Οι επιδράσεις ενός καβγά πάνω μας είναι περισσότερες από όσες νομίζουμε και συχνά ξεδιπλώνονται με την κλισέ φράση «Αφήστε δεν έχω κέφι σήμερα». Ενώ στην πραγματικότητα θέλεις να βάλεις τα κλάματα, να τα σπάσεις όλα ή να γυρίσεις το χρόνο πίσω. Να είχε καταλήξει αυτή η συζήτηση αλλιώς.
Με όποιον και να μάλωσες αν αυτός ο άνθρωπος ήταν σημαντικός για σένα θα επηρεαστείς με πολλούς τρόπους. Δεν ξέρω τι κάνεις εσύ όταν μαλώνεις με κάποιον που αγαπάς, αλλά εγώ συνηθίζω να κοιμάμαι. Να πέφτω με φόρα στο κρεβάτι και προσπαθώ να κοιμίσω το σύμπαν για να κρυφτώ απ’ ό,τι έχει συμβεί. Να το θάψω, να το εξαφανίσω ή να εξαφανιστώ εγώ κάπου μακριά από τηλέφωνα και επικίνδυνες ερωτήσεις που να με υποχρεώνουν να τοποθετηθώ.
Εννοείται πως χαλάει όλη η μέρα μου και οι δραστηριότητες που θα πρέπει να γίνουν ή θα αναβληθούν ή θα γίνουν μηχανικά. Θα μπορούσα να πω ότι τέτοιες καταστάσεις αγγίζουν τις ευαίσθητες χορδές σου αν ανήκεις τόσο στους overthinkers και overlovers. Αν βάζεις στη ζωή το συναίσθημα και την ανάλυση. Αν το να ζεις κάτι ή να είσαι σε μια ομάδα, με ένα άνθρωπο ή επικεφαλής σε κάτι, δημιουργεί για σένα εκτός από δέσιμο και μια επιπλέον υποχρέωση: Να μην απογοητεύσεις κανέναν. Ίσως γιατί όταν αυτό συμβαίνει καταλήγεις καταρρακωμένη να φλερτάρεις με την αποτυχία. Και το πιο άσχημο; Αδύναμη να το διαχειριστείς. Καμιά φορά καταφέρνεις να κρατήσεις την ψυχραιμία σου, να μην τσιρίξεις, να μη βάλεις τα κλάματα. Να μη φύγεις και αυτό κάνει τους άλλους να μοιάζουν πιο ευάλωτοι τη στιγμή που εσύ κατάφερες να είσαι αμείλικτη.
Μεταξύ μας, απλές μπαρούφες.
Όποια κι αν είναι αντίδρασή σου στο κοινό, σε επηρέασε το ίδιο ή και περισσότερο από αυτόν που είχες απέναντί σου. Ναι οκ κατάφερες να το κρύψεις γιατί οι δυνατές γυναίκες δεν κλαίνε. Και οι υπεράνω δεν κάνουν σαν υστερικές στη μέση του δρόμου. Απλά περιμένουν να στρίψουν τη γωνία και ν’ αρχίσουν να αναλύουν τα πάντα στο τηλέφωνο. Να βρουν μια παρηγοριά, κάποιον που κάνει support στο φιάσκο της γραφείου, στον καβγά μ’ εκείνον ή με τους φίλους στο τριήμερο.
Κάπου εδώ μπαίνει μια ταμπέλα απαγόρευσης με ένα μεγάλο Χ. Όχι από μένα, αλλά από τους ειδικούς και όσα είπαν στο Well+Good.
Σύμφωνα με τον Dr. Neeraj Gandotra MD , «μετά από έναν καβγά πρέπει να αφήσεις να περάσουν 24-48 ώρες μέχρι να μιλήσεις για ότι έχει συμβεί. Ειδικά αν πρόκειται να περιγράψεις το περιστατικό σε κάποιο τρίτο άτομο». Είσαι σε σύγχυση και δε μπορείς να δεις το συμβάν με αντικειμενική χροιά και καθαρό βλέμμα. Η παρόρμηση εγκυμονεί κινδύνους, λάθους χειρισμούς και συμπεράσματα.
Νομίζω πως πιο δύσκολο από τα να κρατήσω την ψυχραιμία μου όταν μαλώνω είναι να κρατήσω μετά το στόμα μου κλειστό. Να θάψω αυτό που συμβαίνει και να λέω στις φίλες μου περιμένετε έχει δεκαέξι ώρες που σκοτωθήκαμε, αφήστε να περάσουν άλλες οκτώ και θα σας πω τι μου έκανε.
Όσο και αν διακωμωδώ τα λόγια του ειδικού γιατί η προτροπή του μοιάζει ανέφικτο σενάριο. Μέσα μου ωστόσο μπορώ να αναγνωρίσω πως έχει μια βάση. Όταν μένεις μόνος και αποτραβηγμένος από έναν καβγά που σου έφερε ένταση έχεις το χρόνο να σκεφτείς τι την προκάλεσε. Αν έφταιξες ή αν έπρεπε να συζητήσεις αλλιώς τη διαφορά που αντιμετωπίζατε. Αν πρέπει να ζητήσεις συγνώμη ή αν όντως έχεις αδικηθεί. Όλα αυτά δεν είσαι σε θέση να τα σκεφτείς με ηρεμία πόσο μάλλον να τα περιγράψεις σε κάποιον τρίτο αντικειμενικά.
Στους καβγάδες οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:
1| Σε αυτούς που θα αντιδράσουν με ένταση.
2| Σε αυτούς που η ένταση θα έρθει μετά.
Σε όποια από τις δύο κατηγορίες και αν ανήκεις το σίγουρο είναι πως θα πρέπει με κάποιο τρόπο να ηρεμήσεις. Να αφήσεις στην άκρη αυτό που έχει συμβεί –όσο γίνεται δηλαδή- και να χαλαρώσεις.
Οι ειδικοί μιλούν με πράξεις
«Μία καλή τεχνική για να ηρεμήσεις είναι να παίρνεις βαθιές αναπνοές και να μετράς από το 30 στο 0», λέει ο Neeraj Grandotra επικεφαλής ιατρός της Delphi Behavioral Group. Αυτό βοηθάει το μυαλό σου να επικεντρωθεί στην αναπνοή αντί σε ό,τι σε ενοχλεί. Ο Grandotra επίσης προτείνει να κάνεις το ακόλουθο: Να μετράς ένα, χίλια, δύο χιλιάδες –εισπνοή, τρεις χιλιάδες –εισπνοή- Και ούτω καθεξής. Αυτή η άσκηση ρυθμίζει την αναπνοή σε δεκαπέντε αναπνοές ανά λεπτό, οι οποίες θα σε βοηθήσουν να διασφαλίσεις ότι δεν θα υποκύψεις στις ίδιες σκέψεις. Προτείνει αυτή την άσκηση για δύο με τέσσερα λεπτά.
Από την άλλη, η Aiime Daramus ψυχολόγος στο Σικάγο με ειδικότητα στο τραύμα προτείνει πως η συμμετοχή των αισθήσεων μπορεί να σε βοηθήσει να κρατήσεις απόσταση από το γεγονός. Προτείνει να κάνεις οτιδήποτε μπορεί να σου τραβήξει για λίγο την προσοχή. Σύμφωνα με μια μελέτη, το να παίζει κανείς Tetris μπορεί να βοηθήσει με τα συμπτώματα τραυμάτων, γιατί τραβά την προσοχή μακριά από τη σκανδάλη.
Να πίνεις τσάι για να χαλαρώσεις ή να ξεκινήσεις το Tetris και άλλα παιχνίδια που κρατούν τ μυαλό απασχολημένο από σκέψεις. Η πιο απλά να περάσεις μια βόλτα από το γυμναστήριο. Να μπεις μέσα να ξεναγηθείς στο χώρο, να βρεις το πιο δυνατό πρόγραμμα και να ξεσπάσεις όσο θυμό και νεύρο έχεις μέσα σου με ιδρώτα.
Η ζωή δεν σταματάει σε ένα καβγά . Είναι γεμάτη από διαφωνίες, λάθη και συγκρούσεις. Ή θα μάθεις να το σκάσεις απ’ αυτές θα τις κουβαλάς πάντα μαζί σου. Εσύ επιλέγεις.
