσύ και έχεις κάθε λόγο για να πιστεύεις πως όλα θα πάνε πραγματικά καλά, αν φυσικά τα κάνεις εσύ να πάνε!

Ότι δεν σε σκοτώνει, διπλασιάζει την αξία της ζωής σου

Κι όμως. Και ενώ είναι κάτι που το γνωρίζουμε όλοι, σπάνια αναγνωρίζουμε τη σπουδαιότητα της έννοιας αυτής. Σκέψου απλά όλες εκείνες τις φορές που πληγώθηκες, που έπεσες και που αισθάνθηκες την ανάγκη να τα πετάξεις όλα στον αέρα. Τελικά όταν ξανά σηκώθηκες και όταν εκείνο το κρίσιμο δευτερόλεπτο αποφάσισες να μην τα παρατήσεις ήταν και η στιγμή που πήρες μια από τις πιο σημαντικές αποφάσεις της ζωής σου. Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος.

Γιατί αυτό που άξιζε στην όλη κατάσταση δεν ήταν η κατάληξη, αλλά το ότι αποφάσισες να ξανά σηκωθείς! Να νιώθεις υπερήφανος/η. Να θεωρείς τον εαυτό σου ακατανίκητο. Στα αλήθεια είσαι!

Η αποτυχία είναι μέρος της διαδρομής

Τι κρίμα που δεν το διδαχθήκαμε ποτέ στα σχολεία και μάλιστα ούτε καν στο ‘σχολείο’ της ζωής. Ποιος στα αλήθεια μας έμαθε ότι η επιτυχία είναι ένας μονόδρομος; Ποιος στενόμυαλος άνθρωπος και ποιοι σκληροί χαρακτήρες μας πέρασαν το μήνυμα πως η επιτυχία είναι στρωμένη με ροδοπέταλα; Όχι, αν κάποιος σου ισχυρίστηκε ποτέ κάτι τέτοιο κι αν κάποιοι συνεχίζουν να το πιστεύουν είναι γιατί μάλλον δεν προσπάθησαν ποτέ αρκετά ώστε να γνωρίζουν πως αν δεν αποτυγχάνεις σε τακτά χρονικά διαστήματα, τότε κάτι δεν κάνεις καλά.

Να είναι καλά και ο Μέρφυ με τους νόμους του που τουλάχιστον σε αυτό κάτι μας έμαθε.

Όσο για σένα, συνέχισε να προσπαθείς όσες φορές κι αν αποτύχεις! Κάποια στιγμή θα ορθοποδήσεις και θα είναι εκείνη η μέρα που θα αισθανθείς την ανάγκη να ευχαριστήσεις την αποτυχία πιο πολύ από την επιτυχία!

Why so serious?

Και σε ρωτάω εγώ. Μια προσωπικότητα ψυχαναγκαστικά ισορροπημένη. Δύσκολα χάνω το μέτρο μου. Δύσκολα αποχωρίζομαι και τις σταθερές ιδέες και απόψεις μου. Αν ταυτίζεσαι και αν σου αρέσει να υποστηρίζεις το ‘εγώ’ σου όπως είναι, αδιαφορώντας ή πηγαίνοντας κόντρα στο κατεστημένο, τότε δώσε βάση.

Οι εμπειρίες μου, τα λάθη και τα σωστά μου, μου δίδαξαν ότι η ζωή στο σύνολο της δεν παύει να είναι και ένα παιχνίδι. Όπως αντιλαμβάνεσαι λοιπόν όλα τα παιχνίδια έχουν ευκολίες και δυσκολίες. Μέση, αρχή και τέλος. Και στο τέλος;

Οι «καλοί» και οι «τίμιοι» του παιχνιδιού ανταμείβονται συνήθως με ένα happy end ενώ οι «κακόβουλοι» και οι «μίζεροι» με ένα game over. Επίλεξε έξυπνα ποια πλευρά θα επιλέξεις. Αρκεί να παίξεις. Αρκεί να διασκεδάσεις. Αρκεί να μην ξεχάσεις από την αρχή μέχρι το τέλος του παιχνιδιού το ποιος/α είσαι!