Αν υπάρχει ένα κλισέ όσον αφορά στις αμερικάνικες εφηβικές ταινίες, αυτό αφορά όλες όσες διαδραματίζονται στο περιβάλλον ενός Λυκείου. Περάσαμε πάρα πολλά χρόνια παρακολουθώντας τέτοιες σειρές και ταινίες, με το ‘Beverly Hills 90210’ να είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα με το οποίο μεγαλώσαμε όλες εμείς που ήμασταν έφηβες στα θρυλικά πλέον 90s.
Oι χαρακτήρες που παρέλασαν και εξακολουθούν να παρελαύνουν από αυτές τις ταινίες είναι συνήθως στερεοτυπικοί αλλά τώρα τελευταία, το Netflix που εξακολουθεί να αναπαράγει αυτό το μοντέλο σεναρίου, βλέπουμε ότι προσπαθεί όλο και περισσότερο να βάζει μέσα ανατρεπτικά role models τα οποία αντιπροσωπεύουν όλο και περισσότερο χαρακτήρες που δεν συμπεριλαμβάνονταν στο παρελθόν. Gay κορίτσια και αγόρια, παιδιά μεταναστών, άτομα με αναπηρία αλλά και ψυχικές διαταραχές, να είναι μερικοί από αυτούς.
Στην ταινία Moxie, ένα κορίτσι που επηρεάζεται έντονα από το φεμινιστικό παρελθόν της μητέρας του
Ξεκινά υπό άκρα μυστικότητα να διανείμει φανζίν στο σχολείο με σκοπό να στηλιτεύσει την τοξική πατριαρχία και τον συντηρητισμό που παίρνουν σάρκα και οστά η μεν στο πρόσωπο του αρχηγού της ομάδας football και ο δε στο πρόσωπο της Διευθύντριας.
Όσον αφορά στον ‘Captain’ Mitchell, τον οποίο ενσαρκώνει ο γιος του Arnold Schwarzenegger, αυτός είναι ακριβώς ότι περιμέναμe. Ένας λευκός προνομιούχος, macho έφηβος που φέρεται άσχημα στις γυναίκες και επιβιώνει με ανήθικους τρόπους, ενώ μάλλον τοποθετείται και στο πλαίσιο του εμφανίσιμου. Η δε Διευθύντρια Shelly, είναι μια εκπαιδευτικός που δεν ακούει τις φωνές των αδικημένων, κάνει προφανείς διακρίσεις με βάση το φύλο και το χρώμα των μαθητών και προσπαθεί να κουκουλώσει τα προβλήματα του σχολείου για να μην ‘πάρουν έκταση’ και ‘εκτεθεί’ το Λύκειο – στους ανώτερους φορείς.
Κάπου μέσα σε όλο αυτό, υπάρχει και ο τύπος αγοριού που είναι σύγχρονος, υποστηρικτικός, ακομπλεξάριστος, διαθέτει σεβασμό και θαυμασμό για τα κορίτσια και ξέρει να περιμένει. Πρόκειται για το αγόρι της πρωταγωνίστριας, τον Seth που είναι γιος μεταναστών από την Ασία, έχει πολλές αδερφές, οι γονείς του διατηρούν γραφείο κηδειών, κάνει skate και στηρίζει τις φεμινιστικές προσπάθειες της κοπέλας του για ισότητα και δικαιοσύνη ενώ δεν ντρέπεται ούτε φοβάται να τη βοηθήσει και πρακτικά, αδιαφορώντας για το τι θα πουν οι τοξικά αρρενωποί συμμαθητές του.
Αυτό ακριβώς λοιπόν είναι το new age μοντέλο του boyfriend, σύγχρονο και αξιαγάπητο
Ενώ έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το παλιακό και ξεπερασμένο μοντέλο του πιεστικού ανεγκέφαλου τύπου που ποντάρει στους μυς του και δεν ξέρει από όχι, είτε αυτό έρχεται από το στόμα των κοριτσιών είτε από τα στόματα των συμμαθητών του. Ίσως να έχουν υπάρξει και σε άλλες τέτοιες ταινίες παρόμοια παραδείγματα, όμως στο ‘Moxie’ ίσως επειδή τα δυο αγόρια αποτελούν δίπολο, η αντίθεση είναι έντονη και τα credits δίνονται αυτόματα και πανηγυρικά στον πολύ ωραίο αυτό τύπο που αξίζει να έχει δίπλα του κάθε κορίτσι, δηλαδή τον Seth και δεν υστερεί σε τίποτα από τον κλασικό προνομιούχο βλάκα δηλαδή τον Μitchell, που ξέρει μόνο να παίζει βρώμικα για να κερδίζει πατώντας πάνω στα πτώματα των συμμαθητών του.
Προσωπικά βλέπω αρκετές τέτοιες ταινίες καθώς αποτελούν guilty pleasure, τώρα τελευταία όμως διαπίστωσα πως έτσι όπως έχουν εξελιχθεί και προσαρμοστεί στο σήμερα, τα πρότυπα που λανσάρουν είναι πολύ πιο υγιή από παλιότερα. Κάνουν καλό σε κάθε έφηβο να τα παρακολουθεί και γιατί όχι να εμπνέεται. Αν είχα στο σήμερα μια έφηβη κόρη, οπωσδήποτε θα ήμουν χαρούμενη αν μου γνώριζε τo αγόρι της και έμοιαζε με τον Seth, ενώ σε καμιά περίπτωση δεν θα μου άρεσε να έμενε σε μια σχέση με έναν τύπο σαν τον Mitchell. Όπου Seth, βλέπω το όμορφο σήμερα. Όπου Mitchell βλέπω το άσχημο χθες. Όσο για το αύριο, πιστεύω πως μετά τον Seth, θα είναι ακόμα καλύτερο.