Ένα από τα πιο διαχρονικά ζητήματα στη σχέση ενός ζευγαριού είναι η επικοινωνία που διατηρεί με τους γονείς. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που συναντάμε ζευγάρια να καταλήγουν στο διαζύγιο εξαιτίας αυτού του ζητήματος. Όπως και περιπτώσεις όπου ο ένας από τους δυο συντρόφους αποφασίζει τελικά μετά από αρκετές προσπάθειες να διακόψει εντελώς την επαφή με τους γονείς του.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Το πρωταρχικό συναίσθημα μιας δυσλειτουργικής σχέσης πεθεράς-νύφης ή πεθερού-γαμπρού, κατακλύζεται συνήθως από συναισθήματα εγκατάλειψης και απώλειας της μητέρας ή του πατέρα ως προς τον γιό ή την κόρη. Τα συναισθήματα αυτά μπορεί σε πρώτη φάση να μοιάζουν δικαιολογημένα και σε μερικές περιπτώσεις φυσιολογικά, στη πορεία όμως τα πράγματα τείνουν να γίνονται πολύ πιο περίπλοκα, όταν δηλαδή αυτές οι σκέψεις και οι συμπεριφορές των γονέων κλιμακώνονται προς το χειρότερο.
Πως αισθάνονται οι σύντροφοι;
Η δημιουργία μιας σχέσης συνεπάγεται τη δέσμευση. Αυτό σημαίνει πως ο εκάστοτε σύντροφος θα χρειαστεί να αποτελεί στήριγμα, βάζοντας την σχέση του σε προτεραιότητα όταν προκύπτουν διαφωνίες. Συνεπώς το ζευγάρι επιθυμεί κατά κύριο λόγο υποστήριξη όταν ένα ‘τρίτο’ πρόσωπο κριτικάρει η δημιουργεί εντάσεις μέσα στη σχέση του. Συχνά δεν παύει όμως αυτή η αξίωση να κλονίζεται, ιδιαίτερα όταν οι συγκρούσεις προκύπτουν μέσα από τη σχέση που υπάρχει με τα πεθερικά.
Τι υποδεικνύουν οι έρευνες;
Σύμφωνα με τα λεγόμενα της Dr. Terri Apter, στο το περιοδικό Psychology today, τα στατιστικά μιλούν από μόνα τους και αναφέρουν χαρακτηριστικά τα εξής: Oι άνδρες συχνά είναι περισσότερο υποστηρικτικοί με τις μητέρες τους. Αυτό συμβαίνει διότι στη πλειοψηφία τους θεωρούν πως η γυναίκα τους είναι ‘δυνατότερη’ άρα αυτομάτως και πιο εύκολο για εκείνη να κάνει υποχωρήσεις. Αυτό φυσικά έχει ως αποτέλεσμα να αισθάνονται κάποιες από αυτές τις γυναίκες προδομένες και έτσι αντί να δημιουργούνται ισορροπίες μέσα σε αυτή τη σχέση, τελικά τα προβλήματα ολοένα και να αυξάνονται.
Υποστηρίζεται επίσης οτι τα συναισθήματα και των δυο φύλων όταν προκύπτουν αυτοί οι καβγάδες, πολλές φορές ξεπερνούν τα όρια και συνήθως προκαλούν προβλήματα μέσα στη σχέση, ακόμη και αν δεν παρουσιάζονταν πιο πριν. Όσο για τους άνδρες, έχει αποδειχθεί πως φορτίζονται περισσότερο από τις γυναίκες, παρουσιάζοντας λιγότερη ανοχή. Έτσι, συνήθως αποφεύγουν να διαφωνήσουν ή απομακρύνονται, υψώνοντας τοίχος σε ότι αφορά τα ζητήματα που αφορούν τις οικογένειες τους.
Τι να κάνεις αν βιώνεις κάτι αντίστοιχο;
• Ο ανταγωνισμός με τα ‘πεθερικά’ δεν οδηγεί πουθενά: Προσπάθησε (αν δεν το έχεις ήδη κάνει) να αναθερμάνεις τη σχέση σου μαζί τους. Και αν νιώθεις πως αυτό δεν αποτελεί προτεραιότητα για εσένα στη παρούσα φάση, τότε έχε το στα υπόψιν σου για αργότερα. Ψάχνε για λύσεις και όχι για αφορμές, πόσο μάλλον αν τα προβλήματα στη σχέση σας είναι κυριολεκτικά αντιμετωπίσιμα.
• Ο άνθρωπος που αγαπάς και στηρίζεις είναι αυτός που είναι γιατί μεγάλωσε με αυτούς τους γονείς: Όποιοι και αν είναι αυτοί οι γονείς, ακόμη και αν αισθάνεσαι πως δεν σε συμπαθούν ή δεν τους συμπαθείς, ή ακόμα και αν έχουν πληγώσει εσένα ή τον σύντροφό σου κατά την διάρκεια της σχέσης σας (ή και ποιο πριν), αυτό που προέχει είναι να βοηθήσεις τον/την σύντροφό σου να επικεντρωθεί στη σχέση σας όσο και εσύ θα κάνεις το ίδιο. Αν βίωσες καταστάσεις που σε πλήγωσαν το αμέσως επόμενο βήμα είναι να διαπραγματευτείς με τον εαυτό σου τι προέχει για εσένα και ύστερα οι απαντήσεις που αναζητάς θα εμφανιστούν πολύ πιο σύντομα από όσο φαντάζεσαι.
• Τα πεθερικά αποτελούν μέρος της οικογένειας σου, αρκεί να διατηρούνται τα όρια: Εν ολίγοις, να εμπλέκονται αν το θέλουν και αν το θέλετε και εσείς σε θέματα που αφορούν την σχέση σας ή και το παιδί σας. Να είναι εκεί στις χαρές και στις λύπες όπως και εσείς για εκείνους. Να αποτελούν οικογένεια με όλη την σημασία της λέξης, χωρίς όμως να υπερβαίνονται τα όρια. Χωρίς να ξεχνούν και εκείνοι και εσείς πως αυτό που πραγματικά προέχει είναι να χτίζεται με τη σειρά σας τη δική σας ευτυχισμένη οικογένεια.
«Όλοι για έναν και ένας για όλους»
Κάπως έτσι θα ήταν ωφέλιμο να οραματιζόμαστε την οικογένεια μας, δε νομίζεις; Όλοι να προσπαθούν για τον καθένα ξεχωριστά, και καθένας ξεχωριστά να προσπαθεί όσο μπορεί για το καλό όλων. Για όλους όσους αγαπά και για όλους όσους αποτελούν σημεία αναφοράς των συντρόφων μας αλλά και των παιδιών μας.
Η αλήθεια είναι πως η σχέση με την οικογένεια μας όπως και με τα πεθερικά μας δεν αποτελεί πάντα μια εύκολη υπόθεση. Αλλάζοντας όμως τις προσδοκίες μας για το πως θα πρέπει να μοιάζει μια ’ιδανική’ σχέση, μειώνουμε τις πιθανότητες του να απογοητευόμαστε και έτσι αφήνουμε χώρο στη ζωή μας για να μας συμβούν πολύ πιο ευχάριστα πράγματα που αξίζει να θυμόμαστε για μια ζωή.
Τα πράγματα μερικές φορές είναι πολύ πιο απλά από όσο φαίνονται. Η κάθε απόφαση μας όμως φέρνει πάντα μαζί της και τις ανάλογες συνέπειες. Εσύ ποιες επιλέγεις;
