Όσοι είναι κηδεμόνες κατοικίδιων ξέρουν ότι η σχέση αυτή είναι διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη. Είναι μια σχέση η οποία δεν κλονίζεται από διαφορετικές απόψεις, διαφορετικά γούστα ή ψέματα. Το κατοικίδιο σου σε αγαπά άνευ όρων. Έχει δει πως ξυπνάς το πρωί αναμαλλιασμένη, σε έχει δει άρρωστη και ταλαιπωρημένη, σε έχει δει κλαμένη, σε έχει δει να πίνεις νερό κατευθείαν από το μπουκάλι. Το μόνο που ζητά είναι βόλτα, λίγο φαγητό και παιχνίδι.
Τι γίνεται όμως όταν το χάσεις; Το αίσθημα της απώλειας είναι τόσο έντονο που πονάς ολόκληρος. Πενθείς και αυτό είναι κάτι που πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να το καταλάβουν. Όταν έχεις κατοικίδιο, και ειδικά αν είναι το πρώτο, το αντιμετωπίζεις λίγο σαν «παιδί», οπότε η απώλεια μπορεί να σε κάνει να νιώσεις ότι τρελαίνεσαι. Η αλήθεια είναι ότι είναι μια ιδιαίτερη μορφή απώλειας. Μπορεί για κάποιους ανθρώπους να είναι τόσο τραυματική όσο το να χάνεις ένα δικό τους άνθρωπο.
Πώς όμως μπορείς να αντιμετωπίσεις μια απώλεια σαν αυτή;
Μπες στο Internet
Οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης- και όχι μόνο- μπορούν να σε φέρουν πιο κοντά με ανθρώπους που έχουν περάσει από την ίδια κατάσταση κάτι που μπορεί να σε κάνει να νιώσεις λίγο καλύτερα – ότι δεν είσαι ο μόνος άνθρωπος που το βιώνει αυτό – και να βρεις τρόπους να ελαφρύνεις τον πόνο της απώλειας, παίρνοντας κουράγιο από ομοιοπαθείς.
Δώσε στον εαυτό σου χρόνο να πενθήσει
Μην αισθάνεσαι άσχημα για τα αισθήματα που βιώνεις. Αναγνώρισε ότι για εσένα η απώλεια αυτή είναι βαρυσήμαντη. Μπορεί να ακούσεις γύρω σου ότι σε έναν κόσμο που πεθαίνουν άνθρωποι καθημερινά από αρρώστιες, πολέμους και άλλες φριχτές καταστάσεις, είναι εγωιστικό, υπερβολικό ίσως και «πολυτέλεια» να πενθείς για ένα ζώο. Αλλά κάτι τέτοιο προφανώς και δεν ισχύει. Οι άνθρωποι είμαστε νοητικά εξελιγμένα όντα, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να τα διαχειριστούμε και να αξιολογήσουμε και τις δύο καταστάσεις. Σε κάθε περίπτωση, όταν το πένθος εμποδίζει βασικές καθημερινές λειτουργίες – π.χ. να μην έχεις όρεξη να φας, να πας στη δουλειά ή να βρεθείς με τους φίλους σου- η επαφή με έναν ψυχολόγο μόνο βοηθητική μπορεί να είναι.
Αποχαιρέτησε το κατοικίδιο σου με το δικό σου τρόπο
Ένα άλμπουμ με φωτογραφίες του, μια μικρή τελετή στη μνήμη του, μια μικρή βοήθεια στην τοπική φιλοζωική είναι τρόποι για να αποχαιρετήσεις τον μικρό (ή και μεγάλο) σου φίλο και να εξυμνήσεις το πέρασμα του από τη ζωή. Παρόλο που πολλοί διαφωνούν, είναι σημαντικό η σχέση σας να μείνει ζωντανή και να μην προσπαθείς να την εξαφανίσεις. Και θυμήσου, ο καθένας θρηνεί με τον δικό του τρόπο.
Δες επίσης: Οι λόγοι που τα αδέσποτα γίνονται τα καλύτερα pets.
