Συνηθίζουμε να μιλάμε για μεγάλους άντρες καλλιτέχνες που έμειναν στην ιστορία και για τις γυναίκες που είχαν στο πλάι τους. Σπάνια αναρωτιόμαστε ποιες ήταν στ’αλήθεια αυτές οι γυναίκες και τι έκαναν στις ζωές τους. Η αλήθεια είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις οι γυναικές αυτές δεν ήταν απλά διακοσμητικές ή πιο καλλιτεχνικά “μούσες”. Πολλές μάλιστα από αυτές, ζώντας καθημερινά μέσα στην τέχνη επηρεάστηκαν. Άρχισαν να δημιουργούν μόνες τους. Ή μπορεί να δημιουργούσαν κι από πριν και να ήταν εκείνες που επηρέασαν τους συντρόφους τους. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν έλαβαν την αναγνώριση που θα τους άρμοζε.
Gabriele Münter
Μολονότι ζούσε και δημιουργούσε μαζί με τον σύντροφο της Wassily Kandinski, εκείνος ήταν που επιθυμούσε και έπαιρνε την δόξα. Πολλές φορές μάλιστα ήταν αδύνατον να ξεχωρίσει κανείς σε ποιον ανήκει ένας πίνακας, μιας και η τεχνοτροπίες τους ήταν σχεδόν πανομοιότυπες. Το αποτέλεσμα; Μετά τον οριστικό χωρισμό τους ο Kandinsky έγινε παγκοσμίως γνωστός για τα έργα του και απέκτησε τη φήμη που επιθυμούσε πάντοτε. Εκείνη σταμάτησε να ζωγραφίζει για μια δεκαετία.
Francoise Gilot
Ιδιαίτερα γνωστή ως μούσα του Pablo Picasso και μητέρα των δύο παιδιών του. Με ένα δικό της μοναδικό στυλ, καταφέρνει ακόμα και σήμερα στα 97 της χρόνια να επηρεάζει τον καλλιτεχνικό κόσμο. Αν και ασχολήθηκε και εκείνη με τον κυβισμό, πολλές φορές απέφευγε συνειδητά σχέδια και γραμμές που θα θύμιζαν σε αυτά του Picasso. Ήθελε να αφήσει το δικό της στίγμα σε όλο αυτό.
Vita Sackville-West
Η σύντροφος της Virginia Woolf μπορεί να μην έμεινε γνωστή στη λογοτεχνική ιστορία, σίγουρα όμως επηρέασε τη μεγάλη συγγραφέα. Η ίδια είχε γράψει αρκετά βιβλία και ποιητικές συλλογές και από το περιεχόμενο τους φαίνεται να εμπνεόταν η Woolf. Μάλλον περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Αυτός ήταν και ο λόγος που η σχέση τους άρχισε να φθείρεται στον χρόνο με αποτέλεσμα από ένα σημείο και μετά να είναι απλά λογοτεχνική και κατά κάποιο τρόπο επαγγελματική.
Lee Krasner
Κυρίως γνωστή ως σύντροφος του Jackson Pollock. Η ίδια όμως δημιούργησε έργα με το δικό της στυλ του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Ξεκάθαρο παράδειγμα του πως οι γυναίκες λίγο πολύ αγνοήθηκαν ακόμα και στη μοντέρνα τέχνη. Το σημαντικό πλέον είναι ότι μπορούμε να βλέπουμε τα έργα της εκθεμένα. Μάλλον γιατί 2 εβδομάδες μετά τον θάνατο του Pollock ξανάπιασε τα πινέλα στα χέρια της. Αυτή τη φορά όχι στο μικρό υπνοδωμάτιο που δούλευε μόνη, αλλά στο δικό του τεράστιο στούντιο. “Δεν υπήρχε λόγος να μένει άδειο”, είπε κάποτε.
Jo Hopper
Η Jo Hopper αγαπούσε την τέχνη πολύ πριν γνωρίσει τον Edward Hopper και πολύ πριν πάρει το όνομα του. Αφού τον γνώρισε όμως έγινε η βασική έμπνευση των πινάκων του. Ήταν μάλιστα εκείνη που πολλές φορές έβρισκε τα ονόματα για αυτούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πίνακας Nighthwaks, όπου λέγεται πως εκείνη είναι η γυναικεία φιγούρα που στέκεται στο μπαρ.
