Το σινεμά είναι μια τέχνη που μπορεί να έχει πολλαπλές επιδράσεις στην ψυχική σου κατάσταση ανάλογα με το περιεχόμενο του. Για πολλούς είναι δύσκολο να ξεφύγουν από την ασφάλεια των συχνά παρόμοιων ιστοριών που τους χαρίζει απλόχερα το Netflix. Ωστόσο, η συναισθηματική και νοητική εγρήγορση που μπορούν να σου προσφέρουν ορισμένες ταινίες αξίζουν το “κινηματογραφικό ξεβόλεμα”.
Vivarium (2020)
Ένα θρίλερ γεμάτο φως και απεχθές έντονο χρώμα που ξυπνάει όλες τις κλειστοφοβικές σου αισθήσεις. Μία πολύ διαφορετική εμπειρία για τον θεατή, καθώς ένα αίσθημα απελπισίας σε κυριαρχεί από τα πρώτα λεπτά της ταινίας. Σε αντίθεση με άλλα θρίλερ, μπορεί να σε κάνει να θες να κλείσεις, αντί να ανοίξεις τα φώτα. Φιλική συμβουλή: μην την δείτε με ακουστικά γιατί το κάνει χειρότερο.
Ema (2019)
Βλέποντας αυτή την ταινία ένιωθα όπως όταν ψάχνω απεγνωσμένα κάτι, μέχρι την στιγμή που έρχεται η μάνα μου και το βρίσκει αμέσως. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως έως τα μισά της ταινίας είσαι βυθισμένος σε ένα παράξενο σύμπαν. Παρακολουθείς τα πάντα λουσμένα σε μοβ και πράσινες αποχρώσεις χωρίς να καταλαβαίνεις τι γίνεται. Είσαι σίγουρος πως αυτό το κουφάρι δεν μπορεί να έχει κάποια λογική εξήγηση. Ο δημιουργός όμως έρχεται την κατάλληλη στιγμή, όπως η μάνα μου, να σου θυμίσει πως όλα έχουν μια εξήγηση. Λογική ή μη, θα το κρίνεις εσύ.
Swallow (2019)
Η πίεση που ασκεί η κοινωνία και η οικογένεια μπορεί να έχει ποικίλες επιδράσεις στο σώμα και το μυαλό μας. Στο συγκεκριμένο ψυχολογικό θρίλερ η ηρωίδα φαίνεται να έχει μία ζωή σε τάξη και ένα ιδανικό μέλλον μπροστά της. Στην πραγματικότητα ασφυκτιεί και ωθείται σε μία σειρά κατάποσης μη βρώσιμων αντικειμένων. Ποτέ πριν δεν έχει οπτικοποιηθεί καλύτερα η περιθωριοποίηση και το αίσθημα των ανθρώπων που δεν βρίσκουν κατανόηση και αναγκαία στήριξη.
Whiplash (2014)
Υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες για μουσικούς με ιδιοτροπίες και πάθη που έσκιζαν τα χέρια τους για να πιάσουν μια οκτάβα. Το Whiplash μπορεί με άνεση να σου δείξει μια άλλη πλευρά της μουσικής που είναι κάθε άλλο παρά χαλαρωτική. Η δύναμη, το μίσος, το ταλέντο και ο ρυθμός φτιάχνουν ένα τέλειο κοκτέιλ που σε ξυπνάει όπως ένας δυνατός καφές. Εξαιτίας των έντονων σκηνών, είτε θα θες να ξεκινήσεις drums, είτε θα χαρείς που δεν πήγες ποτέ σε ωδείο.
Τέλειοι Ξένοι (2016)
Η πιο ήπια νότα της λίστας είναι ελληνική αλλά με ιταλική προέλευση. Ο Θ. Αθερίδης βασισμένος στην ταινία Perfetti sconosciuti φέρνει κυριολεκτικά στο τραπέζι μία πραγματικότητα για μια ολόκληρη γενιά. Μια παρέα αποφασίζει να αφήσει τα κινητά στο τραπέζι και κάθε τηλεφώνημα ή μήνυμα να είναι στην διάθεση όλων. Όπως αντιλαμβάνεστε το άβολο της κατάστασης δεν είναι το μόνο πρόβλημα, καθώς υπάρχουν πολλοί λόγοι που προφυλάσσουμε την ιδιωτικότητά μας.
