Η αναβλητικότητα δεν πρόκειται να εξαφανίσει τα προβλήματα. Τις περισσότερες φορές, μάλλον τα διογκώνει μέχρι που αρχίζουν να μοιάζουν με μία τεράστια χιονόμπαλα που έρχεται καταπάνω μας.
Ξέρω πολλούς αναβλητικούς ανθρώπους και κάποιες φορές, συχνά, ξέρω και τις υποχρεώσεις που αναβάλλουν. Έχω την ”κατάρα” να είμαι εκείνη που βλέπει τη χιονόμπαλα που έρχεται να καταπλακώσει τους ανθρώπους που αγαπώ, όσο εκείνοι φτιάχνουν ανέμελοι χιονάνθρωπο.
“Όσο πιο γρήγορα αντιμετωπίσεις την εκκρεμότητά σου, τόσο πιο γρήγορα θα φτάσεις στην άλλη πλευρά. Δεν θες αυτό το πρόβλημα να κουδουνίζει στο πίσω μέρος του μυαλού σου για μέρες, εβδομάδες, μήνες” πιάνω τον εαυτό μου να μουρμουρίζει κουνώντας το δάχτυλο στους αναβλητικούς της ζωής μου. Για να μου απαντήσουν 9/10 φορές “Έλα, θα το κάνω αύριο σίγουρα.”
Έτσι, έχω αποφασίσει ότι δεν μπορώ να τους σώσω και μερικές φορές τους πηγαίνω και το καρότο για τη μύτη.
Είσαι κι εσύ αναβλητική;
Ξέρω ότι είναι δελεαστικό να περιμένεις μέχρι αύριο για να ολοκληρώσεις κάτι που δεν θέλεις να αντιμετωπίσεις σήμερα – αλλά οφείλεις στον εαυτό σου την ερώτηση εάν έχεις έναν καλό λόγο να περιμένεις. Θα είσαι πραγματικά καλύτερα οργανωμένη για να χειριστείς την κατάσταση αύριο; Πόσο σίγουρη είσαι ότι θα έχεις καλύτερη διάθεση αύριο; Κι αν ξυπνήσεις με πονοκέφαλο; Θα πεις πάλι ”θα το κάνω την επόμενη μέρα”; Ή απλά δημιουργείς δικαιολογίες για να αναβάλλεις τη δουλειά επ’ αόριστον; Και τελικά γιατί λες τέτοια ψέματα στον εαυτό σου;
Μερικές φορές, πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου να κάνει τα πράγματα που τον φοβίζουν ή εκείνα που βαριέται. Πρέπει να βρεις τη πειθαρχία που κρύβεις βαθιά μέσα στην ψυχούλα σου. Να υποδυθείς τον πρωταθλητή που ξυπνάει κάθε μέρα στις τέσσερις το πρωί για να πάει για προπόνηση και η ανταμοιβή του είναι έξι ασπράδια αυγών. Πρέπει να αποδεχτείς αρχικά ότι κάποιες φορές μπορείς και να μην υπάρχει ανταμοιβή. Τότε θα έχεις κάνει και το πρώτο βήμα.
Τώρα θα σου κουνήσω κι εσένα το δάχτυλο
Φυσικά, επειδή μάλλον δεν κάνεις πρωταθλητισμό σου επιτρέπεται να αισθάνεστε συγκλονισμένη με το κακό που ήρθε και σε βρήκε με μορφή εκκρεμότητας. Σου επιτρέπεται και να κινηθείς με τον δικό σου ρυθμό. Επίσης επιτρέπεται να κάνεις ένα διάλειμμα από τα προβλήματά σου όταν σου φαίνονται σαν Γολγοθάς. Αλλά δεν μπορείς να τα αποφεύγεις για πάντα. Δεν μπορείς να τρέχεις για πάντα μακριά τους. Μία μέρα θα πρέπει να τα αντιμετωπίσεις.
Εάν αναβάλλεις μια συγκεκριμένη εργασία για μεγάλο χρονικό διάστημα και αυτό σου προκαλεί υπερβολικό άγχος, τότε θα πρέπει να το αντιμετωπίσεις τώρα. Για να πάρεις μία μεγάλη ανάσα μόλις το τελειώσεις και να θυμηθείς πόσο όμορφο συναίσθημα είναι να βάζεις τικ στο ημερολόγιό σου.
Σταμάτα να περιμένεις μέχρι αύριο για να ολοκληρώσεις κάτι που θα μπορούσες να κάνεις σήμερα. Σταμάτα να σιδερώνεις, να κάνεις βεράντες, να πηγαινοέρχεσαι στο ψυγείο προκειμένου να αποφύγεις τον δαίμονα. Μα ακόμα και σιδέρωμα;
Εγώ που τώρα σου κουνάω και εσένα το δάχτυλο είμαι πολλά περίεργα πράγματα αλλά κάτι που δεν είμαι είναι αναβλητική. Δεν αφήνω την εκκρεμότητα να μου ροκανίζει ενέργεια και σκέψη. Την εκτελώ εκείνη τη στιγμή όσο κι αν υποφέρω. Κάποια διαταραχή κρύβει κι αυτό προφανώς, αλλά εγώ κοιμάμαι ήσυχη τα βράδια, με καθαρό το τετράδιο από εκκρεμότητες. Οι δουλειές μου έχουν γίνει.
Το μόνο που έχω να κάνω την επόμενη μέρα είναι να ξεθάψω και να καθαρίσω από τα χιόνια εκείνους τους αναβλητικούς της ζωής μου.
