Αν είσαι κάπου στα 20 σου και single, αυτό το κείμενο είναι αφορμή για να το γιορτάσεις. Οκ, καταλαβαίνουμε πως ίσως η πρώτη σου σκέψη είναι “πάτε καλά; δεν θέλω να είμαι single”, όμως πριν προλάβεις να τρέξεις προς αναζήτηση του έρωτα, μείνε ένα λεπτό και παρατήρησε τη ζωή σου σήμερα. Θα ήταν η ίδια αν ήσουν in a relationship την τελευταία δεκαετία; Απαντάμε εμείς: Όχι.

Όσο πιο μικρή είσαι, τόσο μεγαλύτερη ανασφάλεια νιώθεις, τόσο πιο πολύ σε βαραίνουν τα αισθήματά σου, τόσο περισσότερο παθαίνεις εμμονή με το να κατακτήσεις το αγόρι των ονείρων σου. Σε καμία περίπτωση δεν λέμε ότι πρέπει να αρνηθείς τον έρωτα ή ότι είναι κακό να επενδύεις στις ανθρώπινες σχέσεις, απλά η αλήθεια είναι ότι εμείς τα κορίτσια έχουμε μία αρχέγονη τάση να δίνουμε περισσότερη σημασία στη φωλιά μας απ’ότι σε όλα τα υπόλοιπα. Ίσως γιατί σε μεγάλο βαθμό αυτό μας κάνει να νιώθουμε πλήρεις: η συναισθηματική ασφάλεια. Και έτσι χάνουμε πολλά πράγματα. Όταν περνάς τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής σου χωρίς σχέση, τότε έχεις πολύ χώρο και χρόνο να ασχοληθείς με εσένα. Να σπουδάσεις με αφοσίωση στο αντικείμενό σου, να γνωρίσεις πολλές παρέες και διαφορετικούς ανθρώπους, να βγεις ραντεβού και να γελάσεις, να φας τα μούτρα σου και να απογοητευτείς.

Και παρότι μπορεί να αναζητάς διακαώς κάτι σταθερό στη προσωπική σου ζωή και αυτό να μην σου κάθεται, θα αντιληφθείς εν καιρώ πως είναι πολύ καλύτερο να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου και τη ζωή μόνη σου και όχι μέσα από μια σχέση. Οι μοναχικές στιγμές, οι προσωπικές ήττες, οι φιλικές σου σχέσεις και η τρικυμία που μπορεί να παράγουν αυτές στη πραγματικότητα σε διαμορφώνουν, πλάθουν ένα κομμάτι σου που ίσως αν ήσουν κάτω από τα στενά όρια της σχέσης με τον παραδοσιακό τρόπο που τη ξέρουμε, δεν θα γνώριζες ποτέ. Έτσι μαθαίνεις και εσύ καλύτερα τον εαυτό σου αλλά ανακαλύπτεις και τι θες από τους άλλους. Και ίσως έτσι, προετοιμάζεις τον εαυτό σου για μια υγιή σχέση χωρίς απωθημένα.