Από την εποχή που έβλεπα «Ραντεβού στα τυφλά» έχουν περάσει πολλά χρόνια. Όμως θυμάμαι σαν χτες να βλέπω κοπέλες να διαλέγουν το αγόρι σύμφωνα με αυτά που περίμεναν να ακούσουν. Δε μπορούσαν να δουν κανέναν. Εγώ μέσα μου ευχόμουν να διαλέξουν τον πιο όμορφο. Και ερχόταν η στιγμή που έπεφτε ο τοίχος. Tο εν δυνάμει ζευγάρι γνωριζόταν με την ελπίδα να ερωτευτεί στο ταξίδι που τους χάριζε η παραγωγή. Δεν ήξερα μέχρι τότε πώς είναι να ερωτεύεσαι έναν άγνωστο ή να διαλέγεις κάποιον από αυτά που ακούς και μόνο. Αλλά αν υπάρχει κάτι που μας άφησε ακέραιο αυτό το παιχνίδι είναι πως μπορεί να ερωτευτείς τις προσδοκίες.
Αυτό το τελευταίο αρκετά χρόνια μετά στο σήμερα ήρθαν να μας το επιβεβαιώσουν τα άπειρα dating apps
Έχεις την επιλογή να μιλήσεις με ένα σωρό αγνώστους ανθρώπους και την πιθανότητα κάποιος να σου κάνει «κλικ». Να μείνεις και να σκέφτεσαι πώς θα ήταν αν θα τον συναντούσες στην πραγματική ζωή. Να αναρωτιέσαι αν είναι αληθινός κι αν είναι νορμάλ να έχεις τόση χημεία (ή να νομίζεις πως έχεις) με κάποιον που δεν έχεις γνωρίσει.
Η Clarissa Silva, behavior scientist και relationship coach, λέει στο Elite Daily πως «Αυτό μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους να επενδύσουν συναισθηματικά σε σχέσεις που είναι λιγότερο από ιδανικές. Η προσκόλληση σε ένα άτομο, παρόλο που ποτέ δεν το συναντάμε, είναι πραγματικά η επιθυμία μας να αγαπούμε».
Η προσδοκία πως υπάρχει το άλλο μας μισό εκεί έξω κάνει αυτή την άγνωστη επαφή να μοιάζει με το καλύτερο αντίδοτο στη μοναξιά ή στην απογοήτευση
Μπορείς να ερωτευτείς κάποιον αν μιλάει τη γλώσσα που θες ή γιατί απαντά στα αστεία σου με παρόμοιο τρόπο. Ή γιατί είχε μικρός όνειρο να γίνει αστροναύτης κι ας έγινε τελικά πιλότος. Γιατί μαζί του μπορείς να ονειρεύεσαι πως το ιδανικό υπάρχει και αυτή η σκέψη σε αφήνει να εξιδανικεύσεις κάθε τι άγνωστο.
Δεν είναι χαζό να ερωτευτείς κάποιον που δε γνώρισες ποτέ, αρκεί μαζί με το συναίσθημα να πάρεις και λίγο μυαλό. Να ξέρεις πως οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος σου. Και πως πολλές φορές αυτό που από μακριά είναι αψεγάδιαστο από κοντά έχει πολλά τρωτά σημεία. Γενικά η έλλειψη επαφής/γνωριμίας στις σχέσεις είναι ότι το photoshop στις φωτογραφίες του Instagram που μοιράζουν εγκεφαλικά ανελέητα. Όπως υπάρχει κυτταρίτιδα που δεν βλέπουμε υπάρχει και ο άλλος που δεν είναι τόσο τέλειος όσο μας παρουσιάζεται.
Η ειδικός προσθέτει:
Η ιδέα μπορεί να δημιουργήσει ψευδαισθήσεις ότι είσαι σε μια υγιή σχέση, λόγω όλων εκείνων των πραγμάτων που επιλέγεις να μη δεις. Παρόλο που μπορεί να μην το αντιλαμβάνεσαι, υποσυνείδητα αντισταθμίζεις όλα τα στοιχεία που λείπουν. Έτσι γίνεται μια ‘μια χαρά’ σχέση. Αν πιάνεις τον εαυτό σου να εκλογικεύει το ότι βρίσκεσαι σε μια νορμάλ σχέση στην οικογένεια και στους φίλους σου, αυτό που ζεις μπορεί να μην είναι ο πραγματικός έρωτας.
Μακριά από τους ειδικούς και λίγο πιο ρομαντικά σίγουρα υπάρχουν και success stories με ανθρώπους που έκαναν σχέσεις ζωής με αυτόν τον παράδοξο τρόπο. Ίσως τότε να μην υπήρχε ο διάβολος του διαδικτύου και ένα «μπιμ» στο κινητό να ήταν αρκετό.
Όπως για τη Στέλλα που γνώρισε τον κατά κόσμο Άρη μέσω ενός φίλου της που απάντησε στην κλήση αντί για εκείνον.
«Τον ερωτεύτηκα για τη φωνή του» μας έλεγε τρεις ολόκληρους μήνες και εγώ της φώναζα πως μπορεί να έχει ερωτευτεί τον δίδυμο αδερφό του Οvelix και να μην το ξέρει. «Δεν με νοιάζει όπως και να είναι από κοντά εγώ αυτόν θέλω». Και το αστείο είναι πως και μετά από έξι μήνες όταν γνωρίστηκαν ένα βράδυ στο Θησείο έλεγε τα ίδια. Όμως η Στέλλα είναι μειονότητα στην εποχή του 2005 χωρίς Tinder, Facebook, Instagram, etc. Κανείς δεν ξέρει να μας απαντήσει με βεβαιότητα πώς θα είχε εξελιχτεί αυτή η ιστορία αν ξεκινούσε σήμερα.
Στον έρωτα, στην έλξη και τη μαγεία που δημιουργούν όλα αυτά πρέπει να πηγαίνεις με κλειστά τα μάτια αν θες να ζήσεις
Αρκεί να έχεις κατά νου πως όταν τα ανοίξεις μπορεί αυτό που θα δεις να απέχει από αυτό που ερωτεύτηκες. Αλλά μιλάμε για έρωτα και ο έρωτας είναι μαγεία όπως έλεγε και ο Claude Levi Strauss –ένας κοινωνιολόγος προσπαθώντας να δώσει τον ορισμό της μαγείας: “Τα πράγματα που έχουν έρθει κάποτε σε επαφή (πλασματική και μη) εξακολουθούν να δρουν από απόσταση”. Όχι τίποτα άλλο, απλά για να μην αναρωτιέσαι για τι τον σκέφτεσαι.
