Πολλά αφήνουν πίσω τους οι έρωτες που χάθηκαν πριν προλάβουν ν’ αρχίσουν. Άλλοτε προσδοκίες, άλλοτε αναπάντητα μηνύματα. Το θέμα είναι πως καταλήγεις να συμφωνείς πως ποτέ μα ποτέ δεν ξέρεις τι θα είχε νόημα αν είχε ειπωθεί τότε και τι όχι.. Οι έρωτες που δεν τα κατάφεραν να γίνουν ιστορίες να χουμε να λέμε θα είναι πάντα σαν τη λευκή κόλλα στην Έκθεση. Δε θα ξέρεις ποτέ αν θα ήσουν μέσα στο θέμα γιατί απλά δεν τόλμησες να γράψεις.
Και τι μένει στο τέλος; Αυτά που ήθελες να πεις. Αυτά που αν έλεγες ίσως να άλλαζαν την πορεία της ιστορίας. Ίσως να υπήρχε happy end ή απλά να μιλούσαμε για εξαγνισμό. Αλλά δεν έγινε τίποτα απ’ αυτά. Οπότε έχουμε μηνύματα να συνθέτουν μια ερωτική ιστορία γεμάτη Αν.
Ιούνιος 2015
Η κλασική ιστορία που το κορίτσι γνωρίζει αγόρι κάτω από ατέρμονες συνθήκες. Ενδιαφέρον υπάρχει και από τις δύο πλευρές. Αλλά υπάρχουν και εμπόδια όπως σε κάθε ερωτική ιστορία που σέβεται τον εαυτό της και το κοινό που απευθύνεται. Υπάρχει και χημεία και επικοινωνία, αλλά τους λείπει το timing.Εκείνος σε μια άλλη πόλη για δουλειά κι εκείνη μόλις ξεκίνησε σε καινούργια εταιρία. Το καλοκαίρι προβλέπεται δυσοίωνο όπως και η ιστορία τους. Καραδοκούν πρώην, επόμενοι, φίλοι που ξέρουν καλύτερα από αυτούς και τα σχετικά. Όλα αυτά είναι υπεραρκετά να κάνουν το κορίτσι να γίνει απόμακρο και να κρατήσει όσα σκέφτεται για τον εαυτό της και μόνο.
«Θα έρθω Αλεξανδρούπολη αύριο. Τι ώρα θα είσαι ελεύθερος;»
« Είμαι στο στέκι σου απόψε και παίζει το τραγούδι που σου αρέσει…»
Ιούλιος 2015
«Χάρηκα που σε είδα απόψε κι ας με ξάφνιασες. Καμιά φορά τα απρόοπτα είναι όντως τα καλύτερα. Μέχρι την επόμενη φορά.»
«Νιώθω πως σου μιλάω σαν να ξέρω χρόνια. Και ίσως μοιάζει πολύ όμορφο για να είναι αληθινό».
«Κάθε φορά που έρχεσαι να με δεις χαίρομαι περισσότερο, αλλά ξέρω πως θα τελειώσει όλο αυτό.»
Αύγουστος 2015
«Είναι κρίμα να έχουμε τόση χημεία και να μην έχουμε timing δε νομίζεις;»
«Νομίζω πως σ ερωτεύομαι και ότι θέλει ας γίνει»
«Και από σήμερα αυτό θα είναι τραγούδι μας…»
Σεπτέμβριος 2015
«Τόσο μακριά και τόσο κοντά πάντα έτσι νιώθω όταν μιλάμε»
«Άραγε θα χαθούμε όταν τελειώσει όλη αυτή η απόσταση ή θα έρθουμε πιο κοντά. Κανείς δεν ξέρει…»
Οκτώβριος 2015
«Το πρώτο άτομο που μου είπε Χρόνια πολλά και το μόνο που θα ήθελα να ήταν εδώ απόψε. Μου λείπεις πολύ.»
Νοέμβριος 2015
«Λίγο έμεινε μέχρι να γυρίσεις. Μακάρι να πάνε όλα όπως τα περιμένεις.»
«Κοιμάσαι; Είσαι ο μόνος που θα ήθελα να μιλήσω αυτή τη στιγμή…»
Δεκέμβριος 2015
«Τόσο κοντά και τόσο μακριά την ίδια στιγμή.»
«Χαίρομαι που γύρισες και πάλι στην πόλη σου. Ελπίζω η νέα χρονιά να σου φέρει μόνο χαρές και επιτυχία. Να είσαι πάντα καλά. Μου λείπεις πάντα»
Ιανουάριος 2016
Δεν έχει άλλα μηνύματα, παρά μόνο ένα δέμα μ’ ένα δώρο γενεθλίων ανυπόγραφο. Ο παραλήπτης καταλαβαίνει τον αποστολέα. Το δέμα δεν έχει γράμμα. Αλλά αν είχε θα ήταν απλό λιτό και απέριττο. «Γιατί σήμερα είναι τα γενέθλιά σου. Και γιατί εγώ θα ήθελα να είμαι εκεί δίπλα σου να σε γεμίζω με ευχές και όχι να στέλνω ένα κρύο δώρο μέσω ενός κούριερ. Αλλά καμιά φορά πρέπει να βάζεις σιγή στα θέλω σου και να σέβεσαι τις επιλογές που κάνει ο άλλος στη ζωή του. Τόσο μακριά και τόσο κοντά. Στην ίδια πόλη και αντί για φιλιά στέλνω ένα t shirt για να με θυμάσαι. Όσο μπορείς όσο θες και όσο σου επιτρέπεται.»
Τα πράγματα που δεν ειπώθηκαν ποτέ οδήγησαν σε λάθος συμπεράσματα. Εκείνη δε διεκδίκησε κι εκείνος απλά πίστεψε πως εντάξει δεν έγινε και τίποτα. Κι ας είχαν γίνει πολλά απ’ αυτά που είναι πάντοτε δύσκολο να ειπωθούν.
Γι’ αυτό μιλήστε μωρέ γιατί χανόμαστε.*
