Το πεπτικό μας σύστημα λένε ότι είναι ο δεύτερος εγκέφαλός μας. Προφανώς δε σκεφτόμαστε με το λεπτό ή το παχύ μας έντερο, αλλά όλος ο πεπτικός σωλήνας αντικατοπτρίζει το τι μας συμβαίνει μέσα στην ημέρα. Οι γαστρεντερολόγοι έχουν το δύσκολο έργο να βγάλουν μία διάγνωση η οποία ουσιαστικά βασίζεται σε συμπτώματα ψυχοσωματικά. Ακόμα χειρότερη η δουλειά του διαιτολόγου, που πρέπει να πάρει αυτή τη διάγνωση και να την κάνει διατροφή, γνωρίζοντας πως σε αρκετές περιπτώσεις η βιβλιογραφία σηκώνει τα χέρια ψηλά και που σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχουν οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Το πεπτικό μας σύστημα πάσχει όταν δε μας προσέχουμε αρκετά. Έχω ακούσει πάρα πολλές φορές για άτομα (βάζω και τον εαυτό μέσα σε αυτά) που ξεκινούν την ημέρα με φλατ κοιλιά και καταλήγουν το βράδυ να εγκυμονούν τουλάχιστον δίδυμα. Το άγχος και η πίεση παράγουν περισσότερα γαστρικά υγρά στο στομάχι, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται πόνοι, πρηξίματα και ένα βάρος ακόμα και αν δεν έχει φάει κανείς κάτι. Μάλιστα φαίνεται πως όσο πιο άδειο το στομάχι, τόσο χειροτερεύουν τα συμπτώματα. Αν τα συνδυάσουμε με καφέ και βάλουμε και το τσιγάρο στην εξίσωση, τότε πάμε για την απόλυτη καταστροφή.
Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, η γνωστή μας σπαστική κολίτιδα, είναι πλέον τόσο συνηθισμένη που αναρωτιέμαι αν κάποιος έχει αναίσθητο έντερο. Το τραγικό είναι πως αλλάζουν διαρκώς και οι διατροφικές οδηγίες. Σε αυτή τη φάση φαίνεται πως λειτουργεί η διατροφή fodmaps. Στο παρελθόν συστηνόταν η αποφυγή φυτικών ινών, τώρα συστήνεται η αποφυγή γλουτένης και λακτόζης. Κάποιοι συνεχίζουν να λένε για περιορισμό των φυτικών ινών και φαρμακευτική αγωγή με σπασμολυτικά ώστε να σταματήσει η κινητικότητα του εντέρου, το οποίο μεταφράζεται σε άμεση δυσκοιλιότητα, γιατί πρέπει να κουνηθεί το εντεράκι για να πάει κανείς τουαλέτα και τελικά δεν ξέρουμε αν πρηστήκαμε από την δυσκοιλιότητα ή από το σπαστικό έντερο.
Το να έχω άγχος βέβαια, γιατί αγχώθηκε το έντερο μου δεν ξέρω αν βοηθάει. Αυτό που έχω να σε συμβουλέψω είναι να φροντίσουμε το πνεύμα μας για να βοηθήσουμε το έντερο μας, να μείνουμε σταθεροί σε μία αγωγή για να είμαστε σίγουροι αν πέτυχε ή αν δεν πέτυχε, να μην περιμένουμε θαύματα από τη μία μέρα στην άλλη, να τρώμε καλά και τακτικά και τέλος, να ακολουθούμε ένα συγκεκριμένο διατροφικό σχήμα για αρκετό το χρονικό διάστημα ώστε να μπορούμε να το απορρίψουμε ή να θεωρήσουμε ότι μας βοήθησε.
