Έχεις περάσει και εσύ αυτές τις στιγμές που νιώθεις ότι κανείς δεν σε αγαπάει; Είναι οι στιγμές που αισθάνεσαι τελείως μόνη σου και εύχεσαι να είχες αυτή τη σχέση που έφυγε ή τους φίλους με τους οποίους χαθήκατε ή τη δουλειά που ήθελες και δεν σου προέκυψε. Και μέσα στη μοναξιά σου και στη λύπη σου και στη μεγάλη σου ανάγκη για στοργή, ξεχνάς το βασικό: έχεις εσένα.
Κεφάλαιο σύντροφος
Σκέψου καλύτερα τους λόγους για τους οποίους θες μια σχέση. Αν σου λείπει η αγκαλιά ή τα όμορφα λόγια ή το ενδιαφέρον κάποιου, πάρε μερικά λεπτά και κάνε αυτοκριτική. Οι σχέσεις μας, είτε ερωτικές είτε φιλικές, δεν αποτελούν “μαξιλαράκια” του εγώ μας. Οφείλουν να είναι παράγοντες εξέλιξης και όχι η ζώνη ασφαλείας μας. Ή ο μαγικός καθρέφτης που μας λέει καθημερινά ότι είμαστε οι ομορφότερες στο βασίλειο. Μην περιμένεις από εκείνον να είναι ο μεγαλύτερος θαυμαστής σου, να επιβραβεύει όλα όσα κάνεις και να σε γεμίζει με γλυκόλογα και ρομαντικές κινήσεις. Όταν αυτά έρχονται, να τα γιορτάζεις και να τα επαινείς, αλλά μην είσαι μισή χωρίς αυτά. Μην είσαι ένα κούφιο πλάσμα με ουδέτερο ενεργειακό φορτίο που περιμένει να φορτιστεί αρνητικά ή θετικά αναλόγως των πράξεων ή των λέξεων των άλλων. Η σχέση είναι ζωντανός οργανισμός και αποτελείται ιδανικά από δύο ισότιμα, ολόκληρα άτομα.
Κεφάλαιο οικογένεια
Και τώρα θα γίνει μια αποκάλυψη που ίσως σε ταράξει πολύ βαθιά: οι γονείς σου, εκτός από γονείς σου, είναι και αυτοί άνθρωποι. Ο μπαμπάς σου μπορεί να ξυπνάει με νεύρα γιατί έχασε η αγαπημένη του ομάδα και η μητέρα σου με τη σειρά της να είναι κακόκεφη γιατί κάνει σκληρή πρωτεϊνική διατροφή και ζει με στήθος κοτόπουλο και ασπράδια αυγού. Και έχουν αυτό το δικαίωμα. Να είναι down, να έχουν ανασφάλειες, να μην είναι πάντα εκεί να σου διαλύουν τις αγωνίες και τα άγχη σου.
Κεφάλαιο φίλοι
Η παρέα, και ειδικά η δεμένη παρέα που βρίσκεται μέρα παρά μέρα για ποτό και κάθε Κυριακή για pancakes και καφέ φίλτρου ως το απόγευμα, είναι σίγουρα ένας τρόπος να νιώθεις ότι ανήκεις κάπου. Κάπου που σε αγαπούν και σου παρέχουν ασφάλεια. Όμως, οι φίλοι είναι ανεξάρτητες προσωπικότητες με τις οποίες ζούμε παράλληλα. Και όχι ο ένας μέσω του άλλου. Είναι βασικό στοιχείο για μια υγιή φιλική σχέση, άλλωστε, το να κρατάει ο καθένας τις παρέες του, τη σχέση του, τη ζωή του. Η ταύτιση με τους φίλους μας και η ανάγκη μας να είμαστε συνεχώς μαζί, αυτοκόλλητοι, πηγάζει από τους δικούς μας βαθύτερους φόβους. Σκέψου, κατά πόσο θα απολάμβανες το ίδιο ευχάριστα το κυριακάτικο πρωινό με μόνη συντροφιά τον εαυτό σου;
Άλλωστε δεν είναι λυπηρό είναι να λες στον εαυτό σου «εγώ από μόνη μου δεν αξίζω, περιμένω την παρουσία κάποιου άλλου να έρθει να μου προσδώσει περιεχόμενο»; Όχι, από μόνη σου είσαι αρκετή. Πίστεψε το, δούλεψε το, γράψε το με μαρκαδόρο στο τοίχο: «είμαι αρκετή, αξίζω». Και όταν το πιστέψεις, θα έχεις πάει ένα βήμα πιο κοντά στη δική σου ευτυχία.
