Ομολογώ ότι δεν είμαι καλή με το να θυμάμαι πάντα το όνομα κάποιου που έχω γνωρίσει, αλλά μπορώ σίγουρα να θυμηθώ το όνομα του κάθε αξιομνημόνευτου δασκάλου που είχα.

Χρόνια μετά, η εικόνα της ενθουσιασμένης δασκάλας που είχα στην πρώτη τάξη του σχολείου είναι ζωντανή στα μάτια μου. Θυμάμαι τον αστείρευτο ενθουσιασμό και τη θετική της διάθεση. Χρόνια μετά, τα λόγια της δασκάλας που είχα στην Tετάρτη δημοτικού ηχούν ακόμα στα αυτιά μου, όταν μου είπε πως κάποια μέρα θα μπορούσα να γίνω συγγραφέας.

Από τότε, το μόνο που ήθελα είναι αυτά τα λόγια να γίνουν πραγματικότητα. Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχουν οι δάσκαλοι. 

Υπάρχουν κάποιοι δάσκαλοι που κάνουν τους μαθητές να πιστεύουν στα όνειρά τους

Κατά τη γνώμη μου, αυτούς τους δασκάλους πρέπει να εκτιμάμε και να τιμούμε. Βλέπουν κάτι σε εμάς που δεν έχει δει κανένας άλλος, μας εμπνέουν να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα. Ένας δημοσιογράφος, αγαπά τη δουλειά του τόσο πολύ γιατί κάποια στιγμή ένας δάσκαλος τον ενθάρρυνε για τις ικανότητές του στο να μιλάει δημόσια. Ένας μηχανικός έγινε αυτό που είναι σήμερα γιατί κάποιος δάσκαλος έκανε τα μαθηματικά να φαίνονται παιχνιδάκι. Ένας καλλιτέχνης έγινε αυτό που είναι σήμερα γιατί κάποιος δάσκαλος τον παρότρυνε να αξιοποιήσει τη δημιουργικότητά του.

Με άλλα λόγια, οι επιτυχημένοι ενήλικες ήταν κάποτε παιδιά σε κάποια αίθουσα σχολείου. Παιδιά που τους δόθηκε το δώρο της μόρφωσης. Είτε μιλάμε για ταλέντο στη μουσική ή για κλίση στις θετικές επιστήμες, οι δάσκαλοι είναι αυτοί που ξυπνάνε το πάθος στους μαθητές. Μετά από χρόνια, μετά από αρκετούς μαθητές, οι δάσκαλοι είναι αυτοί που χτίζουν το μέλλον. 

Όσο εμείς απολαμβάνουμε ταξίδια και δελεαζόμαστε από τα γλυκά στο γραφείο, ένας δάσκαλος εκεί έξω προσφέρει σε κάποιον το κίνητρο να κάνει τη διαφορά. Η καθημερινή τους προσπάθεια να μεταδώσουν γνώση, να καταπολεμήσουν την ανισότητα και να εμπνεύσουν τη νέα γενιά δεν είναι κάτι απλό. Αυτά συνήθως συνδυάζονται με άγχος, θυμωμένους γονείς και ελάχιστα διαλείμματα για τουαλέτα.

Ακόμα όμως κι έτσι, οι δάσκαλοι δεν εντυπωσιάζονται από τα υψηλά προνόμια που μπορεί να έχει κάποια άλλη εργασία γιατί πολύ απλά κάνουν αυτή τη δουλειά για έναν ανώτερο σκοπό.

Οι δάσκαλοι που έχω γνωρίσει έχουν μεγάλη καρδιά. Νοιάζονται για κάθε κομμάτι του επαγγέλματός τους: το μάθημα που διδάσκουν, την ύλη που ετοιμάζουν και το αποτέλεσμα που θέλουν να έχει αυτό 

Κάνουν την εμφάνισή τους πριν ανατείλει ο ήλιος για να κάνουν πρόβα το μάθημά τους. Κάνουν την εμφάνιση τους μετά τις ώρες του μαθήματος για να βοηθήσουν τα παιδιά στα μαθήματά τους. Κάνουν την εμφάνισή τους αργά το βράδυ για να διορθώσουν γραπτά. Κάνουν την εμφάνισή τους κάθε στιγμή που σκέφτονται το καλό των μαθητών τους. Και κάθε μέρα ξεκινούν και πάλι από την αρχή γιατί η δουλειά τους δεν είναι κάποιο αστείο. Είναι επάγγελμα. 

Με διάφορα επαγγέλματα, εύκολα μπορεί κανείς να χάσει την μεγάλη εικόνα και να επικεντρωθεί στα προβλήματα. Αυτό είναι κάτι που απευθύνεται περισσότερο στην σημερινή γενιά εκπαιδευτικών. Σε μια γενιά που οι απαιτήσεις προς εκείνους είναι πολλές και οι λύσεις ελάχιστες, όπως και η υποστήριξη.

Οι τάξεις μεγαλώνουν και η χρηματοδότηση μειώνεται. Η τυποποίηση των μεθόδων δίνει ελάχιστο χώρο στη καινοτομία. Και η ψυχική υγεία τον μαθητών είναι κάτι ανησυχητικό. 

Η αλήθεια είναι πως οι δάσκαλοι μπορούν να επηρεάσουν αμέτρητες ζωές. Όπως όταν ρίχνουμε μια πέτρα στο νερό και βλέπουμε τους κυματισμούς όσο επεκτείνονται. Σαν την αδιάκοπη πίστη τους στους μαθητές τους. Κάθε μυαλό μορφώνουν και κάθε καρδιά που αγγίζουν είναι άλλη μια πέτρα στο νερό. Άλλο ένα κύμα αλλαγής. 

Στην κηδεία της γιαγιάς μου, εμφανίστηκαν μαθητές κάθε ηλικίας που είχε διδάξει ή έτυχε να βρεθεί στον δρόμο τους. Μοιράστηκαν τις ιστορίες τους και τις αναμνήσεις του από τα αξέχαστα μαθητικά τους χρόνια. Η μεγαλύτερη κληρονομιά που άφησε πίσω της ήταν ο τρόπος που δίδασκε. Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι μαθητές μας αξίζουν τα καλύτερα. Τους αξίζει μια ευκαιρία. Τους αξίζει ένα πρότυπο, που η καλοσύνη και το πάθος του δεν έχει όρια. 

Τους αξίζεις εσύ, αγαπητέ δάσκαλε. Όσα ευχαριστώ και να πούμε, είναι λίγα.