Είτε είσαι ο ευαίσθητος τύπος ανθρώπου που συγκινείται ακόμα και με κάτι φαινομενικά ασήμαντο, είτε είσαι εκείνος που δυσκολεύεται να εκφράσει τα συναισθήματα του ακόμα και σε κρίσιμες περιπτώσεις, θα σου έχει τύχει να ξεσπάσεις σε κλάματα κάποια στιγμή στη δουλειά σου. Μπορεί να έφταιγε κάποιο σχετικό εργασιακό θέμα ή ακόμη κι ένα προσωπικό πρόβλημα που σε απασχολεί. Μερικές φορές είναι δύσκολο να αφεθείς αλλά τελικά, το να συγκρατήσεις αυτό που έχεις μέσα σου δεν σε βοηθά πουθενά.
Το να κλαις στη δουλειά σου δεν είναι αντιεπαγγελματικό. Συμβαίνει πολύ συχνά, να θες να ξεσπάσεις για λίγα λεπτά μόνη σου και να ξεφύγεις από το πλήθος που περιμένει να εξυπηρετήσεις. Με ή χωρίς το πλήθος όμως, μπορεί απλώς να νιώσεις την ανάγκη να το κάνεις.
Τι γίνεται όμως όταν πρέπει να «μαζέψεις τα κομμάτια σου» σχετικά γρήγορα; Πώς θα βοηθήσεις τον εαυτό σου να αντιμετωπίσει αυτό που νιώθει, τη στιγμή που κάποιοι άλλοι περιμένουν τη δική σου βοήθεια;
1. Αναπνοές
Όσα και αν λέμε για τις στιγμές που ξεσπάς, η αναπνοή είναι το νούμερο ένα βήμα για να αντιμετωπίσεις τα συναισθήματα που σε πλημμυρίζουν. Πάρε αρκετές, σταθερές, βαθιές αναπνοές. Άφησε το μυαλό σου να συγκεντρωθεί σε αυτό, χωρίς να σκέφτεσαι. Είναι σαν να καθαρίζεις τη συνείδηση σου, σαν να δίνεις στον εαυτό σου εφόδια να βγει εκεί έξω και να συνεχίσει τη μέρα του. Δοκίμασε το.
2. Ξέσπασε
Αν δεν μπορείς να συγκρατήσεις όσα νιώθεις και δεν μπορείς να διαχειριστείς «ορθά» όσα αισθάνεσαι, κλάψε. Διάλεξε ένα μέρος όπου θα είσαι μόνη σου και επεξεργάσου τα συναισθήματα σου και τις σκέψεις σου.
3. Μίλησε σε κάποιον που εμπιστεύεσαι
Αν είσαι αρκετά τυχερή να έχεις κάποιον που εμπιστεύεσαι αρκετά στη δουλειά σου, τότε μίλησε του. Ή στείλε μήνυμα/τηλεφώνησε σε κάποιον που αντίστοιχα νιώθεις οικεία. Το να ανοιχτείς σε κάποιον σε μία δύσκολη φάση θα σε βοηθήσει να διώξεις την αρνητικότητα, να ακούσεις μια συμβουλή αλλά και να ακούσεις δυνατά όσα σκέφτεσαι. Ουσιαστικά έτσι, θα μπορέσεις να τα αξιολογήσεις και θα πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου.
4. Φύγε για λίγο από τη δουλειά
Αν το να κλαις πλέον αποτελεί καθημερινότητα στη δουλειά, τότε ίσως να μην μιλάμε για την περίπτωση του burnout. Ίσως αυτό που χρειάζεσαι να είναι ένα διάλειμμα από την ίδια τη δουλειά. Μπορεί να μην νιώθεις απόλυτα ικανή να ανταποκριθείς σε όσα σου ζητούνται και έτσι, να μην είσαι όσο αποδοτική θα ήθελες να είσαι. Σε αυτή την περίπτωση, μπορείς να μιλήσεις στον προϊστάμενο σου και να το συζητήσετε. Αν το να λείψεις για λίγο σε βοηθήσει ψυχολογικά, σίγουρα θα αλλάξει και η απόδοση σου στην εργασία σου.
Σε κάθε περίπτωση, τα δάκρυα σου δεν σε καθορίζουν. Δεν χρειάζεται να τιμωρείς τον εαυτό σου με το να τα συγκρατείς. Ξέσπασε, καμιά φορά αυτό βοηθά πολύ περισσότερο απ’ όσο νομίζεις.
