Αν έχεις συναντήσει το πρόγραμμα 75 Hard στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πιθανότατα αναρωτήθηκες αν αξίζει να το δοκιμάσεις. Αλλά είναι το 75 Hard στην πραγματικότητα ένα σκληρό πρόγραμμα;

Παρακάτω θα δεις συνοπτικά τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα 75 Hard όπου για 75 ημέρες (ναι, κάθε μέρα), θα πρέπει:

• Να ακολουθήσεις τη δίαιτα ή το πρόγραμμα διατροφής της επιλογής σου
• Να μην υπάρχουν cheat days ή cheat meals
• Όχι αλκοόλ
• Να ολοκληρώνεις δύο προπονήσεις 45 λεπτών τη μέρα, εκ των οποίων η μία πρέπει να γίνει έξω
• Να πίνεις 3,5 λίτρα νερό
• Να διαβάζεις τουλάχιστον 10 σελίδες ενός μη μυθοπλαστικού βιβλίου, σχετικά με την προσωπική ανάπτυξη και αυτοβελτίωση
• Να βγάζεις κάθε μέρα μια φωτογραφία προόδου
• Αν αποτύχεις να κάνεις οποιονδήποτε από αυτούς τους κανόνες, πρέπει να ξεκινήσεις από την πρώτη μέρα.

Νιώθει κανείς άλλος ότι μόλις ταξιδέψαμε στο χρόνο τουλάχιστον 10 χρόνια πίσω; Γιατί αυτό ακούγεται πάρα πολύ σαν τις σούπερ αυστηρές δίαιτες των αρχών του 2010, με την προσθήκη άλλων πραγμάτων για να γίνει πιο έντονη.

Παρακάτω, η θεραπεύτρια Erica Basso, η οποία βοηθάει γυναίκες με υψηλές επιδόσεις να ξεπεράσουν το άγχος, την τελειομανία και τις προκλήσεις στις σχέσεις, δίνει απαντήσεις σχετικά με το πρόγραμμα 75 Hard και κατά πόσο βοηθά ή εμποδίζει την ψυχική μας υγεία και τους στόχους μας.

Το πρόγραμμα 75 Hard έχει οφέλη;

“Ο δημιουργός του 75 Hard απαριθμεί γενικά οφέλη της πρόκλησης που θα βελτιώσουν τη ζωή κάποιου, αλλά κανένα από αυτά δεν έχει αποδεδειγμένα στοιχεία από ερευνητικές μελέτες. Φαίνεται ότι ο δημιουργός απλώς έφτιαξε μια λίστα με πράγματα που πιστεύει ότι πρέπει να κάνει κάποιος για να αλλάξει, αλλά η ασάφεια μπορεί να ήταν σκόπιμη. Οι ισχυρισμοί που προβάλλει είναι “περισσότερη αυτοπεποίθηση, ανεξαρτησία και να αποκτήσει φόρμα”.

“Μπορεί να ξέρει τι σημαίνει αυτό για τον ίδιο, αλλά δεν ξέρουμε τι σημαίνει αυτό για ένα άτομο ή αν η πρόκληση θα λειτουργούσε για μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων. Η αυστηρή τήρηση μιας δίαιτας για 75 συνεχόμενες ημέρες, μαζί με την απαγόρευση των “cheat meals”, ήταν σημαντικά red flags όταν άκουσα για πρώτη φορά γι’ αυτό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης”.

Ποιοι θα πρέπει να το δοκιμάσουν; Και υπάρχουν κάποιοι που θα πρέπει να το αποφύγουν;

“Δουλεύω με γυναίκες που έχουν τελειομανείς τάσεις και μπορούν εύκολα να πέσουν στην ορθορεξία. Όταν δεσμεύονται για κάτι τέτοιο, έχουν ήδη την τάση να σκέφτονται με όρους μαύρου-άσπρου. Το 75 Hard είναι ακραίο και δεν υπάρχει περιθώριο για αποτυχία. Αυτό θα μπορούσε να επικυρώσει τη σκέψη τους, επειδή ένα σωρό άλλοι άνθρωποι το κάνουν.

Επιπλέον, όποιος έχει ιστορικό διατροφικής διαταραχής ή διαταραγμένης διατροφής θα πρέπει να το αποφεύγει. Ως θεραπευτής, πιστεύω ότι οποιοσδήποτε με θέματα εικόνας σώματος ή διαταραγμένης διατροφής, θα ωφεληθεί περισσότερο από τη συνεργασία με έναν διαιτολόγο και την εκμάθηση της φιλοσοφίας της διαισθητικής διατροφής. Η επικέντρωση σε μια αυστηρή δίαιτα για 75 ημέρες μπορεί να γίνει ολοκληρωτική με πολύ αρνητικό τρόπο. Τιμωρείστε αν τα θαλασσώσετε σε ένα γεύμα και πρέπει να ξεκινήσετε από την αρχή, γεγονός που ενισχύει τα μοτίβα της τελειομανίας και της σκέψης “όλα ή τίποτα”.

“Πραγματική διατροφική ελευθερία σημαίνει να μπορείς να κάνεις τη σωστή επιλογή τις περισσότερες φορές και να εμπιστεύεσαι ότι το σώμα σου θα είναι σε θέση να χειριστεί τις υπόλοιπες φορές που μπορεί να κάνεις παρασπονδίες. Ως θεραπευτής και όχι ως γυμναστής ή διαιτολόγος, σε καμία περίπτωση, δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν που θα έπρεπε να δοκιμάσει το 75 Hard. Το 75 Soft φαίνεται να είναι πιο ρεαλιστικό”.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι του 75 Hard (σωματικά, ψυχολογικά κ.λπ.);

“Οι ψυχολογικοί κίνδυνοι είναι πολλοί. Η πρόκληση μου φαίνεται σαν ένας δοξασμένος τρόπος για να εμπλακείτε σε συμπεριφορές ελέγχου και τιμωρίας -χαρακτηριστικά της διαταραγμένης διατροφής και της επιβλαβούς σκέψης γύρω από το φαγητό και την άσκηση. Θα προειδοποιούσα όσους μπορεί να αναρρώνουν από μια διατροφική διαταραχή και τα πάνε καλά. Θα μπορούσαν να πυροδοτηθούν από αυτή την πρόκληση για να υποτροπιάσουν σε παλιές συμπεριφορές.

Θα προειδοποιούσα επίσης κατά των καθημερινών φωτογραφιών προόδου του σώματος για όποιον έχει παλέψει με θέματα εικόνας σώματος ή δυσμορφίας του σώματος. Αυτό ενθαρρύνει την υπερπροσδιορισμό σε τυχόν αντιληπτές ατέλειες ή “προβληματικές” περιοχές. Η πρόοδος μπορεί να πάρει εβδομάδες ή μήνες για να παρατηρηθεί μέσα από φωτογραφίες δίπλα-δίπλα, οπότε ο κανόνας των καθημερινών φωτογραφιών φαίνεται περιττός. Αν με ρωτάτε, είναι δύσκολο να το περάσετε!

Οι φυσικοί κίνδυνοι φαίνεται να υπάρχουν επίσης. Η αυστηρή τήρηση μιας δίαιτας δεν διδάσκει τίποτα στο άτομο σχετικά με τις ανάγκες του σε θρεπτικά συστατικά. Είναι πιο ωφέλιμο για ένα άτομο να μπορεί να μάθει ποιες είναι οι ανάγκες του σε θρεπτικά συστατικά σε σχέση με τους φυσικούς του στόχους.

Επιπλέον, η μετάβαση από την απουσία άσκησης στην άσκηση δύο φορές την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα, χωρίς ημέρες ξεκούρασης, δεν είναι απλώς εφικτή ή έξυπνη. Νομίζω ότι η δέσμευση σε κάποιο σχέδιο άσκησης τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας είναι πιθανώς υγιής για τους περισσότερους ανθρώπους, αλλά αυτή η ακραία προσέγγιση (και πάλι) δεν διδάσκει σε κανέναν τίποτα για να ακούσει τις ανάγκες του σώματός του.