Δεν ξέρω αν είναι μια επιτυχημένη σύγκριση, εδώ μιλάμε όμως για αντί-ήρωες. Όσοι γνώρισαν τον El Professor στο La Casa de Papel, κατάλαβαν ότι δεν ήταν o κλασσικός καλός ήρωας που ξέραμε. Το ίδιο και η ηθοποιός Carla Gugino στην νέα της σειρά, Jett.
Με το “Jett” να είναι το “καλλιτεχνικό” της όνομα στο επάγγελμα της, η Daisy Kowalski είναι μια πρώτης τάξης ληστής. Στην σειρά χρονικά την παρακολουθούμε από τη στιγμή που αποφυλακίζεται και έρχεται η ώρα να ξεκινήσει την νέα της επιχείρηση. Είναι μια ευκαιρία να δούμε πως οι γυναίκες πρωταγωνίστριες μπορούν να αναλάβουν τέτοιες υποθέσεις. Απ’ότι φαίνεται, μπορούν εξίσου καλά. Ίσως και καλύτερα.
Το Jett αρχικά θα σου θυμίσει κάτι από film noir. Η Carla είναι μονίμως ο “εγκέφαλος” της επιχείρησης αλλά και ελκυστική συνάμα. Δεν ξεχνά ποτέ την θυληκότητα της, όσο αφοσιωμένη κι αν είναι στον στόχο της. Και είναι πολύ αφοσιωμένη στον στόχο της. Έχουμε δει πολλούς αντι-ήρωες κατά καιρούς. Συγκεκριμένα αντί – ήρωες και όχι αντί-ηρωίδες. Εκείνες αν συνυπάρχουν σε ταινίες ή σειρές έχουν πάντα έναν βοηθητικό ρόλο. Να βγάζουν τον βασικό αντι-ήρωα από μια δύσκολη κατάσταση. Βλέπε Ναϊρόμπι στο La Casa de Papel, για παράδειγμα.
Σε συνέντευξη της στο Variety, η Carla Gugino αναφέρθηκε σε αυτό και είπε:
Όταν μια γυναίκα είναι αντί-ηρωίδα, όταν δεν συμπεριφέρεται έτσι όπως περιμένεις να συμπεριφερθεί – όταν δεν ακολουθεί την κοινωνική νόρμα – πρέπει να υπάρχει ένας λόγος. Για παράδειγμα, ” Είχε κακοποιηθεί;” ή “Έχει κάποιο κοινωνικό πρόβλημα;”. Πρέπει πάντα να βρίσκουμε μια δικαιολογία.
Στη σειρά, η Jett φαίνεται ανεξάρτητη από κάθε αντρική φιγούρα που την περιβάλλει.
Χωρίς κανένα κόμπλεξ ή αίσθηση κατωτερότητας, αντλεί την δύναμη της από τον ίδιο της τον εαυτό. Πιστεύει ότι είναι η καλύτερη στον τομέα της και το αποδεικνύει συνεχώς. Κάπως έτσι οι αντρικές φιγούρες έρχονται ξαφνικά σε δεύτερη μοίρα. Και δεν υπονοείται πουθενά ότι έχει υποφέρει από κάποιον άντρα και τώρα γυρίζει για να πάρει εκδίκηση. Είναι απλά ο εαυτός της και το καλό σημάδι που έχει με το δεξί χέρι.
Αν για κάτι αγαπήσαμε το La Casa de Papel και τον El Professor, είναι ότι δεν δίστασε να βάλει στην ομάδα του γυναίκες. Κι αυτές τις γυναίκες τις εκπαίδευσε με τους άντρες της ομάδας. Και η Ναϊρόμπι κατέληξε σε κάτι επεισόδια να γίνει σύμβολο μητριαρχίας – εντάξει, αρκετά το τραβήξαμε. Έχοντας όμως από πίσω όλα τα κλισέ περί εκμετάλλευσης στο παρελθόν και εκδίκησης που αναφέραμε. Αν βγάλεις αυτά τα κλισέ, έχεις το Jett. Κι αυτός είναι ίσως ο καλύτερος λόγος να το δεις. Ένας γυναικείος ρόλος που δεν χτίστηκε πάνω σε κάποιες αντρικές πράξεις.
