Μπορεί να σου έχει γίνει μία καλύτερη πρόταση για δουλειά. Μπορεί να μην αντέχεις άλλο το κλίμα στο γραφείο. Όποιος κι αν είναι ο λόγος που φεύγεις, πρέπει να είναι για καλό σκοπό. Ποια είναι όμως τα dos και τα dont’s;
Do: Στείλε ένα γράμμα παραίτησης
Κανείς δεν στέλνει γράμματα στις μέρες μας, πόσο μάλλον όταν είναι για παραίτηση. Έτσι, ένα σύντομο mail θα είναι ό,τι πρέπει. Μην ξεχάσεις να συμπληρώσεις την ημερομηνία, τις σπουδές αλλά και την επαγγελματική σου εξέλιξη μέσα από αυτή τη δουλειά.
Don’t: Μην το πεις πρώτα στους συναδέλφους σου
Αν σου πρότεινε την καινούργια δουλειά κάποιος συνάδελφος, τότε αυτός είναι που θα έπρεπε να ενημερώσετε. Στη συνέχεια, ξεκίνησε να το λες στον εργοδότη και στους φίλους σου.
Do: Πες το τουλάχιστον δύο εβδομάδες νωρίτερα
Αν στη δουλειά είσαι άτομο με παραπάνω αρμοδιότητες και έχεις αφήσει πολλά projects ανοιχτά τότε θα πρέπει να τους πεις ότι παραιτείσαι τουλάχιστον τρεις εβδομάδες πριν. Αυτό δίνει στους ανωτέρους σου τη δυνατότητα να βρουν τον αντικαταστάτη σου, ώστε να μπορέσεις να τον εκπαιδεύσεις.
Don’t: Μην ξεκινήσεις να μιλάς για την καινούργια θέση αν δεν ανοίξει τη συζήτηση ο εργοδότης σου
Όταν ανακοινώσεις την καινούργια σου θέση, μη δείξεις ενθουσιασμό. Αντίθετα, τόνισε όλα αυτά που έχεις προσφέρει στην εταιρεία όλο αυτό τον καιρό που ήσουν εκεί.
Do: Ζήτησε από τον εργοδότη σου μία συστατική επιστολή
Αφού του εξηγήσεις τους λόγους που φεύγεις, μπορείς να ζητήσεις και μία συστατική επιστολή. Γιατί ποιος ξέρει τι μπορεί να προκύψει στο μέλλον; Μπορεί η παραίτησή σου να μην ήταν και ό, τι καλύτερο του συμβαίνει, αλλά είναι και αυτός άνθρωπος και σε καταλαβαίνει.
Dont’s: Απόλαυσε χαλαρά τις τελευταίες δύο σου εβδομάδες στη δουλειά
Αν το καλοσκεφτείς, ό,τι κι αν κάνεις το τελευταίο διάστημα θα έχει πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο.
Don’t: Να είσαι άπληστη με τα χρήματα που παίρνεις
Τα χρήματα που πληρώθηκες εννοείται πως έχεις κάθε δικαίωμα να τα ξοδέψεις όποτε και όπου θες. Όταν έρθει όμως η αποζημίωση, μην την κοιτάξεις για πολύ, υπόγραψε και μετά φύγε όσο πιο γρήγορα μπορείς.
