Τα έχουμε ξαναπεί πως ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος είναι πολύ καλύτερος από το Χόλυγουντ, όσο κι αν αρνείσαι να το παραδεχτείς. Ο Γάλλος Felix Maritaud είναι μια ακόμα απόδειξη γι’αυτό κι ένα δυνατό χαρτί του γαλλικού κινηματογράφου.
Πρώην φοιτητής καλών τεχνών χωρίς όμως κάποιο θεωρητικό υπόβαθρο στην υποκριτική, μετρά ήδη πάνω από 20 συμμετοχές σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους. Οι περισσότερες μάλιστα μέσα στα τελευταία δύο χρόνια, οπότε ας συμπληρώσουμε “και πολύ εργατικός”. Μπήκε στο κλίμα του γαλλικού κινηματογράφου τη στιγμή που αυτό χρειαζόταν μια νέα πνοή. Κι όσο κι αν τον κατηγόρησαν ότι “δεν είναι ηθοποιός”, το εκφραστικό του βλέμμα και οι ερμηνείες του λένε άλλα.
Την μεγαλύτερη εντύπωση την έκανε στο κοινό με την συμμετοχή του στην Sauvage. Εκεί υποδύεται τον 22χρονο Leo που ουσιαστικά πουλά το κορμί του στο δρόμο για λίγα χρήματα – με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο Felix Maritaud πριν από αυτά φανταζόταν τον εαυτό του σε λίγα χρόνια να ασχολείται επαγγελματικά με την κηπουρική και τα φυτά. Ξαφνικά βρέθηκε να πρέπει να περνά την μια οντισιόν μετά την άλλη και να πρέπει να παρευρεθεί σε διάφορα φεστιβάλ ανά τον κόσμο.
Οι συμμετοχές του στις ταινίες έρχονται όλες να μπουν κάτω από την υποκατηγορία αυτή του “queer cinema”. Στις περισσότερες είναι έντονη η σεξουαλική φύση του χαρακτήρα τον οποίο υποδύεται. Θίγει μάλιστα πολλές φορές και το ζήτημα του τι θεωρούμε πια queer cinema. Όντας ο ίδιος ομοφυλόφιλος, θεώρησε ευκαιρία την δημοσιότητα που απέκτησε μέσα από τις ταινίες για να μιλήσει ανοιχτά και να υπερασπιστεί την LGBTQ κοινότητα. Και είναι ίσως ο πιο σωστός τρόπος που θα μπορούσε κάποιος να εκμεταλλευτεί τη δουλειά του.
Πολλοί βρήκαν τις ταινίες στις οποίες παίζει προκλητικές. Λίγοι ήταν αυτοί που αργότερα συνειδητοποίησαν ότι οι ταινίες αυτές αντικατοπτρίζουν μεγάλο μέρος της καθημερινότητας. Μιας καθημερινότητας που σίγουρα δεν βασίζεται σε σπέσιαλ εφέ και ακραία μυθοπλασία του Χόλυγουντ. Άνθρωποι σαν τον Maritaud κάνουν τον γαλλικό κινηματογράφο να αποκτά μια φωνή που δεν είχε προηγουμένως. Και σίγουρα του προσδίδουν μια αίγλη και μια δύναμη που του χρειάζεται όσο περνούν τα χρόνια. Είναι όμως και μια μορφή υπόσχεσης για όλα τα όμορφα που μας επιφυλάσσουν τα ταλέντα σαν κι αυτόν. Θυμήσου το πρόσωπό του γιατί σε λίγα χρόνια εδώ θα είμαστε και θα τον ξανασυζητάμε.
