Μπορεί μερικές συνήθειες να επιστρέφουν και πάλι σε φυσιολογικά πλαίσια, αυτό δε σημαίνει όμως ότι ισχύει και για σένα. Ίσως να έχεις παρατηρήσει κάτι στον εαυτό σου τελευταία. Δεν ξυπνάς με πολλή όρεξη, δεν ανυπομονείς να δεις φίλους και γνωστούς τώρα που βγήκαν τα τραπεζάκια έξω και τα Σαββατοκύριακα η παραγωγικότητα σου πάει περίπατο και έρχεται το Netflix να την αντικαταστήσει.

Αν έχεις κάνει και το σχετικό overthinking, προσπαθείς να καταλάβεις πώς αυτό σχετίζεται με την ψυχική σου υγεία

Δεν είναι κατάθλιψη, αλλά δεν είναι και όρεξη για ζωή. Είναι κάτι στο ενδιάμεσο που δε μπορείς να εξηγήσεις. Ευτυχώς το έκανε για εσένα ο ψυχολόγος Adam Grant σε ένα πρόσφατο άρθρο του για τη New York Times που έγινε viral. Αυτό που αισθάνεσαι έχει όνομα και μπορεί να οριστεί ως languishing. Στα ελληνικά, ίσως να το λέγαμε στασιμότητα, μαρασμό ή μελαγχολία. Ο Adam Grant δανείζεται τον όρο αυτό αυτό από τον κοινωνιολόγο Corey Keyes, που το 2002 τον είχε χρησιμοποιήσει για να περιγράψει ένα αίσθημα στασιμότητας και ματαιότητας.

Το φαινόμενο languishing είναι το κενό ανάμεσα στην κατάθλιψη και την προσωπική ανάπτυξη

Στην πραγματικότητα, είναι η απουσία της καλής διάθεσης, της ευεξίας και της προθυμίας για ζωή. Μπορεί να μην ταυτίζεται ακριβώς με κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ψυχική σου υγεία είναι στα καλύτερα της. Αυτό το συναίσθημα “στο περίπου” μπορεί να επηρεάσει την καθημερινότητά σου με ποικίλους τρόπους. Δεν μπορείς να εστιάσεις καλά στη δουλειά, δεν έχεις κίνητρο και σίγουρα δεν είσαι η ψυχή της παρέας.

Το φαινόμενο αυτό συνδέθηκε άμεσα με τις επιπτώσεις της πανδημίας στην ψυχική υγεία των ανθρώπων

Μετά από ένα χρόνο απώλειας, πένθους και εγκλεισμού, είναι πολλοί οι άνθρωποι που βρέθηκαν να μη μπορούν να εκφράσουν με μία λέξη αυτό που νιώθουν. Το languishing ήρθε για να καλύψει αυτό το κενό. Θεωρείται μάλιστα ότι είναι η αρχή της επιδείνωσης της ψυχικής υγείας. Το γεγονός μάλιστα ότι το συναίσθημα αυτό έρχεται σταδιακά και είναι δύσκολο να φύγει, αν δεν αντιμετωπισθεί, μπορεί να επιβαρύνει αρκετά την ψυχική υγεία. Έρευνες μάλιστα επικεντρώθηκαν στο ιατρικό προσωπικό της Ιταλίας που επιβαρύνθηκε αρκετά τους τελευταίους μήνες. Εκεί οι άνθρωποι που είχαν βιώσει το languishing, είχαν και περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν μετατραυματικό στρες λόγω της πανδημίας.

Πώς μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου στην περίπτωση του languishing

Για να μπορέσεις να βελτιώσεις το πώς αισθάνεσαι, είναι σημαντικό να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου. Μπορείς να κάνεις μία προσπάθεια για επανασύνδεση και συχνότερη επικοινωνία με γονείς και φίλους ακόμη κι εξ αποστάσεως. Είναι επίσης προτιμότερο να θέτεις μικρούς, εφικτούς, στόχους στην καθημερινότητά σου κι όχι λίστες που σε τρομάζουν. Ξεκίνησε μικρές “ρουτίνες” όπως το να βλέπεις το αγαπημένο σου ντοκιμαντέρ το απόγευμα ή να διαβάζεις πριν τον ύπνο. Κυρίως, όμως, επίτρεψε στον εαυτό σου να νιώσει ό,τι νιώθει προτού μπορέσει να μπει σε μία νέα “κανονικότητα”.