Το να προστατεύεις τον εαυτό σου σε φυσικό επίπεδο όπως να κλείνεις τις κουρτίνες ή να κλειδώνεις τις πόρτες, είναι μία ενστικτώδης ανάγκη επιβίωσης. Είναι ένας τρόπος να θέτεις τα όριά σου και να δημιουργείς τον προσωπικό σου χώρο. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο θα έπρεπε να θέτεις και τα συναισθηματικά σου όρια. Όμως σε αυτή την περίπτωση είναι ίσως λίγο πιο δύσκολο διότι δεν έχουν φυσική υπόσταση. Όμως παρότι δεν είναι ιδιαίτερα εμφανή, είναι εξίσου σημαντικά.
Ένα κλασικό παράδειγμα που όλοι έχουμε ζήσει είτε προσωπικά είτε μέσω φίλων και γνωστών, είναι γονείς που επεμβαίνουν στη ζωή των παιδιών τους ακόμα και πολύ μετά την ενηλικίωσή τους. Έχουν άποψη για τις σπουδές, την καριέρα, τον γάμο και πολλές φορές καθοδηγούν τα παιδιά σε λάθος για αυτά επιλογές. Σίγουρα το κάνουν από αγάπη και ενδιαφέρον αλλά είναι μία δυσλειτουργική συμπεριφορά. Ωστόσο όσο λάθος και αν είναι η στάση τους μεγάλο μέρος της ευθύνης έχουν και τα -ενήλικα πλέον- παιδιά τους που δεν θέτουν τα όριά τους και τους το επιτρέπουν.
Εδώ, λοιπόν, φαίνεται η σημαντικότητα του να θέτεις και συναισθηματικά όρια και να κάνεις ξεκάθαρο το κατά πόσο οι άλλοι επιτρέπεται να επεμβαίνουν στη ζωή και τις αποφάσεις σου. Επειδή όμως όπως προείπαμε δεν είναι εμφανή, υπάρχουν τρεις τρόποι να καταλάβεις αν τα όρια σου είναι “χαλαρά” και πρέπει να τα αναθεωρήσεις.
Νιώθεις μόνιμα πνευματική εξάντληση
Αν σκεφτείς λίγο για τα συναισθηματικά όρια πιθανό να σου έρθουν στο μυαλό τοξικοί άνθρωποι που έχεις στη ζωή σου και σου εξαντλούν την ενέργεια. Μπορεί να είναι συνεργάτες, φίλοι, συγγενείς ή μπορεί να είναι ακόμα και η ίδια σου η δουλειά. Αν βρίσκεσαι σε αυτή την κατηγορία σημαίνει πως τα όρια σου είναι περισσότερο χαλαρά απ’ όσο θα έπρεπε. Όμως επειδή τα όρια δεν είναι μόνο για να κρατάνε τα “κακά” έξω, αλλά και για να επιτρέπουν στα “καλά” να έρθουν μέσα, σίγουρα υπάρχουν και άνθρωποι που θα σε ακούσουν και θα σε βοηθήσουν. Ωστόσο, αν ζορίζεσαι να δεχτείς ή να ζητήσεις τη βοήθειά τους, επίσης μειώνεις τα αποθέματα ενέργειας σου.
Αυτό συνήθως συμβαίνει λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης. Αν δεν μπορείς να εμπιστευτείς τους φίλους σου, να ανοιχθείς και να μοιραστείς τα προβλήματά σου, ίσως εκτός από το να οριοθετήσεις καλύτερα τον χώρο σου πρέπει να αναθεωρήσεις και τον κοινωνικό σου περίγυρο. Σε πιο βαθύ επίπεδο, η έλλειψη εμπιστοσύνης μπορεί να προέρχεται και από τον φόβο της απόρριψης. Αν διαστάζεις να εκφράσεις τα πραγματικά σου συναισθήματα επειδή φοβάσαι ότι οι άλλοι θα σε απορρίψουν, είναι δείγμα ότι τα όριά σου είναι πολύ αυστηρά και πρέπει να τα κατεβάσεις λίγο.
Δεν βάζεις προτεραιότητες στις ανάγκες σου
Έχεις 100% τον έλεγχο των πράξεών σου και αυτό σημαίνει ότι επιλέγεις πως και πότε θα δράσεις. Αν προτεραιότητά σου είναι να φέρεις εις πέρας πράγματα λιγότερο σημαντικά ή να καλύψεις τις ανάγκες των άλλων τότε σίγουρα εξαντλείσαι ενεργειακά. Ξεκίνα να θέτεις προτεραιότητες που έχουν να κάνουν με εσένα. Δεν υπάρχει λόγος να αισθανθείς άσχημα αν πεις όχι όταν κάποιος σου ζητάει μία χάρη, ειδικά αν πιέζεσαι. Αν φροντίσεις πρώτα τον εαυτό σου, αργότερα θα έχεις ακόμα περισσότερη ενέργεια για να κάνεις και τα υπόλοιπα. Εξάλλου το να βάζεις τον εαυτό σου σε προτεραιότητα είναι η πιο σημαντική μορφή self care.
Μιλάς άσχημα στον εαυτό σου
Όλοι αναθεωρούμε τη συμπεριφορά μας πού και πού. Το να κάνεις όμως μόνιμα κριτική στον εαυτό σου σημαίνει ότι πρέπει να φτιάξεις τα όρια σε σχέση με ‘σένα. Σκέψου το απλά. Αν είχες έναν φίλο που σου μίλαγε με τέτοιο τρόπο, θα του επέτρεπες να είναι στη ζωή σου; Μάλλον όχι. Γιατί λοιπόν επιτρέπεις στον ίδιο σου τον εαυτό να σου μιλάει έτσι; Προσπάθησε να εστιάσεις στις καλές σου συμπεριφορές και να αποδεχθείς ότι μερικές φορές θα έχεις και μερικές κακές. Είναι απόλυτα λογικό. Ενίσχυσε την αυτοπεποίθησή σου αντί για την αυτοκριτική σου. Άλλωστε όσο πιο ξεκάθαρα είναι τα όρια με τον εαυτό σου, τόσο πιο ξεκάθαρα θα είναι και τα όρια που θέτεις στους άλλους.
