Τα πόδια τρέμουν, τα χέρια μουδιάζουν, η ανάσα κόβεται, η καρδιά χτυπάει έντονα, δε μπορείς να συγκεντρωθείς, ζορίζεσαι να κοιμηθείς, νιώθεις στην “τσίτα” κλπ κλπ. Είναι άγχος αυτό που αισθάνεσαι; Ή μήπως έχει εισβάλει μέσα σου ο πανικός; Έχει σημασία τι από τα δύο είναι, θα αναρωτηθείς… Φυσικά και έχει. Όταν ξέρουμε ακριβώς τι είναι αυτό που μας συμβαίνει τότε μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε ακόμα πιο αποτελεσματικά. Ας δούμε λοιπόν τις βασικές διαφορές μεταξύ κρίσης άγχους και κρίσης πανικού.
Κρίση άγχους
Σχετίζεται με μία αίσθηση δυσφορίας, έντασης, ανησυχίας τα οποία όταν επιμένουν για αρκετό καιρό αποτελούν ένδειξη ύπαρξης αγχώδους διαταραχής. Στα κυριότερα συμπτώματα ανήκουν η νευρικότητα, το αίσθημα τρόμου, η αίσθηση ότι είμαστε σε “αναμμένα κάρβουνα” (on edge feeling), η δυσκολία στη συγκέντρωση και στην έλευση του ύπνου καθώς και η ευερεθιστότητα.
Κρίση πανικού
Η κρίση πανικού είναι η ξαφνική και χωρίς προειδοποιητικά σημάδια εισβολή ακραίου φόβου και τρόμου η οποία συνοδεύεται από έντονα σωματικά συμπτώματα όπως ταχυπαλμίες, ταχύπνοια (γρήγορη και έντονη αναπνοή), αίσθηση απώλειας ελέγχου, λιποθυμίας και ασφυξίας. Η ένταση και τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν μέσα σε 5-10 λεπτά παρόλο που οι περισσότεροι πιστεύουν ότι διαρκεί πιο πολύ λόγω της έντασης των συμπτωμάτων και της αίσθησης αδυναμίας που ακολουθεί μετά.
Αντιμετωπίζονται όλα τα παραπάνω; Φυσικά.
– Στρέψε την προσοχή σου σε κάτι διαφορετικό-ουδέτερο-άσχετο.
– Δώσε κουράγιο και ενθάρρυνε τον εαυτό σου. Μπορείς να του πεις τα εξής: «Θα είμαι καλά. Αυτό το άγχος που νιώθω είναι παροδικό» «Το άγχος δεν είναι επικίνδυνο, είναι απλά κάτι το δυσάρεστο» «Μπορώ να σταματήσω τις άσχημες σκέψεις» «Τα έχω καταφέρει στο παρελθόν, θα τα καταφέρω και τώρα».
– Δώσε προσοχή στην αναπνοή σου κάνοντας ασκήσεις διαφραγματικής αναπνοής. Εναλλακτικά, οι βαθιές εισπνοές και οι μακρόχρονες εκπνοές θα σε βοηθήσουν σε κάθε περίπτωση.
– Εκφράσου προφορικά ή γραπτά για όλα αυτά που σε αγχώνουν και που σε φοβίζουν.
– Τέλος, συμβουλεύσου έναν ειδικό. Να θυμάσαι πως ήρωας είναι αυτός που λυγίζει και που ζητάει βοήθεια, όχι αυτός που ζει με ψευδαισθήσεις μεγαλείου και που νομίζει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει και να καταφέρει τα πάντα!
Το κείμενο επιμελήθηκε ο Αλέξανδρος Γεροντίδης, ψυχολόγος με ειδίκευση στη Γνωσιακή Συμπεριφοριστική θεραπεία.
