Φθινόπωρο λέει. Και μετά χειμώνας. Και πριν από όλα αυτά ένα καλοκαίρι που δεν ξέρω για σένα αλλά εμένα πάντα μου φαίνεται κουτσουρεμένο. Πόσο μάλλον φέτος. Φέτος που ίσως για πρώτη φορά η γκρίνια μου είναι βάσιμη αφού και κουτσουρεμένο το λες, και όχι όπως το φανταζόμασταν το λες.
Και κάπως έτσι, από την ώρα που γύρισα, με τους μισούς στη δουλειά να εύχονται καλό χειμώνα -κλισέ χαστούκι- άρχισε το μυαλό μου περισσότερο από κάθε άλλο φθινόπωρο να τρέχει σε ένα τόσο δα μικρό τριημεράκι, στριμωγμένο κάπου μέσα στον Οκτώβρη. Τύπου πέρασε ο πρώτος μήνας, γύρισα και τακτοποίησα και έπλυνα και σιδέρωσα και υποτίθεται συντονίστηκα και θέλω ένα μικρό μπισκοτάκι για να ξεχειμωνιάσω. Μπα. Το μπισκότο μου μου το πήρε η Covid. Και δεν θα του το συγχωρήσω αν κι εύχομαι να μην τον συναντήσω για να του το πω.
Τα ταξίδια περηφανεύονται ότι αυξάνουν τη δημιουργικότητα, τη διάθεση, ισορροπούν την ψυχική υγεία και τα επίπεδα άγχους και πόσο πολύ τα έχουμε ανάγκη τώρα όλα αυτά. Οπότε εγώ πήρα την απόφαση και ταξιδεύω, αν με συμπονάς έλα παρέα. Μην έρχεσαι και πολύ κοντά, εκεί στα ενάμιση-δύο μέτρα, μην ξεχνιόμαστε.
Ταξιδεύεις με σειρές και ταινίες
Σε άπειρες πλέον σειρές έχουμε πρόσβαση καθημερινά και κάνε τη χάρη στον εαυτό σου να διαλέξεις μια που να σε ταξιδεύει. Τώρα, να σε ταξιδεύει εννοώ με τον καλό τον τρόπο. Με παραδόσεις, χώρες, γεύσεις, αρώματα, ανθρώπους. Κάτι σαν το Chef’s table. Όχι στις χλωμές εκείνες χώρες που ποτέ δεν ξημερώνει και μετά ποτέ δε νυχτώνει και τελικά η μόνη σταθερή αξία είναι ο διεστραμμένος αλλά ευφυής serial killer. Άστα για το χειμώνα αυτά. Και μετά τι να πεις για τα τοπία του Gaudi και τις βραδιές ισπανικής κιθάρας στο Vicky Cristina Barcelona; Εντάξει, και τον Bardem. Τι, δεν πιάνεται ο Bardem για ταξιδιάρικη εικόνα;
Ταξιδεύεις με συνταγές
Σε μακαρόνια με κιμά όχι δεν θα πω, δεν θα άντεχα και τις υστερικές αντιδράσεις των συγγενών άλλωστε. Αλλά -spoiler- με το πολύ το κύριε ελέησον, έχεις ακούσει τι γίνεται μετά. Ταξιδεύοντας, άλλοι κοιτάνε τα μουσεία, άλλοι τις παραλίες, άλλοι τα μνημεία, άλλοι τα μαγαζιά, όλοι σίγουρα το φαγητό. Απλό λοιπόν, το παίρνεις όλο αυτό και το φέρνεις στην κουζίνα σου. Ένα ρεβίθι tikka masala να μας πάει ανατολικά, ένα χαβανέζικο κοτόπουλο με ανανά τύφλα να ‘χουν οι κοκοφοίνικες, ένα τέλος πάντων σουτζουκάκι γιαουρτλού αν δεν θες να πας τόσο μακριά.
Κι αν με τίποτα δεν το ΄χεις, πλέον είναι πολλές οι επιλογές σου σε έθνικ φαγητό διαθέσιμο για ντιλίβερι με ανέπαφες συναλλαγές και λοιπές covid safe προδιαγραφές. Μην το κάψουμε κιόλας το σπιτάκι μας κυρ-Στέφανε.
Ταξιδεύεις με βιβλία
Ναι, οκ, κι εδώ έχεις τη σκοτεινή επιλογή του εγκλήματος. Αλλά βγάλε λίγο από μέσα σου την Αγκάθα την Κρίστι και ξεκίνα κάτι που να σε μεταφέρει σε μέρη μακρινά, με εικόνες και με χρώματα. «…Να φανούν πίσω από τις ανθισμένες κερασιές τα κανόνια της κι οι λόγχες, η Ιαπωνία έλαμπε με τα κόκκινα γυαλισμένα τσόκαρά της, με τα κίτρινα χρυσάνθεμα στο κιμονό της..» γράφει ο Καζαντζάκης και σου δείχνει την πρόθεσή του από τον τίτλο κιόλας του βιβλίου: «Ταξιδεύοντας: Ιαπωνία – Κίνα».
Ταξιδεύεις με ένα backpack
Αν γινόταν γκάλοπ -γιατί να μην γίνονται και τέτοια γκάλοπ;- στοιχηματίζω το κλεμμένο μου μπισκότο ότι το backpack θα ήταν το νούμερο ένα αντικείμενο που θυμίζει σε όλους μας ταξίδια. Και είναι η καλύτερη εποχή για να το εντάξεις στο στυλ σου. Θα σου ζεσταίνει σιγά-σιγά την πλάτη και θα θες κι άλλο, θα μοιράσει το βάρος της εποχής σε δύο ώμους και κάθε φορά που θα το ανοίγεις θα σκέφτεσαι χάρτες και τουριστικούς οδηγούς.
Ταξιδεύεις με μουσεία
Με μαμά γραφίστρια καμία σωτηρία. Όπου πηγαίναμε παλιά στο εξωτερικό, γινόταν του μουσείου. Τότε μη σου πω τι έκανα και τι σκεφτόμουν, ας μείνουμε στο ότι μεγαλώνοντας το εκτίμησα. Ανοίγει το μάτι, ανοίγει και το μυαλό. Για καλή σου τύχη, μπορείς πλέον να πας σχεδόν σε όποιο μουσείο θες, αφού όλο και περισσότερα προσφέρουν virtual περιήγηση. Τώρα, κόλλησες με τον Bardem και θες να πας στο μουσείο του Dali στην Καταλονία; Ζεστάθηκες με το κιμονό και τα τσόκαρα και θες να ανέβεις στο Άμστερνταμ το δροσερό και το μουσείο του Van Gogh; Σε έπιασε στα πράσα η αναποφασιστικότητα και δεν μπορείς να διαλέξεις; Πήγαινε παντού, είναι πρώτη φορά που όλα είναι τόσο εκπληκτικά κοντά μεταξύ τους.
Ταξιδεύεις με ταξίδια
Και τα έκανες όλα αυτά και πήγες και παντού και πέρασε ο καιρός και τέλος πάντων πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ΄ναι, και ναι, μπορείς πια να ταξιδέψεις και αυτοπροσώπως. Για εκείνο το πρώτο ταξίδι, ποτέ δεν είναι νωρίς να αρχίσεις να ψάχνεσαι και να οργανώνεσαι. Μόνο διάλεξε έναν καλοκαιρινό κι ένα χειμερινό προορισμό, μιας που δεν ξέρουμε σε ποια εποχή θα μας έβρει η χαρά.
Στο μεταξύ σε αφήνω, μου παρά-μύρισε εκείνος ο ανανάς στο grill, να δεις που την έκαψα τη Χαβάη.
