Για αρκετά χρόνια, στην πρώτη μου δουλειά, η μαμά μου κάθε πρωί μου ετοίμαζε ένα τάπερ με το φαγητό της ημέρας. Πρόσεχε πάντα να μην είναι φαγητό με πολλά υγρά για να μην έχουμε κανένα ατύχημα ή κάτι που να πρέπει να το καταναλώσεις ζεστό αλλιώς θα χάσει τη μισή του γεύση. Αυτά για τον χειμώνα. Το καλοκαίρι δεν έπρεπε να πάρω σάντουιτς με ευαίσθητα υλικά στη ζέστη. Μαζί, μου έβαζε ψωμάκι, ένα μπουκαλάκι νερό και ένα δύο φρούτα. Όλα αυτά σε μια χάρτινη σακούλα που έχει γίνει το δεύτερο αξεσουάρ μου.

Απολάμβανα την αγάπη της μαμάς, κουβαλούσα τη χαρτοσακούλα, πηγαινοέφερνα το τάπερ και έτσι τρεφόμουν σωστά.

Τώρα, κάμποσα χρόνια μετά ευτυχώς απολαμβάνω ακόμα την αγάπη της μαμάς αλλά χωρίς τη χαρτοσακούλα με το τάπερ. Πλέον ετοιμάζω το φαγητό μόνη μου και σχεδόν πάντα ξεχνάω το πιρούνι ή το ψωμί ή τα φρούτα. Σε γενικές γραμμές όμως ακόμα τρέφομαι σωστά. Η πιο μεγάλη εξέλιξη όμως ήρθε με την απαλλαγή από την χαρτοσακούλα. Πλέον έχω την lunchbag. H μπλέ -δική μου- τσάντα, ειδική για να μεταφέρω το φαγητό μου.

Με το χερούλι της για εύκολη μεταφορά, με τον ισοθερμικό μηχανισμό Thermo Hot&Cold© για να διατηρεί τη θερμοκρασία του φαγητού αμετάβλητη για πολλές ώρες, σε βολικό μέγεθος που μπορείς να τη βάλεις και μέσα στην μεγάλη σου τσάντα (το ξέρω ότι έχεις μια τεράστια τσάντα που θες να κουβαλάς τα πάντα).

Μεταφέρω το φαγητό μου, τα φρούτα μου και καμιά μπάρα δημητριακών. Μερικές φορές τελευταία στιγμή βάζω μαζί και τα κλειδιά μου. Μεταξύ μας είναι πολύ βολικό να μην ανοίγεις στις 9 το βράδυ φερμουάρ τσάντας και να ψάχνεις ανάμεσα σε εκατομμύρια πράγματα να βρεις τα κλειδιά σου. Εδώ απλά ανοίγεις το σκράτς και είναι μπροστά σου.

Έχει ειδικές θήκες για τα πιρούνια και τα κουτάλια μου και τις χαρτοπετσέτες μου. Είναι η χειροποίητη αγαπημένη μου που με βγάζει ασπροπρόσωπη. Στον δρόμο, στο μετρό και στο γραφείο, όταν μαζευόμαστε να φάμε όλοι μαζί. Ό,τι κι αν βγάζω από την lunchbag μου (γιατί εντάξει δεν τα πετυχαίνω και όλα τα φαγητά) ξαφνικά γίνεται πολύ αξιοπρεπές.

Σκέψου τώρα και κάτι άλλο: Με το φαγητό στη lunchbag σου αποφεύγεις το ντελίβερι. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Τουλάχιστον 5€ x 25 μέρες = 125€ το μήνα -> 1500 το χρόνο. Μπορείς να καταλάβεις ότι αυτό είναι κάμποσο παραπάνω από το κόστος των διακοπών σου ε;

Και να σου πω και κάτι ακόμα; Δεν την έχω συνδυάσει μόνο με το γραφείο. Θα ήταν άδικο. Την ίδια τσάντα γεμίζω και για το ταξίδι. Αναψυκτικά, νερό, τοστάκια.

Απόκτησε και εσύ μια και θα με θυμηθείς: thelunchbags.com