Mια δόση ζήλιας σε φυσιολογικά πλαίσια μπορεί να είναι ακόμα και υγιής. Αλλά για μισό λεπτό, μήπως έχεις ξεπεράσει το όριο;
Μήπως αισθάνεσαι ότι η πρώην του συντρόφου σου αποτελεί μόνιμη απειλή ώστε να αγχώνεσαι συνεχώς σχετικά με την πιθανή επανασύνδεση με τον νυν σου ή τα συναισθήματα που ακόμη μπορεί ακόμα να υπάρχουν και περνάς ατελείωτες ώρες στοκάροντας στα social media τη ζωή της προσπαθώντας να μάθεις όσα περισσότερα μπορείς για εκείνη;
Αυτού του είδους η ζήλια, δεν συνδέεται απαραίτητα με τα ‘δικαιώματα’ που μπορεί να σου έχει δώσει ο σύντροφός σου. Κάποιες φορές μπορεί εκείνος να την αναφέρει συχνά και να σε βάζει σε σκέψεις, κάποιες άλλες όμως μπορεί να είναι κάτι στο οποίο ο σύντροφος δεν έχει συμβάλει.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για το τεράστιο κεφάλαιο “η πρώην του”
Συνήθως, δυο άνθρωποι που βγαίνουν πρώτη φορά μαζί, δεν αργούν καθόλου να αναφερθούν στους πρώην τους, κάτι το οποίο δεν είναι απαραίτητα καλό ή κακό, αλλά εξαρτάται από το τι ακριβώς συμβαίνει με αυτούς τους πρώην τώρα. Κυρίως και από τις δυο πλευρές υπάρχει περιέργεια να μάθουν πως ήταν ο αμέσως προηγούμενος άνθρωπος που μοιραζόταν το νέο τους ταίρι τη ζωή του, ώστε να κάνουν συνειδητά και ασυνείδητα συγκρίσεις. Μερικές φορές επίσης, η ‘πρώην’ δεν είναι η αμέσως προηγούμενη, αλλά μια συγκεκριμένη ‘πρώην’ η οποία έχει αποτελέσει σταθμό στη ζωή κάποιου. Ας πούμε λοιπόν ότι αναφερόμαστε στην ‘πρώην΄ όχι απαραίτητα με χρονολογική σειρά, αλλά με όρους σημαντικότητας.
Η ‘επικίνδυνη πρώην’ λοιπόν, είναι αυτό το άτομο που νιώθουμε ότι απειλούμαστε
Αν και όλες γνωρίζουμε θεωρητικά ότι το να αναλωνόμαστε στα προφίλ της πρώην του συντρόφου μας είναι ψυχοφθόρο, μερικές φορές δεν μπορούμε να αντισταθούμε και σπαταλάμε χρόνο εκεί. Ας το παραδεχθούμε. Έχω μια φίλη, η οποία είναι τόσο εμμονική με την πρώην του νυν της, που γνωρίζει για εκείνη συγκλονιστικές λεπτομέρειες, πράγμα που την έχει κάνει να μετατραπεί στην μεγαλύτερή της fan αν και ο σκοπός της ήταν αρχικά άλλος.
Ενώ λοιπόν ξέρει καλά πως αυτό που κάνει είναι ντροπιαστικό, δεν μπορεί να σταματήσει να ενημερώνεται για όσα συμβαίνουν στη ζωή του πρώην κοριτσιού του φίλου της. Όπως μου λέει συχνά, το κάνει και συγκρίνει τον εαυτό της με εκείνη. Δεν μπορεί όμως να καταλάβει ότι στην πραγματικότητα με αυτό που κάνει αυτοσαμποτάρεται. Δηλητηριάζει χωρίς λόγο τον εαυτό της με μάταιες συγκρίσεις, ζηλεύει ασταμάτητα, πικραίνεται κι όμως συνεχίζει. Κι όλο αυτό το κάνει χωρίς ο νυν της να δείχνει ότι ασχολείται με την πρώην του. Ασχολείται μόνο η ίδια.
Όλες οι γυναίκες έχουμε κατά καιρούς αναρωτηθεί, ρωτήσει και μάθει από τον ίδιο τον σύντροφό μας σχετικά με το παρελθόν του. Αρκετές φορές είναι απλώς περιέργεια και από τις απαντήσεις μαθαίνουμε καλύτερα τον άνθρωπο που έχουν δίπλα μας. Όλα αυτά βέβαια όταν συμβαίνουν μέσα σε ένα υγιές πλαίσιο.
Το να σκαλίζεις συνεχώς το τι κάνει, που βρίσκεται και πως μοιάζει καθημερινά μια πρώην, δεν έχει να σου προσφέρει κάτι εκτός από άγχος, στεναχώρια και αχρείαστη ανταγωνιστικότητα. Ουσιαστικά εσύ είσαι αυτή που την κρατάς ζωντανή και όχι εκείνος. Εκείνος το πιο πιθανόν είναι να μην την θυμάται καθόλου. Είναι όλο στο μυαλό σου. Παράλογο, ταπεινωτικό και εξαιρετικά ψυχοφθόρο.
Υποθέτω ότι αν είσαι σε αυτό το mood, όσα κι αν διαβάσεις ή ακούσεις, σου είναι πολύ δύσκολο να τα κάνεις πράξη. Ειδικά με τα social media να σε βάζουν συνεχώς στον πειρασμό να τσεκάρεις ανά πάσα στιγμή την ‘άλλη’. Ευτυχώς όμως, υπάρχει μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στην απλή περιέργεια και στην εμμονή.
Η ψυχοθεραπεύτρια Owen O’Kane εξηγεί:
“H ζήλια είναι σε γενικές γραμμές ένα φυσιολογικό ανθρώπινο συναίσθημα. Οι λεπτομέρειες για το παρελθόν του συντρόφου σου εγείρουν ζήλια. Το να μπορείς να το αντιμετωπίσεις περνώντας μέσα από αυτό είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Αν παρόλα αυτά δεις ότι δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις με ψυχραιμία και πάθεις εμμονή τότε μπορεί και να οδηγηθείς σε πολλά προβλήματα στη σχέση σου ενώ ταυτόχρονα να γεμίσεις με ανασφάλειες που έχουν να κάνουν κυρίως με εσένα και όχι με το σύντροφό σου. Γι’ αυτό αντιμετώπισε τους φόβους και τις ανασφάλειές σου. Η ζήλια είναι συναίσθημα, δεν είναι γεγονός, μην κατηγορείς τον άλλο για τις δικές σου ιδεοληψίες. Εξαιρούνται όσοι όντως αποδεδειγμένα σε οδηγούν πρακτικά σε τέτοια συμπεράσματα.”
Υπάρχουν συγκεκριμένα σημάδια ότι η ζήλια σου για την πρώην έχει αγγίξει την εμμονή. Βγαίνεις εκτός εαυτού κάθε φορά που γίνεται μια αναφορά στο όνομά της, φθάνεις σε ακρότητες συναισθηματικά και λεκτικά στο άκουσμά της, ψάχνεις καθημερινά τα social media τα δικά της αλλά και τα δικά του για να βρεις στοιχεία που τους ενώνουν, έχεις εμμονικές επαναλαμβανόμενες σκέψεις για εκείνη, δεν μπορείς να συγκεντρωθείς στην καθημερινότητά σου επειδή αναλώνεσαι σε αυτές τις σκέψεις, αδυνατείς να απολαύσεις τη σχέση σου και αρνείσαι να αποδεχθείς ότι έχεις πρόβλημα και να ζητήσεις βοήθεια.
Αν λοιπόν εντοπίσεις και αποδεχθείς το πρόβλημά σου, τότε προσπάθησε να βοηθήσεις τον εαυτό σου να το ξεπεράσει με τους ακόλουθους τρόπους. Συγκεντρώσου στα καλά στοιχεία αυτής της σχέσης τα οποία μπορούν να σε ενδυναμώσουν, μίλησε στον σύντροφό σου για αυτό που σου συμβαίνει, μην ντρέπεσαι, μην φοβάσαι και ζήτησέ του να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις το πρόβλημα. Παράλληλα σταμάτα να του ζητάς πληροφορίες για εκείνη, προσπάθησε να συγκεντρωθείς στα μελλοντικά σου σχέδια που αφορούν εσένα και στον σύντροφό σου και τόλμησε να αντιμετωπίσεις κατάμουτρα τις ανασφάλειές σου.
Μερικές φορές, μπορεί να χρειάζεσαι και βοήθεια από κάποιον ειδικό, μην απορρίπτεις κι αυτή την ιδέα. Ο κλέφτης της ευτυχίας σου δεν είναι η πρώην του, αλλά εσύ η ίδια.
