Για το ζήτημα του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων μίλησε μέσα από το βιβλίο της “Το λουλούδι της ερήμου’ αρκετά χρόνια πριν η Γουόρις Ντίρι, το σούπερ μόντελ από την Αφρική που είδε την κλειτορίδα της να την τρώνε τα όρνια πεταμένη κάπου στα χώματα της πατρίδας της.
Το βάρβαρο αυτό -ας το πούμε έθιμο- δυστυχώς ακόμα υπάρχει σε κάποια κράτη της συγκεκριμένης Ηπείρου και μικρά κορίτσια υπόκεινται σε αυτή την αποτρόπαια πρακτική η οποία λαμβάνει χώρα μέσα στις καλύβες τους, χωρίς αποστειρωμένα εργαλεία και ο σκοπός της είναι να της καταστήσει ανίκανες να απολαύσουν το σεξ. Κάποιες πεθαίνουν από αιμορραγία ή από μολυσματικές επιπλοκές, οι υπόλοιπες πεθαίνουν για πάντα μέσα τους.
Στις 17 Μαρτίου 2021, το Ανώτατο Δικαστήριο της Κένυα, επικύρωσε την απαγόρευση του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων, γεγονός που αποτελεί σπουδαία νίκη για τα δικαιώματα των γυναικών.
Αυτή είναι οπωσδήποτε μια μεγάλη νίκη, καθώς σύμφωνα με τα στατιστικά μία στις πέντε γυναίκες και κορίτσια 15-49 ετών από την αφρικανική χώρα, έχει υποστεί την επίπονη διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως αναφέρει ο ΟΗΕ.
Παρόλο που η Κένυα έκρινε παράνομο τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων πριν από δέκα χρόνια, με την πράξη να οδηγεί σε φυλάκιση 3 ετών και πρόστιμο 2.000 δολαρίων, πολλές κοινότητες αρνούνταν να υπακούσουν στον νόμο. Συνέχιζαν λοιπόν να πετσοκόβουν τα κορίτσια της φυλής τους, καθώς θεωρούσαν πως αυτή η διαδικασία ήταν απαραίτητη για να γίνουν τα κορίτσια σωστές σύζυγοι- τις οποίες συνήθως πουλούν με αντάλλαγμα μερικές καμήλες. Έτσι, παρόλο που η κλειτοριδεκτομή ήταν παράνομη στη χώρα, εξακολουθούσε να γίνεται και μάλιστα πριν λίγες ημέρες συνέβη και κάτι ακόμη εξωφρενικό:
Γιατρός που θεωρούσε αντισυνταγματικό τον νόμο άσκησε έφεση καθώς πιστεύει ότι «παραβίαζε το δικαίωμα της γυναίκας στην εξάσκηση των πολιτιστικών της πεποιθήσεων και της αυτοδιάθεσης του σώματός της».
Η έφεσή του, όμως, απορρίφθηκε. Kαι αυτό προφανώς και ήταν το σωστό, διότι κανένα κορίτσι που το κρατούν με τη βία μέσα σε ένα βρώμικο σπίτι σε κάποιο χωριό της Αφρικής δεν ζήτησε αυτό που της κάνουν. Αντιθέτως, γίνεται θύμα βίας. Και όχι μόνον εκείνη την στιγμή αλλά παντοτινά, καθώς δεν μπορεί να απολαύσει το σεξ στην υπόλοιπη ζωή της.
Η Φέλιστερ Γκιτόνγκα, επικεφαλής του προγράμματος για να μπει τέλος στις επικίνδυνες πρακτικές της Equality Now δήλωσε σχετικά: «Το δικαστήριο αναγνώρισε το δικαίωμα των γυναικών και των κοριτσιών σε πολιτιστικό πλαίσιο και θα περάσει καιρός μέχρι να επικυρωθεί το έργο μας και να ενημερωθούν όλες οι κοινότητες, αλλά και οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν την κουλτούρα ως μέσο για τη διαιώνιση του ακρωτηριασμού».
Παράλληλα, η δικαστικός Λίντια Ατσόντ δήλωσε πως πολλές γυναίκες που επιβίωσαν, είπαν ότι δεν είχαν δώσει τη συγκατάθεσή τους για την κλειτοριδεκτομή, κάτι που καταδεικνύει την πίεση που δέχονται από κανόνες που δε θα έπρεπε καν να υφίστανται. Επομένως, δεν τίθεται κανένα απολύτως θέμα αυτοδιάθεσης και αυτοδιαχείρησης του σώματός τους.
«Θεωρούμε πως ο νόμος κατά του ακρωτηριασμού δεν καταπατά το συνταγματικό δικαίωμα των γυναικών στην αξιοπρέπεια. Δεν μπορούμε να το θεωρήσουμε καν έθιμο, καθώς βλάπτει τις γυναίκες και τα κορίτσια, άρα παραβιάζει την αξία και την αξιοπρέπειά τους» προσέθεσε. Κι αν νομίζετε ότι η κλειτοριδεκτομή είναι κάτι σπάνιο και μεμονωμένο, οι αριθμοί δυστυχώς διαψεύδουν: o ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων απειλεί 4 εκατομμύρια κορίτσια κάθε χρόνο, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, και πραγματοποιείται σε περισσότερες από 30 χώρες της Αφρικής, αλλά και σε μέρη της Ασίας και της Μέσης Ανατολής, κοινώς σε κράτη που ασπάζονται κυρίως το Ισλάμ.
Πολύ συχνά τα θύματα αιμορραγούν μέχρι θανάτου ή χάνουν τη ζωή τους από μολυσματικές ασθένειες, ενώ πολλές γυναίκες που επιζούν, υποφέρουν από χρόνιους πόνους έχοντας πάντοτε ως επιπλοκή την αδυναμία επίτευξης οργασμού.